Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 8 Μαΐου 2024

Τεχνολογική πρόοδος στον Μεσαίωνα.

 



Εισαγωγή

Σας έχουν πει πως ο Μεσαίωνας ήταν μια περίοδος καθυστέρησης και οπισθοδρόμησης σχετικά με την αρχαιότητα. Σας λένε πως αν δεν υπήρχε ο Μεσαίωνας θα είχαμε ταξιδέψει στα άστρα αιώνες πριν.

Όσοι το λένε, ακόμα και αν κραδαίνουν Πανεπιστημιακούς τίτλους είναι απληροφόρητοι ή απλά ψεύτες. Γιατί αυτοί οι ύμνοι  απευθύνονται στην αρχαιότητα, μια κοινωνία που δεν είχε καν ανακαλύψει τον σωστό τρόπο να ζεύεται ένα άλογο σε άρμα, πόσο μάλλον να ταξιδέψει στα άστρα…

Θα δείτε εδώ σε αυτόν τον σύνδεσμο, "ΞΕΧΑΣΤΕ ΟΣΑ ΞΕΡΑΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ" πώς διαψεύδονται τα τυπικά ψεύδη που εξαπολύονται κατά του Μεσαίωνα.

Εδώ, θα ασχοληθούμε με τις τεχνολογικές  καινοτομίες που εισήγαγε ο Μεσαίωνας. Είτε είναι ντόπιες, Ευρωπαϊκές ανακαλύψεις, είτε είναι εισαγωγές από την Ανατολή,  που όμως βελτιώθηκαν σημαντικά εδώ…

Οσοι κατηγορούν την Εκκλησία πως καταριόταν και απαγόρευε κάθε πρόοδο, θα κουραστούν πολύ ψάχνοντας κάποιον που κάηκε στην πυρά της Ιεράς Εξέτασης επειδή έφερε πρώτος την ...πυξίδα ή φόρεσε ....γυαλιά ή έγραψε σε ...χαρτί και μάλιστα εισαγόμενο από Άραβα, αντί για περγαμηνή… 

Αντίθετα η Εκκλησία αγκάλιασε και χρησιμοποίησε πρώτη όλες τις Μεσαιωνικές καινοτομίες.


( Α ) Αρχαίες τεχνολογίες που βελτιώθηκαν τον Μεσαίωνα σε βαθμό που να μην είναι πια ίδιες.

Ας αρχίσουμε μ’ αυτές. Ο Μεσαίωνας δεν άφησε ούτε μία αρχαία τεχνολογία που να μην την βελτιώσει τόσο, που να είναι πια αγνώριστη. Ο νερόμυλος, για παράδειγμα, βελτιώθηκε τόσο πολύ, που θα μπορούσε να συναγωνιστεί σύγχρονες μηχανές. Πριονιστήρια, πρέσες, μηχανικές σφύρες και πολλά άλλα δεν χρειάζονταν πλέον παρά ένα ποτάμι για να λειτουργήσουν με μεγάλη ισχύ. 

Το κάστρο εξελίχθηκε, με κάθετες πόρτες, λοξές εισόδους, κρυφές πολεμίστρες, πολλαπλά εσωτερικά τείχη, κεντρικό πύργο ή “ακρόπολη” στις πόλεις,  αλλά βέβαια οι αρχές της πολιορκητικής υπήρχαν.

 Ο αλυσιδωτός θώρακας ήταν γνωστός στους Ρωμαίους, απέκτησε μανίκια, κουκούλα και φούστα και αργότερα παντελόνι και γάντια. 

Το ίδιο και ο φολιδωτός θώρακας και ο θώρακας από μεταλλικές πλάκες. Υπήρχαν αλλά εξελίχθηκαν.

Ο υφασμάτινος θώρακας που υπήρχε και στην αρχαιότητα ως "λινοθώρακας" εξελίχθηκε κι αυτός, μάλιστα ενισχύθηκε εσωτερικά με ατσάλινες πλάκες. 

Η βαλλίστρα, που στην αρχαία εποχή ήταν τεράστια, σε μέγεθος κανονιού μετατράπηκε στα Μεσαιωνικά χρόνια σε αξιόπιστο φορητό όπλο με απλό ή και πολύπλοκο μηχανισμό επαναφόρτισης για τις πιο ισχυρές, που έμοιαζε με τον σημερινό γρύλο.



Το κουμπί, που υπήρχε σε πρωτόγονη μορφή σε αντικείμενα, αλλά όχι στα ρούχα. Αυτό έγινε τον Μεσαίωνα, μέχρι τότε τα ρούχα στερεώνονταν με “πόρπες”, παραμάνες πολυτελείας ας πούμε.

Υποθετική αναπαράσταση
ρωμαϊκού "κουμπιού"

Ο τρούλος και η αψίδα. Υπήρχαν από την Ρωμαϊκή εποχή, ενώ στην Ελλάδα είχαν εγκαταλειφθεί από το τέλος της Μυκηναϊκής περιόδου.

Ο Μεσαίωνας τα αξιοποίησε στο έπακρο, και πραγματικά εδώ δημιούργησε έναν νέο/ους ρυθμό, που αξίζει να αναφερθεί σε ειδικό κεφάλαιο σαν ιδιαίτερο κατόρθωμα των Μέσων Χρόνων.

Σε πολλούς από τους συνδέσμους που παραθέτω ως βιβλιογραφία στο τέλος, θα δείτε τα παραπάνω να αναφέρονται ως εφευρέσεις του Μεσαίωνα. Είναι λάθος κατά την γνώμη μου.


( Β ) Καινοτομίες του Μεσαίωνα.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ.

Μια που μιλάμε για σκοταδισμό και κάψιμο βιβλιοθηκών. Ο Μεσαίωνας ανακάλυψε το ...ΒΙΒΛΙΟ. Ναι, το δεμένο βιβλίο με ξεχωριστές σελίδες.  Μέχρι τότε τα βιβλία ήταν ρολά παπύρων ή δερμάτων που έπρεπε να ξετυλιχτούν για να διαβαστούν και ήταν εξαιρετικά άβολα. Όσοι κάνουν έρευνα μπορούν άραγε να φανταστούν κείμενο χωρίς αρίθμηση σελίδων για παραπομπή; Οι απλοί άνθρωποι έγραφαν συνήθως σε ξύλινες πλάκες με στρώμα υγρού πηλού πάνω τους. 

Αν και οι πειραματισμοί για το δέσιμο βιβλίων ξεκίνησαν τον 2ο μΧ αιώνα, το είδος γνώρισε την ακμή του στην Χριστιανική εποχή, από τον 4ο αιώνα, γιατί διευκόλυνε αφάνταστα τους Χριστιανούς Πατέρες στην έρευνα των Γραφών και τις παραπομπές σε εδάφια. 

Βιβλιογραφία: Εδώ

και εδώ

Η ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ

Επιπλέον ...σκοταδισμός. Πηδάμε αρκετούς αιώνες και η Τυπογραφία που είχε αρχίσει το 1300 ως εκτύπωση εικόνων, ολοκληρώθηκε στα τέλη του Μεσαίωνα (1450) ως Τυπογραφική Πρέσα, και φυσικά το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε ήταν η Βίβλος…

Βιβλιογραφία, εδώ

ΤΟ ΧΑΡΤΙ

Ξεκινώντας από την Κίνα και μέσω των Αράβων έφτασε στην Ευρώπη μετά το έτος 1000 και η κατασκευή του γενικεύθηκε τον Δέκατο Τρίτο αιώνα. Μέχρι τότε έγραφαν σε πάπυρο και περγαμηνή  που ήταν πανάκριβα. Οι απλοί άνθρωποι έγραφαν σε υγρό πηλό που ήταν απλωμένος σε ξύλινες πλάκες

Βιβλιογραφία εδώ



ΜΠΑΡΟΥΤΙ - ΠΥΡΟΒΟΛΑ ΟΠΛΑ.

Εμφανίστηκαν στην Κίνα το 850 μΧ. και μετά στην Δύση τον 14ο αιώνα και νωρίτερα. Η πρώτη σαφής ιστορική αναφορά σε κανόνια γίνεται το 1324 αλλά στο μπαρούτι το 1267.

Χρειάζεται να πούμε πως η Πυρίτιδα άλλαξε όσο εξελίσσονταν την μορφή του πολέμου και την μορφή του κόσμου; Σταδιακά ο απλός πολίτης με ένα ντουφέκι μπορούσε να σταθεί απέναντι σε έναν φεουδάρχη Ιππότη και να τον εκμηδενίσει. Σωματικά και μετά, πολιτικά… 

Βιβλιογραφία εδώ

ΤΟ ΥΓΡΟΝ ΠΥΡ

Εύφλεκτη ουσία που καίγονταν ακόμα και στο νερό. Εμφανίστηκε τον όγδοο αιώνα από τους Βυζαντινούς και η συνταγή του παρέμεινε μυστική.

Η ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΑ

Ένα παράγωγο του Υγρού Πυρός και όχι της Πυρίτιδας ήταν η χειροβομβίδα. Ενώ αρχικά το υγρό εκσφενδονίζονταν από σίφωνες, σύντομα μπήκε σε κεραμικά δοχεία που ρίχνονταν είτε από καταπέλτες αλλά ακόμα και με το χέρι. 

Βιβλιογραφία εδώ

Ο ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΜΕ ΑΝΤΙΒΑΡΟ



Πρωτόγονοι καταπέλτες χρησιμοποιούσαν μια ομάδα ανθρώπων σαν κινητήρια δύναμη. Στην συνέχεια κατασκευάστηκε καταπέλτης που ενεργοποιούνταν από το τέντωμα χορδών, ελατηρίων ή γιγάντιου τόξου . Ο καταπέλτης με αντίβαρο εμφανίστηκε τον 12ο αιώνα και ήταν ο πιο εύχρηστος από όλους.

Βιβλιογραφία εδώ


Η ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ. 

Κοινώς lockdown,,, Ούτε ο Ιπποκράτης, ούτε ο Γαληνός, ούτε ο Διοσκουρίδης την σκέφτηκαν, αλλά η Δημοκρατία της Ραγκούσας το 1377... Την υιοθέτησε άμεσα όλη η Ευρώπη.

Βιβλιογραφία εδώ

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΔΕΝ

Ήρθαν από την Ινδία, όπου εμφανίστηκαν το 500 μΧ., ονομάστηκαν Αραβικοί. Άρχισαν να χρησιμοποιούνται σταδιακά από το Ενδέκατο αιώνα στην Ευρώπη, και από τον περίφημο Ιταλό μαθηματικό Φιμπονάτσι στο Liber Abaci το 1202. Η χρήση τους βέβαια ακόμα και σήμερα δεν είναι απόλυτη, αλλά η αρίθμηση με γράμματα είναι πλέον πολύ περιορισμένη. 

Όσο για το Μηδέν, ήταν γνωστό στους Αιγύπτιους και τους Βαβυλώνιους αλλά οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το αγνοούσαν. Το θέμα ήταν σχεδόν φιλοσοφικό μια που κανένας δεν μπορούσε να συλλάβει το απόλυτο τίποτα, όπως αργότερα οι Χριστιανοί με την αφήγηση της Γένεσης. Αρχισε να χρησιμοποιείται την Ελληνιστική εποχή φυσικά μόνο για αστρονομικούς υπολογισμούς, επηρεασμένους από την Βαβυλώνα.  Η χρήση του επεκτάθηκε στην Χριστιανική εποχή, εμφανιζόμενο για πρώτη φορά σαν μέρος μαθηματικών πράξεων το 311.

Βιβλιογραφία εδώ. 

Εδώ

Εδώ

και εδώ

O ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ

Μπορεί ο Ήρων της Αλεξανδρείας να είχε μερικές ιδέες για ανεμόμυλους -παιχνίδια φυσικά όπως όλες του οι εφευρέσεις- αλλά πραγματικοί ανεμόμυλοι εμφανίστηκαν τον 11ο αιώνα αρχικά στο Αιγαίο και την Ισπανία ενώ χρησιμοποιούνταν πολύ νωρίτερα στην Περσία από όπου εισήχθησαν.

Βιβλιογραφία εδώ

ΤΟ ΠΛΟΙΟ. ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ.

Το τριγωνικό πανί (Λατίνι)



Το όνομά του δείχνει πως το χρησιμοποίησαν πρώτοι οι Ρωμαίοι, αλλά σε μορφή ενδιάμεση, με βάση τετράγωνη και κορυφή τριγωνική. Σαν πλήρως τριγωνικό, οδηγώντας στην ολοκληρωτική αντικατάσταση του τετράγωνου, το εφάρμοσαν οι Βυζαντινοί στους Δρόμωνες από τον Έκτο αιώνα και μετά, αλλά και οι Άραβες,  και κυριάρχησε στην Μεσόγειο. Το Λατίνι παρουσιάζει παρόμοιες ή ελαφρά καλύτερες επιδόσεις με το τετράγωνο, αλλά και με μικρά μειονεκτήματα χειρισμού στην περίπτωση αλλαγής κατεύθυνσης του πλοίου, εξοικονομώντας όμως υλικά τόσο στο μήκος του καταρτιού, όσο και σε πανί.

Βιβλιογραφία εδώ

και εδώ

Η Πυξίδα. 

Ξεκινώντας από την Κίνα, η πρώτη μνεία χρήσης της στην Ευρώπη έγινε περίπου στις αρχές του 13ου αιώνα.

Βιβλιογραφία εδώ

Το σταθερό τιμόνι του πλοίου. (Πηδάλιο) 

Εχουμε την πρώτη απεικόνιση “Λαγουδέρας” γύρω στα 1180. Αργότερα εξελίχθηκε σε κανονικό τιμόνι.

Μέχρι τότε τα πλοία κατευθύνονταν με μεγάλα κουπιά στην πλώρη με επίπονο και αναξιόπιστο τρόπο.


Αρχαία κουπιά πλοήγησης

Βιβλιογραφία εδώ

Νέα μέθοδος Ναυπήγησης

Μέχρι τον Όγδοο αιώνα τα πλοία ναυπηγούνταν με μια ακατανόητη σήμερα μέθοδο: Πρώτα κατασκευάζονταν το εξωτερικό σκάφος, και μετά έμπαινε μέσα ο σκελετός. Ήταν μια χρονοβόρα και δύσκολη μέθοδος που αντικαταστάθηκε με την σημερινή, όπου το εξωτερικό σκάφος προσαρμόζεται στον σκελετό. 

Βιβλιογραφία εδώ 

ΤΟ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΡΟΛΟΪ

Ο Αρχιμήδης φαίνεται πως είχε φτιάξει ένα μηχανικό ρολόι. Μνημονεύονται και μερικά άλλα στην αρχαιότητα, αλλά δεν είχαν καμία διάδοση. Διάφορες μηχανικές κατασκευές με γρανάζια, όπως ο μηχανισμός των Αντικυθήρων και ο Βυζαντινός αντίστοιχος μηχανισμός που χαρακτηρίστηκε “ηλιακό ρολόι ή ημερολόγιο” της εποχής του Ιουστινιανού μνημονεύονται επίσης, αλλά και πάλι δεν είχαν διαδοθεί. Δεν ξέρουμε καν αν ο μηχανισμός των Αντικυθήρων ήταν (και) ρολόι.  

Η ώρα μετριόταν με κλεψύδρες και ηλιακά ρολόγια. Η κλεψύδρα με νερό είναι όμως αναξιόπιστη γιατί το νερό επηρεάζεται από τις διαφορές της θερμοκρασίας. Ο Μεσαίωνας αντικατέστησε το νερό με άμμο κάνοντας το όργανο πιο αξιόπιστο. (περ. 1400)

Τα πρώτα μηχανικά ρολόγια με μεγάλη διάδοση κατασκευάστηκαν το 1300 και σύντομα αντικατάστησαν τις κλεψύδρες..

Βιβλιογραφία εδώ

εδώ

και εδώ


ΤΟ ΠΗΡΟΥΝΙ

Οι αρχαίοι έτρωγαν με τα χέρια. Μεγάλες πηρούνες για χειρισμό ογκωδών τροφίμων χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους μάγειρους αλλά για ατομική χρήση στα γεύματα τα πηρούνια εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο Βυζάντιο τον Τέταρτο αιώνα και από εκεί διαδόθηκαν στην Ευρώπη πολύ αργότερα, γύρω στον Δέκατο αιώνα,  όπου προκάλεσαν αρχικά έκπληξη σαν δείγμα μαλθακότητας. 

Βιβλιογραφία εδώ


ΑΠΟΣΤΑΞΗ ΑΛΚΟΟΛΟΥΧΩΝ ΠΟΤΩΝ

Οι βασικές αρχές της απόσταξης ήταν γνωστές στην αρχαιότητα και είχαν γίνει σοβαρά πειράματα με πλαίσιο την Αλχημεία, αλλά κανείς δεν είχε δοκιμάσει να αποστάξει αλκοόλ με ζύμωση ή από κρασί. Και εδώ προηγήθηκαν οι Άραβες. Στην Ευρώπη μαρτυρίες και συνταγές για “Νερό που καίει” (aqua ardens) άρχισαν να εμφανίζονται τον Δέκατο Τρίτο αιώνα.

Βιβλιογραφία εδώ


ΜΑΤΟΓΥΑΛΙΑ

Οι αρχαίοι γνώριζαν τους φακούς αλλά κανένας δεν σκέφτηκε να τους προσαρμόσει στα μάτια για να βελτιώσει την όραση. 

Τα πρώτα ματογυάλια αναφέρθηκαν, σύμφωνα με τις γραπτές πηγές το 1268 και κατασκευή τους αναφέρεται στην Πίζα της Ιταλίας το 1290.

Βιβλιογραφία εδώ




ΤΟ  ΡΟΔΑΝΙ

 Ένα τόσο απλό μηχάνημα από περιστρεφόμενους τροχούς που διευκόλυνε και επιτάχυνε την δημιουργία μάλλινου νήματος στο δεκαπλάσιο από τις προηγούμενες μεθόδους…

Δεν ξέρουμε σε ποια χώρα της Ανατολής εφευρέθηκε, αλλά στην Ευρώπη άρχισε να χρησιμοποιείται τον Δέκατο Τρίτο αιώνα, εισαγμένο από τους Άραβες, αλλά διαδόθηκε με αργό ρυθμό.

Βιβλιογραφία εδώ


ΤΟ ΑΛΟΓΟ

Βασική κινητήρια δύναμη στην προβιομηχανική εποχή ήταν τα ζώα, ειδικά το βόδι ο γάιδαρος, το μουλάρι και το άλογο. Χρησίμευαν στην Γεωργία, την Βιοτεχνία, το Εμπόριο, τον Πόλεμο και τις μεταφορές. Κάθε βελτίωση στον τρόπο χρήσης και εξοπλισμού τους άλλαζε όλη την κοινωνία. 

Από αυτά το γρηγορότερο ήταν το άλογο.

Σέλλα και αναβολείς.

Δεν φαίνεται να υπήρχαν σέλλες στην αρχαία Ελλάδα. Έριχναν πάνω στο άλογο ένα ύφασμα ή δέρμα το λεγόμενο “εφίππιον” Αυτό ταλαιπωρούσε τόσο τον ιππέα αλλά κυρίως το άλογο μια που το βάρος του αναβάτη έπεφτε πάνω σε λίγους σπονδύλους του ζώου. Οι Ρωμαίοι βελτίωσαν την κατάσταση φτιάχνοντας μια σέλλα σαν σαμάρι που μοίραζε το βάρος σε μεγαλύτερη έκταση της σπονδυλικής στήλης του αλόγου. Οι σέλλες εξακολουθούσαν να βελτιώνονται, αλλά η μεγάλη “επανάσταση” έγινε με τους αναβολείς. Αυτοί εφευρέθηκαν στην Ινδία και την Κίνα αλλά μεταφέρθηκαν στην Δύση από νομάδες όπως οι Άβαροι. 

Οι αναβολείς κάνουν πιο άνετη και σίγουρη την ίππευση, και ειδικά στον πόλεμο προσφέρουν καλύτερη στήριξη για να δοθούν ισχυρά χτυπήματα. Πρώτη μνεία αναβολέων γίνεται -φυσικά- στο “Στρατηγικόν” του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Μαυρικίου (539 – 602) αλλά πολλοί αμφισβητούν την αρχαιότητα του κειμένου. Πάντως αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν την πλατιά χρήση τους από εκείνη την εποχή που διευρύνονταν συνεχώς μέχρι τον Ενατο αιώνα που κυριάρχησαν παντού.

Βιβλιογραφία εδώ

και εδώ

Τα πέταλα.

Αναφέρονται στην αρχαιότητα τα “ιπποσάνδαλα” κάτι σαν δερμάτινα υποδήματα με σιδερένιο πάτο που φοριόταν στις οπλές του ζώου. 

Έχουν βρεθεί μερικά δείγματα της αρχαιότητας που θα μπορούσαν να είναι καρφωτά πέταλα αλλά είναι αμφισβητήσιμα.

Σαφείς γραπτές αναφορές σε καρφωτά πέταλα αρχίζουν από τον Δέκατο αιώνα ειδικά στα γραπτά του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Λέοντος του Σοφού. Φαίνεται όμως πως υπήρχαν παλιότερα. Ένα πέταλο με καρφιά βρέθηκε στον τάφο του Φράγκου Βασιλιά του Πέμπτου αιώνα Χιλδερίκου Α. Πάντως η χρήση των πετάλων γενικεύτηκε μετά το έτος 1000.

Βιβλιογραφία εδώ




Η λαιμαριά

Οι αρχαίοι πολιτισμοί που χρησιμοποιούσαν άρματα είχαν σαν ιπποσκευή ένα σύστημα που δένονταν στον λαιμό και τον κορμό του αλόγου. Το ζώο ανάπνεε δύσκολα. 

Η λαιμαριά εμφανίστηκε τον έκτο αιώνα και διαδόθηκε πλατιά τον Δέκατο. 

Σε πειράματα που έγιναν το 1910 από τον Γάλλο αξιωματικό ιππικού Λεφέβρ, με το αρχαίο σύστημα δεσίματος στον λαιμό, ζευγάρι δύο αλόγων έσυρε βάρος μέχρι μισού τόνου, ενώ με την λαιμαριά ένα μόνο άλογο έσυρε βάρος μέχρι ενάμιση τόνου! 

Αυτό συμβαίνει γιατί η λαιμαριά στηρίζεται στους ώμους του ζώου και το αφήνει να αναπνέει ελεύθερα.

Έτσι το άλογο άρχισε να αντικαθιστά το βόδι και τα άλλα υποζύγια τόσο στις μεταφορές με άμαξες όσο και στο όργωμα. Και μια που το άλογο είναι γρηγορότερο, όλες αυτές οι εργασίες επιταχύνθηκαν σημαντικά. Η διαφορά ήταν τόση όση και η διαφορά του αλόγου με τα πρώτα αυτοκίνητα… 

Βιβλιογραφία εδώ

και εδώ




ΤΟ ΑΛΕΤΡΙ

Το βαρύ αλέτρι, όχι μόνο με ρόδες, αλλά και με λοξό υνί που γύριζε το χώμα αντί να το ανοίγει απλά όπως το "Ησιόδιο άροτρο" της αρχαιότητας.



Ησιόδειο άροτρο

Η διαφορά στην απόδοση του εδάφους δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Ειδικά τα βαριά αργιλώδη εδάφη, με το παλιό άροτρο ήταν σχεδόν αδύνατον να καλλιεργηθούν ενώ το άροτρο που γύριζε το έδαφος το αέριζε και το έκανε γονιμότερο.

Η βελτίωση αυτή έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίζει την περίοδο μετά τον Ένατο αιώνα ως την σημαντικότερη γεωργική επέκταση μετά την γνωστή προϊστορική. 

Βιβλιογραφία εδώ.

Το λοξό υνί που γυρίζει το έδαφος


ΟΙ ΝΑΟΙ

Ο τρούλος της Αγίας Σοφίας
Τρούλοι χτίζονταν την Μυκηναϊκή περίοδο, αλλά μετά τους “Σκοτεινούς αιώνες” η τεχνολογία αυτή εγκαταλείφθηκε ή ξεχάστηκε, για να αντικατασταθεί από τον κλασικό ναό. Τον τρούλο επανέφεραν οι Ρωμαίοι, μαζί με την αψίδα. 

Μπορεί ο τρούλος και η αψίδα να είναι κληρονομιά του Μεσαίωνα από την Ρωμαϊκή αρχιτεκτονική, αλλά οι Μεσαιωνικοί αρχιτέκτονες ανέβασαν κυριολεκτικά αυτά τα στοιχεία στον ουρανό. Εσωτερικά, οι οροφές των ναών φαίνονται σα να αιωρούνται και να μην στηρίζονται πουθενά. Τεχνολογικό επίτευγμα, και αισθητική απογείωση.

Δεν μπορούν να συγκριθούν με την βαριά μορφή ενός κλασικού ναού. Ο κόσμος λέει πως ο Παρθενώνας είναι αριστούργημα; Ναι, αλλά εδώ μιλάμε για τεχνολογία και όχι για απλή αρμονία, που είναι το ευκολότερο. 

Το κύριο μέλημα στον σχεδιασμό ενός λατρευτικού κτίσματος όπου συγκεντρώνεται πλήθος, είναι η δημιουργία αλλά και ο φυσικός φωτισμός ενός ενιαίου, αδιάκοπτου χώρου. Αυτό προσπαθήθηκε να λυθεί με την Ρωμαϊκή Βασιλική, αλλά οι δυο σειρές κολώνες που πλαισιώνουν το μέσον του κτιρίου εμποδίζουν την πλήρη ορατότητα από τις περισσότερες γωνίες παρατήρησης μια που λίγο λοξά να ειδωθούν σχηματίζουν οπτικά τοίχο.


Ο Παρθενώνας

Να δούμε την στήριξη του Παρθενώνα; Για να στεγάσει μια απόσταση 31 μέτρων (αυτό είναι το πλάτος του)  έχει δυο πυκνότατες σειρές κολώνες σε κάθε πλευρά (Εσωτερικές και εξωτερικές) και ανάμεσά τους και έναν τοίχο!!! Σύνολο, δύο τοίχοι και τέσσερις σειρές κολώνες...

Στον Ρωμαϊκό πρώιμο τρούλο του Πάνθεου βλέπουμε ακόμη μεγάλο φόβο για την στατικότητά του. Στηρίζεται σε όλη του την περιφέρεια και όχι σε τέσσερα σημεία μόνο όπως ο τρούλος της Αγίας Σοφίας και μάλιστα από υπερβολικά παχείς τοίχους στο κατώτερο σημείο (6,4 μ). Δεν έχει παράθυρα, όπως ο τρούλος της Αγίας Σοφίας, πάλι από φόβο για την στήριξή του, και φωτίζεται από το άνοιγμα στην κορυφή το οποίο ταυτόχρονα αποφορτίζει το πιο επικίνδυνο στατικά σημείο.  Στεγάζει όμως χωρίς ενδιάμεση στήριξη μια απόσταση 43 μέτρων!!!

Το Πάνθεον

Η Αγία Σοφία, το πρότυπο του Μεσαιωνικού ναού στεγάζει με τον τρούλο της  “μόνο” 31 μέτρα, αλλά όπως είπαμε έχει και παράθυρα και στηρίζεται μόνο σε τέσσερα σημεία.

Η τεχνολογική πρόοδος είναι εμφανής και στους Γοτθικούς ναούς:  οι φέροντες τοίχοι έγιναν ακόμα πιο υψηλοί και ακόμα πιο λεπτοί περιφρονώντας την βαρύτητα.



( Γ ) ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.

Ο Μεσαίωνας είναι υπεύθυνος για μια σειρά πρακτικές εφευρέσεις που όχι μόνο διευκόλυναν απέραντα τις ανθρώπινες δραστηριότητες, αλλά η ίδια τους η φύση έθεσε τις βάσεις για την Βιομηχανική Επανάσταση. Ας λένε πως η εποχή αυτή εμπόδιζε κάθε πρόοδο. Αλλοι θα πουν πως ο Ευρωπαϊκός Μεσαίωνας ανακάλυψε λίγα, και τα περισσοτερα τα εισήγαγε εξ Ανατολών.

Και αυτό πως ταιριάζει με την διαδεδομένη κατηγορία πως ο Μεσαίωνας ήταν μια εποχή απομόνωσης και φανατισμού; Δεχτηκαν οι “οπισθοδρομικοί Χριστιανοί” να πάρουν τεχνολογία από τους “Απίστους”; Και χωρίς να τους κάψουν στην Πυρά;

Άλλωστε όλη η αρχαία Ελληνική τεχνολογία ήταν εισαγόμενη πλην σπανίων εξαιρέσεων. (Αρχιμήδης, τον οποίο, λέει ο Πλούταρχος, οι φιλόσοφοι περιφρονούσαν γιατί καταπιάνονταν με πρακτικά ζητήματα!!!) Οι εφευρέσεις των Αλεξανδρινών χρησίμευαν για παιχνίδια. Τα Μινωικά παλάτια ήταν αντίγραφα Μεσανατολικών. Η τριήρης ήταν φοινικική σύλληψη. Η Δωρική κολώνα Αιγυπτιακή. Τα μουσικά όργανα των αρχαίων Ελλήνων τα βλέπουμε όλα σε Χιττιτικά και μεσανατολικά ανάγλυφα. Μέτρησαν την περιφέρεια της Γης; και αυτό σε τι χρησίμευσε; Η Γεωμετρία πάρθηκε από τους Αιγύπτιους, η Αστρονομία από τους Βαβυλώνιους, τα μαθηματικά και το αλφάβητο από τους Φοίνικες. 

Τα γράφουν οι ίδιοι οι αρχαίοι συγγραφείς.

Βεβαιότατα όσα εισήγαγαν οι αρχαίοι Έλληνες τα επεξεργάστηκαν τα βελτίωσαν, τους έδωσαν νέα μορφή μέχρι που να φτάσει η δική τους εκδοχή να θεωρείται η κλασική.

Αλλά το ίδιο δεν έκανε και ο Μεσαίωνας με τις δικές του εισαγόμενες τεχνολογίες;

Η αρχαία εποχή όμως είχε μια τροχοπέδη. Την δουλεία. Από την στιγμή που κανένας ελεύθερος δεν χρειάζονταν να κοπιάσει και όσο οι Αυτοκρατορίες με τις νίκες τους εξασφάλιζαν άφθονη και φτηνή πηγή δούλων, δεν υπήρχε λόγος να σπάει κανείς το κεφάλι του για να βελτιώσει την παραγωγή. 

Η ίδια η λέξη “Μηχανή” σήμαινε στην αρχαιότητα τέχνασμα, πονηριά, και κατ΄επέκτασιν ασέβεια! Ο Παυσανίας μας λέει πως αυτός που παρασκεύασε πρώτος …λουκάνικο τιμωρήθηκε από τους ιεροποιούς γιατί χρησιμοποίησε πονηριά! Ο Πλάτωνας μιλάει περιφρονητικά για τις μηχανές που ανεβοκατέβαζαν θεούς στο θέατρο.

Κάποτε όμως η “Χρυσή Εποχή” τελείωσε. Η Αυτοκρατορία όχι δούλους, αλλά ούτε τα σύνορά της μπορούσε να κρατήσει, και οι ελεύθεροι έπρεπε να …εργαστούν. Αυτή ήταν η αρχή του Μεσαίωνα. Τότε κατάλαβαν πως έπρεπε να κάνουν την δουλειά τους πιο εύκολη…

Ο Μεσαίωνας είχε επίσης μια τροχοπέδη όμως. Την Αρχαιότητα.

Υπήρχε τέτοιος σεβασμός στις γνώσεις των αρχαίων, που λίγοι τολμούσαν να τις αμφισβητήσουν. Όλα τα επιστημονικά συγγράμματα του Μεσαίωνα, άρχιζαν με τις γνώμες των αρχαίων πάνω στο θέμα.

Αυτός ήταν ο πραγματικός Μεσαίωνας. Η αρχαιολατρεία.


ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Medieval technology

7 INGENIOUS INVENTIONS OF THE MIDDLE AGES

New Discoveries of the Middle Ages

From the Middle Ages to 1750

Ten Medieval Inventions that Changed the World



Κυριακή 7 Απριλίου 2024

"Ίδιος με την αυγή να είσαι πάντα γιε μου". Ελληνοκεντρικές απάτες

 
Η πρώτη μορφή της φράσης "Οία Ηώ..."
στο μνημείο πεσόντων της ΕΡΤ το 2017... 
(δείτε εδώ)


Η δεύτερη μορφή της φράσης, με ...επεξήγηση
και αλλαγμένη ορθογραφία...


Η φράση "ΟΙΑ ΗΩ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΕΙ" στην αρχική της μορφή σημαίνει
"ίδια με την αυγή να είσαι πάντα γιέ μου"
|γιατί το "οία" είναι γένους θηλυκού. Κανονικά θα έπρεπε να είναι 
"ΟΙΟΣ ΗΩ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΕΙ" δηλ:
 "Ίδιος με την αυγή να είσαι πάντα γιέ μου"
Ακόμα πιο σωστά:
 "ΟΙΟΣ ΗΩΣ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΙΣΘΙ"
πράγμα απαράδεκτο για το αφήγημα των απατεώνων που την σκάρωσαν...

Επειδή λοιπόν αυτή η φράση δέχτηκε άπειρες κριτικές και πλάκες, (δες εδώ για παράδειγμα) μια που ο πατέρας απευθύνεται στον γιο του σα να ήταν ...κορίτσι, και το "ΟΙΑ" έβγαζε μάτι ακόμα και σε όσους δεν ξέρουν αρχαία ελληνικά,  οι απατεώνες δεν έκαναν πίσω! 
Άλλαξαν την ορθογραφία σε "ΙΑ" το οποίο είναι πληθυντικός του "Ίον" και σημαίνει ...βιολέτα, και εδώ... τίποτα.

Διπλή απάτη λοιπόν από τους λάτρεις της αρχαιότητας.
Και συνεχίζουν όπως είδατε αποκαλώντας την Ελληνική γλώσσα "θεϊκή" επειδή μπορεί δήθεν να σχηματίζει φράσεις με φωνήεντα.
Να τους πληροφορήσω πως πολύ πριν από τον Άνθρωπο φράσεις με φωνήεντα χρησιμοποιούσαν οι λύκοι, που συνεννοούνται πολύ καλά με τα ουρλιαχτά τους... ΑΟΥΟΥΟΥ... ΑΟΥΟΥΟΥ...

Ακόμα, μόνο κάποιος εντελώς άσχετος με την αρχαιότητα θα αποκαλούσε την ελληνική γλώσσα "θεϊκή", μια που στην αρχαία γραμματεία υπάρχουν μαρτυρίες για "ιερές" μυστικές γλώσσες, αλλά και θεϊκές, οι οποίες φυσικά δεν αποκαλύπτονται. 
Πρώτος ο Όμηρος που στην Ραψωδία Ξ της Ιλιάδας, στοιχ. 290 λέει:

"προς τ᾽ ορεινό, καλόφωνο πουλί προσομοιάσθη,
το λέγουν κύμινδη οι θνητοί, κι οι αθάνατοι Χαλκίδα."

Με άλλα λόγια οι "αθάνατοι" δεν μιλάνε όπως οι Έλληνες... 
-----------------------------
Αυτά



Παρασκευή 5 Απριλίου 2024

Ελληνοκεντρικές απάτες: Ποιος διέδωσε την μπούρκα;

Βλέπουμε να κυκλοφορεί αυτή η φωτογραφία.
 Μια "ιέρεια" της αφής της Ολυμπιακής φλόγας
 και μια Μουσουλμάνα, με την εύλογη ερώτηση... 


Η Μπούρκα στους παγανιστές, τους Χριστιανούς και τους Εβραίους…

Επειδή όλα ξεκινάνε από την Ελλάδα, έτσι δεν λέτε, έτσι και η μπούρκα ξεκίνησε να διαδίδεται στους "βαρβάρους" από την Μήδεια όταν κατέφυγε στους Μήδους στους οποίους έδωσε και το όνομα… (Εάν την θεωρείτε Ελληνίδα) 

Ο Στράβων (11.13.9-10) μιλάει για το ντύσιμο των Περσών που ήταν όμοιο με των γυναικών τους (“θηλυστολεῖν ὑπέμειναν”) και αναφέρει πως το εισήγαγε η Μήδεια που πάντα κάλυπτε το πρόσωπό της δημόσια.
 (“τινὲς δὲ Μήδειαν καταδεῖξαι τὴν ἐσθῆτα ταύτην φασὶ δυναστεύσασαν ἐν τοῖς τόποις, καθάπερ καὶ Ἰάσονα, καὶ ἐπικρυπτομένην τὴν ὄψιν ὅτε ἀντὶ τοῦ βασιλέως ἐξίοι /…./ τῆς δὲ Μηδείας τὴν ἐσθῆτα καὶ τοὔνομα τῆς χώρας”).

Με βάση μαρτυρίες της εποχής η Μπούρκα στην Αραβία ήταν παγανιστικό έθιμο επίσης. Ο Τερτυλιανός περιγράφει ως πρότυπο παγανιστικές φυλές της περιοχής που οι γυναίκες κάλυπταν το πρόσωπο. (Περί του πέπλου των παρθένων, κεφ. 17)

Ο Κλήμης Αλεξανδρεύς στον “Παιδαγωγό” 3, XI, θεωρεί την μπούρκα κάτι απαραίτητο, τουλάχιστον την ώρα του εκκλησιασμού και συμβουλεύει τις γυναίκες να καλύπτονται τελείως όταν πηγαίνουν στην Εκκλησία.




Εντελώς διαφορετικός όμως είναι ο ρόλος του βέλου στην Παλαιά Διαθήκη. Εδώ αποτελεί ερωτική πρόκληση!!!

Η Ρεβέκκα περιγράφεται να φοράει βιαστικά βέλο (“θέριστρον”) μόλις είδε τον Ισαάκ να πλησιάζει από μακριά. (Γεν. 24, 64)

Στο Γεν. 38, 13, το βέλο περιγράφεται σαν στοιχείο καλλωπισμού και ερωτικής πρόκλησης, μια που ο πεθερός της Θαμάρ, βλέποντάς την καλυμμένη με αυτό, δεν την γνωρίζει, αλλά πιστεύει πως είναι πόρνη! Προφανώς και στο επεισόδιο της Ρεβέκκας, το βέλο φορέθηκε για ερωτική πρόκληση επίσης.


Γεν 24… 64 καὶ ἀναβλέψασα Ρεβεκκα τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδεν τὸν Ισαακ καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆς καμήλου 65 καὶ εἶπεν τῷ παιδί τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὁ πορευόμενος ἐν τῷ πεδίῳ εἰς συνάντησιν ἡμῖν εἶπεν δὲ ὁ παῖς οὗτός ἐστιν ὁ κύριός μου ἡ δὲ λαβοῦσα τὸ θέριστρον περιεβάλετο 
και
38  13 καὶ ἀπηγγέλη Θαμαρ τῇ νύμφῃ αὐτοῦ λέγοντες ἰδοὺ ὁ πενθερός σου ἀναβαίνει εἰς Θαμνα κεῖραι τὰ πρόβατα αὐτοῦ 14 καὶ περιελομένη τὰ ἱμάτια τῆς χηρεύσεως ἀφ' ἑαυτῆς περιεβάλετο θέριστρον καὶ ἐκαλλωπίσατο καὶ ἐκάθισεν πρὸς ταῖς πύλαις Αιναν ἥ ἐστιν ἐν παρόδῳ Θαμνα εἶδεν γὰρ ὅτι μέγας γέγονεν Σηλωμ αὐτὸς δὲ οὐκ ἔδωκεν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα 15 καὶ ἰδὼν αὐτὴν Ιουδας ἔδοξεν αὐτὴν πόρνην εἶναι κατεκαλύψατο γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτήν



Σάββατο 16 Μαρτίου 2024

Ελληνοκεντρικές απάτες: Το άγαλμα της Υπατίας στο "Νέο Κάιρο"

 Παρουσιάζουν, με ειρωνικό και προκλητικό τρόπο ένα άγαλμα της Αλεξανδρινής φιλοσόφου Υπατίας που δήθεν στήθηκε στην Αίγυπτο 
"στην πλατεία του Al-Masa Capital Club στην περιοχή "Πολη Πολιτισμού και Τεχνών" στη Νέα Διοικητική Πρωτεύουσα της Αιγύπτου" (αναφέρει ανάρτηση του "Greek Cultural Centre in Cairo") εδώ καθώς και μια ανάρτηση του Egypt Independent εδώ 
Πληροφοριακά, το " Al-Masa Capital Club " είναι πολυτελές ξενοδοχείο...

Το "Αγαλμα της Υπατίας"
όπως ψευδώς το παρουσιάζουν.



Για να τεκμηριώσουν αυτόν τον ισχυρισμό επικαλούνται μόνο το αραβικό περιοδικό Rosa al-Youssef .
Όσο έψαξα καμία άλλη πηγή δεν δίνει παραπάνω πληροφορίες. Ούτε και κάποια άλλη φωτογραφία.
 Κανένας Έλληνας από τις μυριάδες που επισκέπτονται την Αίγυπτο δεν μπόρεσε να πάει να το δει αυτό το άγαλμα και να το φωτογραφήσει άραγε;
Κανείς δεν έμαθε το όνομα του γλύπτη;
Αλλά, ας περιεργαστούμε το άγαλμα όπως μας το παρουσιάζουν. 
Μία φιλόσοφος ντυμένη με έξωμο χιτωνίσκο ενώ σαφείς μαρτυρίες λένε πως φόραγε "τρίβωνα φιλοσόφου"; Τι ήταν, Εταίρα


Το "αγαλμα της Υπατίας" κρατάει στάχυα όμως...


Ας κατέβουμε πιο χαμηλά στο άγαλμα. Η μορφή κρατάει πεντακάθαρα στάχυα. Αποκλείεται λοιπόν να δείχνε μια φιλόσοφο. 
Εκτός αν παρουσιαστούν στοιχεία πως η Υπατία έκανε εκτός από μαθήματα φιλοσοφίας και μεροκάματα στα χωράφια του Νείλου παρέα με ηλιοκαμένους μυώδεις αρρενωπούς φελάχους. 
Η μορφή δείχνει μια γεωργική θεότητα, ίσως την Δήμητρα ή την Κόρη (οι θεές στην αρχαία τέχνη παριστάνονται ημίγυμνες, αλλά σπάνια οι θνητές εκτός αν έχουν θεοποιηθεί)  και αν πράγματι αυτό το άγαλμα βρίσκεται στην Αίγυπτο πιθανά συμβολίζει την ίδια την χώρα.
 Αν και όλα δείχνουν πως πρόκειται για κάποιο τουριστικό αγαλματίδιο... 
Αυτοί οι άνθρωποι, που εκθειάζουν τον αρχαίο πολιτισμό, δεν μπορούν να βρουν κάτι ουσιαστικό και αληθινό από αυτόν.
Και καταφεύγουν σε ψεύδη.

Κυριακή 10 Μαρτίου 2024

Αδάμ, Εύα και μήλο...

 

Ο Κύριος πλάθει τον Αδάμ.
Καθεδρικός ναός της Chartres


Οι διάλογοι του Αδάμ με τον Θεό μετά την κατανάλωση του μήλου, όπως αναφέρονται στην Απόκρυφη Γένεση της Βίβλου των Χαζάρων.


Αδάμ: Εύα, θα ανοίξω βιοτεχνία λικέρ. Όνομα: "Κοκτέιλ καλού και κακού"


Κύριος: Γιατί κρύβεσαι Αδάμ;

Αδάμ: Δεν κρύβομαι Κύριε, έχω κοιλόπονο, παράφαγα.


Αδάμ:-Γυναίκαααα! Τι μαγείρεψες σήμερα;

Εύα: -Πάχυνες αντρούλη μου μόνο φρουτάκι θα φας σήμερα.


Αδάμ: Αααα, να μην φάω το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού είπες Κύριε; 

Εγώ άκουσα: "Φάτο, καλού κακού"

Από εδώ και μπρος Κύριε, θα δέχομαι μόνο γραπτές εντολές.


Αδάμ: Το ξέρω, Κύριε, πως τα καλύτερα φρούτα τα κρατάς για εξαγωγή…


Αδάμ: ...μα ο όφις είπε πως είναι διαιτολόγος!


Αδάμ: ...Μα... είδα ένα πουλάκι να το τσιμπάει…


Αδάμ: Ευτυχώς Ευάκι μου που πριν μας διώξει,  κράτησα μερικούς σπόρους από το άλλο δέντρο... ξέρεις…


Αδάμ: -Γυναίκαααα! Σταμάτα να σκαρφαλώνεις στα δέντρα!

Εύα: -Άντρες... όλο διαταγές…


Αδάμ: Μαχαιράκι φρούτου δεν έχει ρε Εύα;


Αδάμ: -Μα... η Εύα μου είπε πως το είχε πλύνει, Κύριε…

.

"Εγώ απλά εκτελούσα διαταγές. Τις ξέρεις τις γυναίκες, Κύριε" Απολογήθηκε ο Αδάμ.


Αδάμ: Ποιο δέντρο είπες Κύριε; Δεν άκουσα καλά!


Αδάμ: Ούτε και σε χυμό Κύριε; Σε κοκτέιλ μήπως;


Εύα: Πω πω πως τραβιέται ένα φρουτάκι τώρα....


Αδάμ: Πως Μεγαλοδύναμε; Δεν είναι μέλι και μήλο το ίδιο πράγμα; 

Μα τότε γιατί η Εύα μου είπε: "δοκίμασε, μέλι είναι το άτιμο!"


... και έτσι, ο Αδάμ έγινε τελικά κρεοφάγος...


Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2023

Πόσο πολιτισμένοι ήταν οι Μακεδόνες του Αλεξάνδρου;





Οι προλήψεις των αρχαίων Ελλήνων θα γέμιζαν τόμους. Αυτό βέβαια έρχεται σε αντίθεση με τον “λαό που γέννησε τον πολιτισμό”. Γιατί Πολιτισμός δεν είναι εάν πέντε-δέκα άνθρωποι έφτασαν σε πνευματικά ύψη, αλλά το γενικό επίπεδο του πληθυσμού. Ακόμα περισσότερο, αν αυτοί οι πέντε-δέκα άνθρωποι χρησιμοποιούν το επίπεδό τους για να εκμεταλλευτούν τις προλήψεις των πολλών, τότε, ούτε αυτοί μπορούν να θεωρηθούν “πολιτισμένοι”.

Ανάμεσα στους πιο προληπτικούς Έλληνες ήταν οι Μακεδόνες. Και τι έκανε ο βασιλιάς τους ο Αλέξανδρος; Τους έλεγε να μην πιστεύουν στις προλήψεις μήπως;  Δίνω μόνο ενδεικτικά παραδείγματα:

Μάχη του Γρανικού, 334 πΧ: 

Ήταν ο μήνας Δαίσιος, και οι Μακεδόνες είχαν έθιμο να μην εκστρατεύουν τότε. Οπότε, ο Αλέξανδρος διέταξε να …αλλάξει ο μήνας και να γίνει Αρτεμίσιος.

Πολιορκία της Τύρου, 332 πΧ.

Ο Μάντης Αρίστανδρος προφήτευσε πως η Τύρος θα παρθεί μέσα στον μήνα. Μόνο που είχε μπερδευτεί και δεν θυμόταν πως ήταν ήδη η τελευταία μέρα του. Όλοι έβαλαν τα γέλια, αλλά ο Αλέξανδρος διέταξε να προστεθούν άλλες τρεις μέρες στον μήνα.

Θα μου πείτε πως μετά οι Μακεδόνες εκπολιτίστηκαν. Μάλιστα.

Μάχη της Πύδνας, 168 πΧ. Τρίτος Μακεδονικός πόλεμος. Οι Ρωμαίοι νικούν τους Μακεδόνες.

Την παραμονή της μάχης έγινε έκλειψη Σελήνης. Οι Μακεδόνες πίστεψαν πως αυτό σημαίνει πως ο βασιλιάς τους θα χαθεί. Οι Ρωμαίοι, εξ ίσου προληπτικοί, άρχισαν να κοπανάνε χάλκινα και να ανάβουν πυρσούς "ὥσπερ ἐστὶ νενομισμένον".

Ο στρατηγός τους, Αιμίλιος Παύλος ήξερε πως πρόκειται για φυσικό φαινόμενο, αλλά έστησε μια σειρά τελετές, μαντείες και θυσίες για να πείσει τον στρατό του πως δεν υπάρχει κακοσημαδιά. Οι Μακεδόνες είχαν όμως τόσο τρομοκρατηθεί που τίποτα ανάλογο δεν έκαναν.

Κάπως έτσι υποτάχθηκε η Μακεδονία. Και οι "ειδικοί" της Στρατιωτικής Ιστορίας ακόμα κάνουν αναλύσεις για το αν η Φάλαγγα ή η Λεγεώνα ήταν το καλύτερο σύστημα. Μπούρδες.

Μεσαιωνικός σκοταδισμός;; Μωρέ τι μας λες…

Από κάτι τέτοια ο Δημοσθένης αποκαλούσε τους Μακεδόνες “βαρβάρους”

“Όχι μόνο Έλληνας δεν είναι, (Ο Φίλιππος) ούτε και προσομοιάζει σε κάτι με τους Έλληνες, αλλά δεν μπορείς ούτε και να πεις κάτι καλό γι αυτόν, όπως για πολλούς βαρβάρους, γιατί είναι καταστροφέας, Μακεδόνας, από όπου, όπως ξέρουμε από παλιά ούτε καν καλό δούλο δεν μπορούσαμε να αγοράσουμε"


Αν άλλαζα το "Μακεδόνες" σε "Σκύθες" , "Μάο Μάο" ή "Παπούα" τα κείμενα θα ταίριαζαν απόλυτα θα γινόμουνα πιο πολύ πιστευτός και δεν θα μπορούσε κανείς να πει κάτι παραπάνω ή να διαφωνήσει. Με άλλα λόγια δεν βλέπω τον τρόπο που οι Μακεδόνες "εκπολίτισαν" την Ασία... Και όπως βλέπουμε οι Ρωμαίοι δεν πήγαιναν πίσω.

Αυτή ήταν η αρχαία Ελλάδα και η αρχαιότητα γενικότερα. Μια κοινωνία που μαστίζονταν από προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Αυτά για τα οποία κατηγορούμε τον Μεσαίωνα.

Σημειώνω πως ο Αλέξιος Κομνηνός χρησιμοποίησε παρόμοια έκλειψη της Σελήνης για να τρομοκρατήσει τους Πετσενέγκους, ενώ ήταν σταθερή τακτική του Βυζαντινού στρατού να επιτίθεται τις μέρες αργίας, των Ορθόδοξων εορτών, όταν οι άλλοι δεν το περίμεναν, συγκεκριμένα, την μέρα του Πάσχα.

Όσα και να λένε, η πρόοδος που έγινε τον Μεσαίωνα στο θέμα της δεισιδαιμονίας. ήταν σημαντική.


ΟΙ ΠΗΓΕΣ

Τα κείμενα του Πλούταρχου.

Μάχη του Γρανικού:( Πλούταρχος, Βίος Αλεξάνδρου, 16)

"Μερικοί θεωρούσαν πως έπρεπε να τηρήσουν τα έθιμα για τον μήνα αυτό (διότι δεν συνήθιζαν οι βασιλιάδες των Μακεδόνων να βγάζουν τον στρατό τους τον μήνα Δαίσιο) αυτό το διόρθωσε, διατάζοντας πως τώρα είναι δεύτερος [μήνας] Αρτεμίσιος"

“ἐνίων δὲ καὶ τὸ περὶ τὸν μῆνα νενομισμένον οἰομένων δεῖν φυλάξασθαι, (Δαισίου γὰρ οὐκ εἰώθεισαν οἱ βασιλεῖς τῶν Μακεδόνων ἐξάγειν τὴν στρατιάν), τοῦτο μὲν ἐπηνωρθώσατο, κελεύσας δεύτερον Ἀρτεμίσιον ἄγειν”

Πολιορκία της Τύρου, 332 πΧ. (Πλούταρχος, βίος Αλεξάνδρου, 25.)

"Θυσίαζε ο Αρίστανδρος ο Μάντης και βλέποντας τα σημάδια ακόμα με μεγαλύτερη βεβαιότητα όρισε σε όσους ήταν μπροστά πως την πόλη θα την πάρουν εκείνον τον μήνα. Επεσε πολύ δούλεμα και γέλιο, γιατί ήδη ο μήνας είχε τριάντα. Βλέποντας ο βασιλιάς πως τα είχε μπερδεμένα ο Μάντης, και πάντα θέλοντας να συμπορεύεται με τις Μαντείες, διάταξε πως δεν ήταν τριάντα του μήνα εκείνη η μέρα, αλλά πρέπει να υπολογιστεί σα να ήταν τρεις μέρες πριν."

“Ἀρίστανδρος ὁ μάντις ἐσφαγιάζετο, καὶ τὰ σημεῖα κατιδὼν θρασύτερον διωρίσατο πρὸς τοὺς παρόντας ἐν ἐκείνῳ τῷ μηνὶ πάντως ἁλώσεσθαι τὴν πόλιν. γενομένου δὲ χλευασμοῦ καὶ γέλωτος (ἦν γὰρ ἡ τελευταία τοῦ μηνὸς ἡμέρα), διηπορημένον αὐτὸν ἰδὼν ὁ βασιλεύς, καὶ συμφιλοτιμούμενος ἀεὶ τοῖς μαντεύμασιν, ἐκέλευε μηκέτι τριακάδα τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ἀλλὰ τρίτην φθίνοντος ἀριθμεῖν"

Μάχη της Πύδνας, 168 πΧ  (Πλούταρχος, Βίος Αιμιλίου Παύλου, 17)

“Ἐπεὶ δὲ νὺξ γεγόνει καὶ μετὰ δεῖπνον ἐτράποντο πρὸς ὕπνον καὶ ἀνάπαυσιν, αἰφνίδιον ἡ σελήνη πλήρης οὖσα καὶ μετέωρος ἐμελαίνετο, καὶ τοῦ φωτὸς ἀπολείποντος αὐτὴν χρόας ἀμείψασα παντοδαπὰς ἠφανίσθη. τῶν δὲ Ῥωμαίων, ὥσπερ ἐστὶ νενομισμένον, χαλκοῦ τε πατάγοις ἀνακαλουμένων τὸ φῶς αὐτῆς καὶ πυρὰ πολλὰ δαλοῖς καὶ δᾳσὶν ἀνεχόντων πρὸς τὸν οὐρανόν, οὐδὲν ὅμοιον ἔπραττον οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ φρίκη καὶ θάμβος τὸ στρατόπεδον κατεῖχε, καὶ λόγος ἡσυχῇ διὰ τῶν πολλῶν ἐχώρει, βασιλέως τὸ φάσμα σημαίνειν ἔκλειψιν. ὁ δ’ Αἰμίλιος οὐκ ἦν μὲν ἀνήκοος οὐδ’ ἄπειρος παντάπασι τῶν ἐκλειπτικῶν ἀνωμαλιῶν, αἳ τὴν σελήνην περιφερομένην εἰς τὸ σκίασμα τῆς γῆς ἐμβάλλουσι τεταγμέναις περιόδοις καὶ ἀποκρύπτουσιν, ἄχρι οὗ παρελθοῦσα τὴν ἐπισκοτουμένην χώραν πάλιν ἀναλάμψῃ πρὸς τὸν ἥλιον· οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ θείῳ πολὺ νέμων, καὶ φιλοθύτης ὢν καὶ μαντικός, ὡς εἶδε πρῶτον τὴν σελήνην ἀποκαθαιρομένην, ἕνδεκα μόσχους αὐτῇ κατέθυσεν. ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τῷ Ἡρακλεῖ βουθυτῶν οὐκ ἐκαλλιέρει μέχρις εἴκοσι· τῷ δὲ πρώτῳ καὶ εἰκοστῷ παρῆν τὰ σημεῖα, καὶ νίκην ἀμυνομένοις ἔφραζεν. εὐξάμενος οὖν κατὰ βοῶν ἑκατὸν καὶ ἀγῶνος ἱεροῦ τῷ θεῷ, προσέταξε διακοσμεῖν τοῖς ἡγεμόσι τὸν στρατὸν εἰς μάχην·”

Δημοσθένης (Κατά Φιλίππου Γ’ 31)

«Ου μόνον ουχ Έλληνος όντος ουδέ προσήκοντος ουδέν τοιςΈλλησιν, αλλ’ ουδέ βαρβάρου εντευθεν οθεν καλόν ειπείν, αλλ’ ολέθρου Μακεδόνος, όθεν ουδ’ ανδράποδον πριετο τις αν πότε»




Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023

Υπατία: "Έμφρων πολιτική"

Η Αιγυπτιακή Ίσις
(Μουσείο Μαραθώνα)

 
Κρίνουμε την ζωή και την δράση της Υπατίας, εδώ και αιώνες, παρασυρμένοι από μια Χριστιανικότατη ιπποτική διάθεση υπεράσπιστης αθώων παρθένων. Γιατί ούτε μια χριστιανική πηγή τότε και σήμερα, δεν την κατηγορεί για οτιδήποτε - παρά τους ισχυρισμούς του αντιπάλου στρατοπέδου. Αντίθετα, όλοι συμφωνούν πως ήταν σοφή και ενάρετη.

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω αυτήν την διαστροφή της πραγματικότητας. Βέβαια, όταν πιστεύουμε πως οι γυναίκες της αρχαιότητας ήταν απελευθερωμένες, όπως προσπαθούν να μας πείσουν, τότε πέφτουμε σε τραγικά λάθη. Γιατί πρέπει να κρίνουμε τα πράγματα με βάση όσα ίσχυαν εκείνη την εποχή.

Όλος ο βίος της Υπατίας ήταν σκανδαλώδης για την αρχαία εποχή. "Περιβαλλομένη τρίβωνα" (φόραγε αντρικό ρούχο φιλοσόφου) "Δια μέσου του άστεως ποιουμένη τας προόδους εξηγείτο δημοσία" (Περπατώντας μέσα στην πόλη δίδασκε δημόσια)  "οι τε άρχοντες "..."εφοίτων πρώτοι προς αυτήν"  (Οι άρχοντες της πόλης ήταν οι πρώτοι μαθητές της - η φράση έχει και άλλο νόημα, "πήγαιναν σπίτι της")

Να εξηγήσω;
Το ότι ντύνονταν αντρικά είναι σκανδαλώδες και σήμερα.
Το να περπατάει μια γυναίκα ασυνόδευτη στον δρόμο, το να μιλάει σε άντρες που δεν ήταν συγγενείς της, το να δέχεται ξένους άντρες στο σπίτι της ήταν πράγματα απαγορευμένα για μια γυναίκα της αρχαιότητας. Μόνο πόρνες το έκαναν. Ούτε υπήρχαν γυναίκες δάσκαλοι. Και δεν μιλάω για την Χριστιανική, μα για την παγανιστική αρχαιότητα.
Δεν φταίει η Ιστορία αν ορισμένοι σας έχουν πείσει πως οι γυναίκες της αρχαιότητας γύριζαν ξεβράκωτες και επιδίδονταν στον ελεύθερο έρωτα αναλύοντας ταυτόχρονα Καντ, Σοπενάουερ και Τσέχωφ.
Μάλιστα υπήρχε και ο θεσμός του "Γυναικονόμου" - στην Ρώμη λέγονταν "Σένσορας" - που έλεγχε την συμπεριφορά των γυναικών ακόμα και μέσα στα σπίτια τους. Θυμίζω πως η Ασπασία, η γυναίκα του Περικλή, δικάστηκε ακριβώς γιατί δεξιωνόταν άντρες -φιλόσοφους- στο σπίτι της.
Ο Σωκράτης ο Σχολαστικός, θαυμαστής της Υπατίας, αφήνει καθαρά να εννοηθεί πως η παρουσία της, μόνη ανάμεσα σε τόσους άντρες θα έπρεπε να είναι κανονικά σκανδαλώδης [σύμφωνα με τους νόμους της εποχής]  αλλά γίνονταν ανεκτή λόγω της σωφροσύνης της.

“Εξαιτίας της σεμνής της ελευθεροστομίας που προέρχονταν από την μόρφωσή της επισκέπτονταν προσωπικά με σωφροσύνη τους άρχοντες. Και δεν υπήρχε καμία ντροπή στο ότι παρουσιάζονταν ανάμεσα σε πολλούς άντρες. Διότι όλοι με έκπληξη ακόμα περισσότερο την απολάμβαναν για την καθ’ υπερβολήν σωφροσύνη της” 

(Διὰ τὴν προσοῦσαν αὐτῇ ἐκ τῆς παιδεύσεως σεμνὴν παρρησίαν καὶ τοῖς ἄρχουσι σωφρόνως εἰς πρόσωπον ἤρχετο· καὶ οὐκ ἦν τις αἰσχύνη ἐν μέσῳ ἀνδρῶν παρεῖναι αὐτήν· πάντες γὰρ δι΄ ὑπερβάλλουσαν σωφροσύνην πλέον αὐτὴν ᾐδοῦντο καὶ κατεπλήττοντο.)

Σύμφωνα λοιπόν με την αρχαία -και όχι την Χριστιανική ηθική- η Υπατία ήταν άξια καταδίκης ακόμα κι αν ήταν επταπάρθενη.

Όταν το μεσαιωνικό λεξικό Σούδας χαρακτηρίζει την Υπατία "τοις έργοις έμφρονα τε και πολιτικήν" ξέρει πολύ καλά πως τότε το επίθετο: "πολιτική" όταν αφορά γυναίκα σημαίνει πόρνη.
Όλα αυτά, αρχαίοι και σύγχρονοι ιστορικοί καμώνονται πως τα αγνοούν. 
Ξέρουν όμως καλά πως η λεγόμενη "Μαύρη" δηλ. η καταστροφική μαγεία ήταν επίσης απαγορευμένη στην αρχαιότητα, όπως και στον Χριστιανισμό. Θυμίζω τον Δημοσθένη που δηλώνει πως η μάγισσα Θεωρίς μαζί με το γένος της εκτελέστηκε γι αυτόν τον λόγο.
Και φτάνουμε στο κερασάκι της τούρτας. 
Οι ιστορικοί βιάζονται να συμπεράνουν πως η Υπατία καμία σχέση δεν είχε με μαγεία και με απόκρυφες τελετές. Και εδώ κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους Όλοι οι "Έλληνες" (παγανιστές) φιλόσοφοι εκείνης της εποχής τουλάχιστον, ήταν "θεουργοί"  λάτρεις του μυστικισμού και του αποκρυφισμού. Ειδικά μάλιστα οι Νεοπλατωνικοί, των οποίων η κυρία αυτή θεωρείται σημαντικός εκπρόσωπος! "Μόνο" η Υπατία έμενε ανεπηρέαστη...  Εδώ, γελάμε, πραγματικά.
Αυτή θα ήταν μια αιτία να τη καταδιώξουν οι Χριστιανοί. Αλλά και οι "εθνικοί" δεν πήγαιναν πίσω.
Μιλάω για το περιστατικό του υφάσματος λεκιασμένου από τα έμμηνα της φιλοσόφου.
Σύντομα, η υπόθεση: ένας μαθητής της ήταν ερωτευμένος μαζί της και προσπάθησε να την γοητεύσει με την μουσική (Η πρώτη μνεία της ...καντάδας στην ιστορία;) Η Υπατία του πέταξε το εν λόγω πανί με τα έμμηνα "...αυτήν σε προσεναγκαμένην τι των γυναικείων ρακών αυτού βαλλομένην και το σύμβολον επιδείξασαν της ακαθάρτου γενέσεως..." λέγοντας:
"Αυτό αγαπάς νεαρέ μου και δεν είναι κάτι καλό" (Τούτου μέντοι εράς, ώ νεανίσκε, καλού δε ουδενός")
Λυώνουν οι ιστορικοί μπροστά στο ...πνεύμα της φιλοσόφου και στον εκπληκτικό γι αυτούς τρόπο σωφρονισμού που επέλεξε.
Τι λέτε μωρε; Η Υπατία έτσι πρόσβαλλε κάθε άντρα που ερωτεύθηκε ποτέ, πρόσβαλλε όλες τις γυναίκες, καταρράκωσε κάθε ιερότητα του έρωτα. Αν ήταν τόσο ηλίθια που να μην το καταλάβει, τότε προς τι την ανακηρύξαμε ...σοφή;
Η Υπατία δεν ήταν ηλίθια. Γιατί, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Πλίνιου του Πρεσβύτερου (δείτε εδώ) και του επίσης Ρωμαίου Columella (Δείτε εδώ, στο τέλος του βιβλίου XI)  τα έμμηνα των γυναικών είχαν καταστροφικές επιδράσεις. Αρκούσε να περάσει μια γυναίκα στις μέρες της μέσα από τα σπαρτά για να ...μαραθούν. Έτσι πίστευαν. Σκούριαζαν και στόμωναν τα σίδερα, τα σκυλιά λύσσαγαν και πολλά άλλα.
Θα μου πείτε, η Υπατία δεν τα πίστευε αυτά. Ίσως. Ήξερε όμως τι πίστευε το πλήθος. Η επίδειξη του λεκιασμένου υφάσματος λοιπόν ήταν ξεκάθαρη απειλή προς τον υποψήφιο εραστή. Αν επέμενε, η καταστροφή του ήταν αναπόφευκτη. Όπως γράφει η Sophie Chavarria: "Συνεπώς μια γυναίκα στις μέρες της ήταν μια διαρκής απειλή για την ανθρωπότητα" (Therefore, a bleeding woman represented a latent threat to humanity.) (δες εδώ)
Όποιος δεν έχει πειστεί πως η Υπατία έκανε ή φαινόταν σε ολους πως έκανε  μάγια με το αίμα των εμμήνων της, ιδού δύο παραδείγματα από σύγχρονα ...παρακμασμένα λαογραφικά κατάλοιπα αυτής της τακτικής. 

Αν δε η Υπατία ήταν Εβραία, θα όφειλε να υπακούει στις πολύ αυστηρότερες εντολές του Νόμου σχετικά με τις γυναίκες σε έμμηνο ρύση.
Υπάρχουν παράλογοι νόμοι και βαθιά ριζωμένες παράλογες πίστεις σε όλες τις εποχές.
Όταν δεν τις σέβεσαι -ακόμα κι αν δεν τις πιστεύεις- τότε αντιμετωπίζεις τις συνέπειες. Η Υπατία, ακόμα κι αν δεν ήταν, έδωσε στο πλήθος, "Εθνικό" και Χριστιανικό, με βάση τους νόμους και τις συνήθειες της εποχής, την εντύπωση πως ήταν ανήθικη και μάγισσα. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.

Για γενικές πληροφορίες και πλήρη βιβλιογραφία επί του θέματος, δείτε εδώ