"Ίδιος με την αυγή να είσαι πάντα γιε μου". Ελληνοκεντρικές απάτες

 

Η πρώτη μορφή της φράσης "Οία Ηώ..."
στο μνημείο πεσόντων της ΕΡΤ το 2017... 
(δείτε εδώ)

Η δεύτερη μορφή της φράσης, με ...επεξήγηση
και αλλαγμένη ορθογραφία...

Η φράση "ΟΙΑ ΗΩ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΕΙ" στην αρχική της μορφή σημαίνει

"ίδια με την αυγή να είσαι πάντα γιέ μου"

|γιατί το "οία" είναι γένους θηλυκού. Κανονικά θα έπρεπε να είναι 

"ΟΙΟΣ ΗΩ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΕΙ" δηλ:

 "Ίδιος με την αυγή να είσαι πάντα γιέ μου"

Ακόμα πιο σωστά:

 "ΟΙΟΣ ΗΩΣ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΙΣΘΙ"

πράγμα απαράδεκτο για το αφήγημα των απατεώνων που την σκάρωσαν...

Επειδή λοιπόν αυτή η φράση δέχτηκε άπειρες κριτικές και πλάκες, (δες εδώ για παράδειγμα) μια που ο πατέρας απευθύνεται στον γιο του σα να ήταν ...κορίτσι, και το "ΟΙΑ" έβγαζε μάτι ακόμα και σε όσους δεν ξέρουν αρχαία ελληνικά,  οι απατεώνες δεν έκαναν πίσω! 

Άλλαξαν την ορθογραφία σε "ΙΑ" το οποίο είναι πληθυντικός του "Ίον" και σημαίνει ...βιολέτα, και εδώ... τίποτα.

Διπλή απάτη λοιπόν από τους λάτρεις της αρχαιότητας.

Και συνεχίζουν όπως είδατε αποκαλώντας την Ελληνική γλώσσα "θεϊκή" επειδή μπορεί δήθεν να σχηματίζει φράσεις με φωνήεντα.

Να τους πληροφορήσω πως πολύ πριν από τον Άνθρωπο φράσεις με φωνήεντα χρησιμοποιούσαν οι λύκοι, που συνεννοούνται πολύ καλά με τα ουρλιαχτά τους... ΑΟΥΟΥΟΥ... ΑΟΥΟΥΟΥ...

Ακόμα, μόνο κάποιος εντελώς άσχετος με την αρχαιότητα θα αποκαλούσε την ελληνική γλώσσα "θεϊκή", μια που στην αρχαία γραμματεία υπάρχουν μαρτυρίες για "ιερές" μυστικές γλώσσες, αλλά και θεϊκές, οι οποίες φυσικά δεν αποκαλύπτονται. 

Πρώτος ο Όμηρος που στην Ραψωδία Ξ της Ιλιάδας, στοιχ. 290 λέει:

"προς τ᾽ ορεινό, καλόφωνο πουλί προσομοιάσθη,

το λέγουν κύμινδη οι θνητοί, κι οι αθάνατοι Χαλκίδα."

Με άλλα λόγια οι "αθάνατοι" δεν μιλάνε όπως οι Έλληνες... 

-----------------------------

Αυτά

Ελληνοκεντρικές απάτες: Ποιος διέδωσε την μπούρκα;

Βλέπουμε να κυκλοφορεί αυτή η φωτογραφία.
 Μια "ιέρεια" της αφής της Ολυμπιακής φλόγας
 και μια Μουσουλμάνα, με την εύλογη ερώτηση... 

Η Μπούρκα στους παγανιστές, τους Χριστιανούς και τους Εβραίους…

Επειδή όλα ξεκινάνε από την Ελλάδα, έτσι δεν λέτε, έτσι και η μπούρκα ξεκίνησε να διαδίδεται στους "βαρβάρους" από την Μήδεια όταν κατέφυγε στους Μήδους στους οποίους έδωσε και το όνομα… (Εάν την θεωρείτε Ελληνίδα) 

Ο Στράβων (11.13.9-10) μιλάει για το ντύσιμο των Περσών που ήταν όμοιο με των γυναικών τους (“θηλυστολεῖν ὑπέμειναν”) και αναφέρει πως το εισήγαγε η Μήδεια που πάντα κάλυπτε το πρόσωπό της δημόσια.

 (“τινὲς δὲ Μήδειαν καταδεῖξαι τὴν ἐσθῆτα ταύτην φασὶ δυναστεύσασαν ἐν τοῖς τόποις, καθάπερ καὶ Ἰάσονα, καὶ ἐπικρυπτομένην τὴν ὄψιν ὅτε ἀντὶ τοῦ βασιλέως ἐξίοι /…./ τῆς δὲ Μηδείας τὴν ἐσθῆτα καὶ τοὔνομα τῆς χώρας”).

Με βάση μαρτυρίες της εποχής η Μπούρκα στην Αραβία ήταν παγανιστικό έθιμο επίσης. Ο Τερτυλιανός περιγράφει ως πρότυπο παγανιστικές φυλές της περιοχής που οι γυναίκες κάλυπταν το πρόσωπο. (Περί του πέπλου των παρθένων, κεφ. 17)

Ο Κλήμης Αλεξανδρεύς στον “Παιδαγωγό” 3, XI, θεωρεί την μπούρκα κάτι απαραίτητο, τουλάχιστον την ώρα του εκκλησιασμού και συμβουλεύει τις γυναίκες να καλύπτονται τελείως όταν πηγαίνουν στην Εκκλησία.

Εντελώς διαφορετικός όμως είναι ο ρόλος του βέλου στην Παλαιά Διαθήκη. Εδώ αποτελεί ερωτική πρόκληση!!!

Η Ρεβέκκα περιγράφεται να φοράει βιαστικά βέλο (“θέριστρον”) μόλις είδε τον Ισαάκ να πλησιάζει από μακριά. (Γεν. 24, 64)

Στο Γεν. 38, 13, το βέλο περιγράφεται σαν στοιχείο καλλωπισμού και ερωτικής πρόκλησης, μια που ο πεθερός της Θαμάρ, βλέποντάς την καλυμμένη με αυτό, δεν την γνωρίζει, αλλά πιστεύει πως είναι πόρνη! Προφανώς και στο επεισόδιο της Ρεβέκκας, το βέλο φορέθηκε για ερωτική πρόκληση επίσης.

Γεν 24… 64 καὶ ἀναβλέψασα Ρεβεκκα τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδεν τὸν Ισαακ καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆς καμήλου 65 καὶ εἶπεν τῷ παιδί τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὁ πορευόμενος ἐν τῷ πεδίῳ εἰς συνάντησιν ἡμῖν εἶπεν δὲ ὁ παῖς οὗτός ἐστιν ὁ κύριός μου ἡ δὲ λαβοῦσα τὸ θέριστρον περιεβάλετο 

και

38  13 καὶ ἀπηγγέλη Θαμαρ τῇ νύμφῃ αὐτοῦ λέγοντες ἰδοὺ ὁ πενθερός σου ἀναβαίνει εἰς Θαμνα κεῖραι τὰ πρόβατα αὐτοῦ 14 καὶ περιελομένη τὰ ἱμάτια τῆς χηρεύσεως ἀφ' ἑαυτῆς περιεβάλετο θέριστρον καὶ ἐκαλλωπίσατο καὶ ἐκάθισεν πρὸς ταῖς πύλαις Αιναν ἥ ἐστιν ἐν παρόδῳ Θαμνα εἶδεν γὰρ ὅτι μέγας γέγονεν Σηλωμ αὐτὸς δὲ οὐκ ἔδωκεν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα 15 καὶ ἰδὼν αὐτὴν Ιουδας ἔδοξεν αὐτὴν πόρνην εἶναι κατεκαλύψατο γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτήν

Ελληνοκεντρικές απάτες: Το άγαλμα της Υπατίας στο "Νέο Κάιρο"

 Παρουσιάζουν, με ειρωνικό και προκλητικό τρόπο ένα άγαλμα της Αλεξανδρινής φιλοσόφου Υπατίας που δήθεν στήθηκε στην Αίγυπτο 

"στην πλατεία του Al-Masa Capital Club στην περιοχή "Πολη Πολιτισμού και Τεχνών" στη Νέα Διοικητική Πρωτεύουσα της Αιγύπτου" (αναφέρει ανάρτηση του "Greek Cultural Centre in Cairo") εδώ καθώς και μια ανάρτηση του Egypt Independent εδώ 

Πληροφοριακά, το " Al-Masa Capital Club " είναι πολυτελές ξενοδοχείο...

Το "Αγαλμα της Υπατίας"
όπως ψευδώς το παρουσιάζουν.

Για να τεκμηριώσουν αυτόν τον ισχυρισμό επικαλούνται μόνο το αραβικό περιοδικό Rosa al-Youssef .

Όσο έψαξα καμία άλλη πηγή δεν δίνει παραπάνω πληροφορίες. Ούτε και κάποια άλλη φωτογραφία.

 Κανένας Έλληνας από τις μυριάδες που επισκέπτονται την Αίγυπτο δεν μπόρεσε να πάει να το δει αυτό το άγαλμα και να το φωτογραφήσει άραγε;

Κανείς δεν έμαθε το όνομα του γλύπτη;

Αλλά, ας περιεργαστούμε το άγαλμα όπως μας το παρουσιάζουν. 

Μία φιλόσοφος ντυμένη με έξωμο χιτωνίσκο ενώ σαφείς μαρτυρίες λένε πως φόραγε "τρίβωνα φιλοσόφου"; Τι ήταν, Εταίρα; 

Το "αγαλμα της Υπατίας" κρατάει στάχυα όμως...

Ας κατέβουμε πιο χαμηλά στο άγαλμα. Η μορφή κρατάει πεντακάθαρα στάχυα. Αποκλείεται λοιπόν να δείχνε μια φιλόσοφο. 

Εκτός αν παρουσιαστούν στοιχεία πως η Υπατία έκανε εκτός από μαθήματα φιλοσοφίας και μεροκάματα στα χωράφια του Νείλου παρέα με ηλιοκαμένους μυώδεις αρρενωπούς φελάχους. 

Η μορφή δείχνει μια γεωργική θεότητα, ίσως την Δήμητρα ή την Κόρη (οι θεές στην αρχαία τέχνη παριστάνονται ημίγυμνες, αλλά σπάνια οι θνητές εκτός αν έχουν θεοποιηθεί)  και αν πράγματι αυτό το άγαλμα βρίσκεται στην Αίγυπτο πιθανά συμβολίζει την ίδια την χώρα.

 Αν και όλα δείχνουν πως πρόκειται για κάποιο τουριστικό αγαλματίδιο... 
Αυτοί οι άνθρωποι, που εκθειάζουν τον αρχαίο πολιτισμό, δεν μπορούν να βρουν κάτι ουσιαστικό και αληθινό από αυτόν.
Και καταφεύγουν σε ψεύδη.

Αδάμ, Εύα και μήλο...

 

Ο Κύριος πλάθει τον Αδάμ.
Καθεδρικός ναός της Chartres

Οι διάλογοι του Αδάμ με τον Θεό μετά την κατανάλωση του μήλου, όπως αναφέρονται στην Απόκρυφη Γένεση της Βίβλου των Χαζάρων.

Αδάμ: Εύα, θα ανοίξω βιοτεχνία λικέρ. Όνομα: "Κοκτέιλ καλού και κακού"

Κύριος: Γιατί κρύβεσαι Αδάμ;

Αδάμ: Δεν κρύβομαι Κύριε, έχω κοιλόπονο, παράφαγα.

Αδάμ:-Γυναίκαααα! Τι μαγείρεψες σήμερα;

Εύα: -Πάχυνες αντρούλη μου μόνο φρουτάκι θα φας σήμερα.

Αδάμ: Αααα, να μην φάω το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού είπες Κύριε; 

Εγώ άκουσα: "Φάτο, καλού κακού"

Από εδώ και μπρος Κύριε, θα δέχομαι μόνο γραπτές εντολές.

Αδάμ: Το ξέρω, Κύριε, πως τα καλύτερα φρούτα τα κρατάς για εξαγωγή…

Αδάμ: ...μα ο όφις είπε πως είναι διαιτολόγος!

Αδάμ: ...Μα... είδα ένα πουλάκι να το τσιμπάει…

Αδάμ: Ευτυχώς Ευάκι μου που πριν μας διώξει,  κράτησα μερικούς σπόρους από το άλλο δέντρο... ξέρεις…

Αδάμ: -Γυναίκαααα! Σταμάτα να σκαρφαλώνεις στα δέντρα!

Εύα: -Άντρες... όλο διαταγές…

Αδάμ: Μαχαιράκι φρούτου δεν έχει ρε Εύα;

Αδάμ: -Μα... η Εύα μου είπε πως το είχε πλύνει, Κύριε…

.

"Εγώ απλά εκτελούσα διαταγές. Τις ξέρεις τις γυναίκες, Κύριε" Απολογήθηκε ο Αδάμ.

Αδάμ: Ποιο δέντρο είπες Κύριε; Δεν άκουσα καλά!

Αδάμ: Ούτε και σε χυμό Κύριε; Σε κοκτέιλ μήπως;

Εύα: Πω πω πως τραβιέται ένα φρουτάκι τώρα....

Αδάμ: Πως Μεγαλοδύναμε; Δεν είναι μέλι και μήλο το ίδιο πράγμα; 

Μα τότε γιατί η Εύα μου είπε: "δοκίμασε, μέλι είναι το άτιμο!"

... και έτσι, ο Αδάμ έγινε τελικά κρεοφάγος...

Πόσο πολιτισμένοι ήταν οι Μακεδόνες του Αλεξάνδρου;

Οι προλήψεις των αρχαίων Ελλήνων θα γέμιζαν τόμους. Αυτό βέβαια έρχεται σε αντίθεση με τον “λαό που γέννησε τον πολιτισμό”. Γιατί Πολιτισμός δεν είναι εάν πέντε-δέκα άνθρωποι έφτασαν σε πνευματικά ύψη, αλλά το γενικό επίπεδο του πληθυσμού. Ακόμα περισσότερο, αν αυτοί οι πέντε-δέκα άνθρωποι χρησιμοποιούν το επίπεδό τους για να εκμεταλλευτούν τις προλήψεις των πολλών, τότε, ούτε αυτοί μπορούν να θεωρηθούν “πολιτισμένοι”.

Ανάμεσα στους πιο προληπτικούς Έλληνες ήταν οι Μακεδόνες. Και τι έκανε ο βασιλιάς τους ο Αλέξανδρος; Τους έλεγε να μην πιστεύουν στις προλήψεις μήπως;  Δίνω μόνο ενδεικτικά παραδείγματα:

Μάχη του Γρανικού, 334 πΧ: 

Ήταν ο μήνας Δαίσιος, και οι Μακεδόνες είχαν έθιμο να μην εκστρατεύουν τότε. Οπότε, ο Αλέξανδρος διέταξε να …αλλάξει ο μήνας και να γίνει Αρτεμίσιος.

Πολιορκία της Τύρου, 332 πΧ.

Ο Μάντης Αρίστανδρος προφήτευσε πως η Τύρος θα παρθεί μέσα στον μήνα. Μόνο που είχε μπερδευτεί και δεν θυμόταν πως ήταν ήδη η τελευταία μέρα του. Όλοι έβαλαν τα γέλια, αλλά ο Αλέξανδρος διέταξε να προστεθούν άλλες τρεις μέρες στον μήνα.

Θα μου πείτε πως μετά οι Μακεδόνες εκπολιτίστηκαν. Μάλιστα.

Μάχη της Πύδνας, 168 πΧ. Τρίτος Μακεδονικός πόλεμος. Οι Ρωμαίοι νικούν τους Μακεδόνες.

Την παραμονή της μάχης έγινε έκλειψη Σελήνης. Οι Μακεδόνες πίστεψαν πως αυτό σημαίνει πως ο βασιλιάς τους θα χαθεί. Οι Ρωμαίοι, εξ ίσου προληπτικοί, άρχισαν να κοπανάνε χάλκινα και να ανάβουν πυρσούς "ὥσπερ ἐστὶ νενομισμένον".

Ο στρατηγός τους, Αιμίλιος Παύλος ήξερε πως πρόκειται για φυσικό φαινόμενο, αλλά έστησε μια σειρά τελετές, μαντείες και θυσίες για να πείσει τον στρατό του πως δεν υπάρχει κακοσημαδιά. Οι Μακεδόνες είχαν όμως τόσο τρομοκρατηθεί που τίποτα ανάλογο δεν έκαναν.

Κάπως έτσι υποτάχθηκε η Μακεδονία. Και οι "ειδικοί" της Στρατιωτικής Ιστορίας ακόμα κάνουν αναλύσεις για το αν η Φάλαγγα ή η Λεγεώνα ήταν το καλύτερο σύστημα. Μπούρδες.

Μεσαιωνικός σκοταδισμός;; Μωρέ τι μας λες…

Από κάτι τέτοια ο Δημοσθένης αποκαλούσε τους Μακεδόνες “βαρβάρους”

“Όχι μόνο Έλληνας δεν είναι, (Ο Φίλιππος) ούτε και προσομοιάζει σε κάτι με τους Έλληνες, αλλά δεν μπορείς ούτε και να πεις κάτι καλό γι αυτόν, όπως για πολλούς βαρβάρους, γιατί είναι καταστροφέας, Μακεδόνας, από όπου, όπως ξέρουμε από παλιά ούτε καν καλό δούλο δεν μπορούσαμε να αγοράσουμε"

Αν άλλαζα το "Μακεδόνες" σε "Σκύθες" , "Μάο Μάο" ή "Παπούα" τα κείμενα θα ταίριαζαν απόλυτα θα γινόμουνα πιο πολύ πιστευτός και δεν θα μπορούσε κανείς να πει κάτι παραπάνω ή να διαφωνήσει. Με άλλα λόγια δεν βλέπω τον τρόπο που οι Μακεδόνες "εκπολίτισαν" την Ασία... Και όπως βλέπουμε οι Ρωμαίοι δεν πήγαιναν πίσω.

Αυτή ήταν η αρχαία Ελλάδα και η αρχαιότητα γενικότερα. Μια κοινωνία που μαστίζονταν από προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Αυτά για τα οποία κατηγορούμε τον Μεσαίωνα.

Σημειώνω πως ο Αλέξιος Κομνηνός χρησιμοποίησε παρόμοια έκλειψη της Σελήνης για να τρομοκρατήσει τους Πετσενέγκους, ενώ ήταν σταθερή τακτική του Βυζαντινού στρατού να επιτίθεται τις μέρες αργίας, των Ορθόδοξων εορτών, όταν οι άλλοι δεν το περίμεναν, συγκεκριμένα, την μέρα του Πάσχα.

Όσα και να λένε, η πρόοδος που έγινε τον Μεσαίωνα στο θέμα της δεισιδαιμονίας. ήταν σημαντική.

ΟΙ ΠΗΓΕΣ

Τα κείμενα του Πλούταρχου.

Μάχη του Γρανικού:( Πλούταρχος, Βίος Αλεξάνδρου, 16)

"Μερικοί θεωρούσαν πως έπρεπε να τηρήσουν τα έθιμα για τον μήνα αυτό (διότι δεν συνήθιζαν οι βασιλιάδες των Μακεδόνων να βγάζουν τον στρατό τους τον μήνα Δαίσιο) αυτό το διόρθωσε, διατάζοντας πως τώρα είναι δεύτερος [μήνας] Αρτεμίσιος"

“ἐνίων δὲ καὶ τὸ περὶ τὸν μῆνα νενομισμένον οἰομένων δεῖν φυλάξασθαι, (Δαισίου γὰρ οὐκ εἰώθεισαν οἱ βασιλεῖς τῶν Μακεδόνων ἐξάγειν τὴν στρατιάν), τοῦτο μὲν ἐπηνωρθώσατο, κελεύσας δεύτερον Ἀρτεμίσιον ἄγειν”

Πολιορκία της Τύρου, 332 πΧ. (Πλούταρχος, βίος Αλεξάνδρου, 25.)

"Θυσίαζε ο Αρίστανδρος ο Μάντης και βλέποντας τα σημάδια ακόμα με μεγαλύτερη βεβαιότητα όρισε σε όσους ήταν μπροστά πως την πόλη θα την πάρουν εκείνον τον μήνα. Επεσε πολύ δούλεμα και γέλιο, γιατί ήδη ο μήνας είχε τριάντα. Βλέποντας ο βασιλιάς πως τα είχε μπερδεμένα ο Μάντης, και πάντα θέλοντας να συμπορεύεται με τις Μαντείες, διάταξε πως δεν ήταν τριάντα του μήνα εκείνη η μέρα, αλλά πρέπει να υπολογιστεί σα να ήταν τρεις μέρες πριν."

“Ἀρίστανδρος ὁ μάντις ἐσφαγιάζετο, καὶ τὰ σημεῖα κατιδὼν θρασύτερον διωρίσατο πρὸς τοὺς παρόντας ἐν ἐκείνῳ τῷ μηνὶ πάντως ἁλώσεσθαι τὴν πόλιν. γενομένου δὲ χλευασμοῦ καὶ γέλωτος (ἦν γὰρ ἡ τελευταία τοῦ μηνὸς ἡμέρα), διηπορημένον αὐτὸν ἰδὼν ὁ βασιλεύς, καὶ συμφιλοτιμούμενος ἀεὶ τοῖς μαντεύμασιν, ἐκέλευε μηκέτι τριακάδα τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ἀλλὰ τρίτην φθίνοντος ἀριθμεῖν"

Μάχη της Πύδνας, 168 πΧ  (Πλούταρχος, Βίος Αιμιλίου Παύλου, 17)

“Ἐπεὶ δὲ νὺξ γεγόνει καὶ μετὰ δεῖπνον ἐτράποντο πρὸς ὕπνον καὶ ἀνάπαυσιν, αἰφνίδιον ἡ σελήνη πλήρης οὖσα καὶ μετέωρος ἐμελαίνετο, καὶ τοῦ φωτὸς ἀπολείποντος αὐτὴν χρόας ἀμείψασα παντοδαπὰς ἠφανίσθη. τῶν δὲ Ῥωμαίων, ὥσπερ ἐστὶ νενομισμένον, χαλκοῦ τε πατάγοις ἀνακαλουμένων τὸ φῶς αὐτῆς καὶ πυρὰ πολλὰ δαλοῖς καὶ δᾳσὶν ἀνεχόντων πρὸς τὸν οὐρανόν, οὐδὲν ὅμοιον ἔπραττον οἱ Μακεδόνες, ἀλλὰ φρίκη καὶ θάμβος τὸ στρατόπεδον κατεῖχε, καὶ λόγος ἡσυχῇ διὰ τῶν πολλῶν ἐχώρει, βασιλέως τὸ φάσμα σημαίνειν ἔκλειψιν. ὁ δ’ Αἰμίλιος οὐκ ἦν μὲν ἀνήκοος οὐδ’ ἄπειρος παντάπασι τῶν ἐκλειπτικῶν ἀνωμαλιῶν, αἳ τὴν σελήνην περιφερομένην εἰς τὸ σκίασμα τῆς γῆς ἐμβάλλουσι τεταγμέναις περιόδοις καὶ ἀποκρύπτουσιν, ἄχρι οὗ παρελθοῦσα τὴν ἐπισκοτουμένην χώραν πάλιν ἀναλάμψῃ πρὸς τὸν ἥλιον· οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ θείῳ πολὺ νέμων, καὶ φιλοθύτης ὢν καὶ μαντικός, ὡς εἶδε πρῶτον τὴν σελήνην ἀποκαθαιρομένην, ἕνδεκα μόσχους αὐτῇ κατέθυσεν. ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τῷ Ἡρακλεῖ βουθυτῶν οὐκ ἐκαλλιέρει μέχρις εἴκοσι· τῷ δὲ πρώτῳ καὶ εἰκοστῷ παρῆν τὰ σημεῖα, καὶ νίκην ἀμυνομένοις ἔφραζεν. εὐξάμενος οὖν κατὰ βοῶν ἑκατὸν καὶ ἀγῶνος ἱεροῦ τῷ θεῷ, προσέταξε διακοσμεῖν τοῖς ἡγεμόσι τὸν στρατὸν εἰς μάχην·”

Δημοσθένης (Κατά Φιλίππου Γ’ 31)

«Ου μόνον ουχ Έλληνος όντος ουδέ προσήκοντος ουδέν τοιςΈλλησιν, αλλ’ ουδέ βαρβάρου εντευθεν οθεν καλόν ειπείν, αλλ’ ολέθρου Μακεδόνος, όθεν ουδ’ ανδράποδον πριετο τις αν πότε»

Υπατία: "Έμφρων πολιτική"

Η Αιγυπτιακή Ίσις
(Μουσείο Μαραθώνα)

 

Κρίνουμε την ζωή και την δράση της Υπατίας, εδώ και αιώνες, παρασυρμένοι από μια Χριστιανικότατη ιπποτική διάθεση υπεράσπιστης αθώων παρθένων. Γιατί ούτε μια χριστιανική πηγή τότε και σήμερα, δεν την κατηγορεί για οτιδήποτε - παρά τους ισχυρισμούς του αντιπάλου στρατοπέδου. Αντίθετα, όλοι συμφωνούν πως ήταν σοφή και ενάρετη.

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω αυτήν την διαστροφή της πραγματικότητας. Βέβαια, όταν πιστεύουμε πως οι γυναίκες της αρχαιότητας ήταν απελευθερωμένες, όπως προσπαθούν να μας πείσουν, τότε πέφτουμε σε τραγικά λάθη. Γιατί πρέπει να κρίνουμε τα πράγματα με βάση όσα ίσχυαν εκείνη την εποχή.

Όλος ο βίος της Υπατίας ήταν σκανδαλώδης για την αρχαία εποχή. "Περιβαλλομένη τρίβωνα" (φόραγε αντρικό ρούχο φιλοσόφου) "Δια μέσου του άστεως ποιουμένη τας προόδους εξηγείτο δημοσία" (Περπατώντας μέσα στην πόλη δίδασκε δημόσια)  "οι τε άρχοντες "..."εφοίτων πρώτοι προς αυτήν"  (Οι άρχοντες της πόλης ήταν οι πρώτοι μαθητές της - η φράση έχει και άλλο νόημα, "πήγαιναν σπίτι της")

Να εξηγήσω;

Το ότι ντύνονταν αντρικά είναι σκανδαλώδες και σήμερα.

Το να περπατάει μια γυναίκα ασυνόδευτη στον δρόμο, το να μιλάει σε άντρες που δεν ήταν συγγενείς της, το να δέχεται ξένους άντρες στο σπίτι της ήταν πράγματα απαγορευμένα για μια γυναίκα της αρχαιότητας. Μόνο πόρνες το έκαναν. Ούτε υπήρχαν γυναίκες δάσκαλοι. Και δεν μιλάω για την Χριστιανική, μα για την παγανιστική αρχαιότητα.

Δεν φταίει η Ιστορία αν ορισμένοι σας έχουν πείσει πως οι γυναίκες της αρχαιότητας γύριζαν ξεβράκωτες και επιδίδονταν στον ελεύθερο έρωτα αναλύοντας ταυτόχρονα Καντ, Σοπενάουερ και Τσέχωφ.

Μάλιστα υπήρχε και ο θεσμός του "Γυναικονόμου" - στην Ρώμη λέγονταν "Σένσορας" - που έλεγχε την συμπεριφορά των γυναικών ακόμα και μέσα στα σπίτια τους. Θυμίζω πως η Ασπασία, η γυναίκα του Περικλή, δικάστηκε ακριβώς γιατί δεξιωνόταν άντρες -φιλόσοφους- στο σπίτι της.

Σύμφωνα λοιπόν με την αρχαία -και όχι την Χριστιανική ηθική- η Υπατία ήταν άξια καταδίκης ακόμα κι αν ήταν επταπάρθενη.

Όταν το μεσαιωνικό λεξικό Σούδας χαρακτηρίζει την Υπατία "τοις έργοις έμφρονα τε και πολιτικήν" ξέρει πολύ καλά πως τότε το επίθετο: "πολιτική" όταν αφορά γυναίκα σημαίνει πόρνη.

Όλα αυτά, αρχαίοι και σύγχρονοι ιστορικοί καμώνονται πως τα αγνοούν. 

Ξέρουν όμως καλά πως η λεγόμενη "Μαύρη" δηλ. η καταστροφική μαγεία ήταν επίσης απαγορευμένη στην αρχαιότητα, όπως και στον Χριστιανισμό. Θυμίζω τον Δημοσθένη που δηλώνει πως η μάγισσα Θεωρίς μαζί με το γένος της εκτελέστηκε γι αυτόν τον λόγο.

Και φτάνουμε στο κερασάκι της τούρτας. 

Οι ιστορικοί βιάζονται να συμπεράνουν πως η Υπατία καμμία σχέση δεν είχε με μαγεία και με απόκρυφες τελετές. Και εδώ κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους Όλοι οι "Έλληνες" (παγανιστές) φιλόσοφοι εκείνης της εποχής τουλάχιστον, ήταν "θεουργοί"  λάτρεις του μυστικισμού και του αποκρυφισμού. "Μόνο" η Υπατία έμενε ανεπηρέαστη...  Εδώ, γελάμε, πραγματικά.

Αυτή θα ήταν μια αιτία να τη καταδιώξουν οι Χριστιανοί. Αλλά και οι "εθνικοί" δεν πήγαιναν πίσω.

Μιλάω για το περιστατικό του υφάσματος λεκιασμένου από τα έμμηνα της φιλοσόφου.

Σύντομα, η υπόθεση: ένας μαθητής της ήταν ερωτευμένος μαζί της και προσπάθησε να την γοητεύσει με την μουσική (Η πρώτη μνεία της ...καντάδας στην ιστορία;) Η Υπατία του πέταξε το εν λόγω πανί με τα έμμηνα λέγοντας:

"Αυτό αγαπάς νεαρέ μου και δεν είναι κάτι καλό" (Τούτου μέντοι εράς, ώ νεανίσκε, καλού δε ουδενός")

Λυώνουν οι ιστορικοί μπροστά στο ...πνεύμα της φιλοσόφου και στον εκπληκτικό γι αυτούς τρόπο σωφρονισμού που επέλεξε.

Τι λέτε μωρε; Η Υπατία έτσι πρόσβαλλε κάθε άντρα που ερωτεύθηκε ποτέ, πρόσβαλλε όλες τις γυναίκες, καταρράκωσε κάθε ιερότητα του έρωτα. Αν ήταν τόσο ηλίθια που να μην το καταλάβει, τότε προς τι την ανακηρύξαμε ...σοφή;

Η Υπατία δεν ήταν ηλίθια. Γιατί, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Πλίνιου του Πρεσβύτερου (δείτε εδώ) και του επίσης Ρωμαίου Columella (Δείτε εδώ, στο τέλος του βιβλίου XI)  τα έμμηνα των γυναικών είχαν καταστροφικές επιδράσεις. Αρκούσε να περάσει μια γυναίκα στις μέρες της μέσα από τα σπαρτά για να ...μαραθούν. Έτσι πίστευαν. Σκούριαζαν και στόμωναν τα σίδερα, τα σκυλιά λύσσαγαν και πολλά άλλα.

Θα μου πείτε, η Υπατία δεν τα πίστευε αυτά. Ίσως. Ήξερε όμως τι πίστευε το πλήθος. Η επίδειξη του λεκιασμένου υφάσματος λοιπόν ήταν ξεκάθαρη απειλή προς τον υποψήφιο εραστή. Αν επέμενε, η καταστροφή του ήταν αναπόφευκτη. Όπως γράφει η Sophie Chavarria: "Συνεπώς μια γυναίκα στις μέρες της ήταν μια διαρκής απειλή για την ανθρωπότητα" (Therefore, a bleeding woman represented a latent threat to humanity.) (δες εδώ)
Όποιος δεν έχει πειστεί πως η Υπατία έκανε ή φαινόταν σε ολους πως έκανε  μάγια με το αίμα των εμμήνων της, ιδού δύο παραδείγματα από σύγχρονα ...παρακμασμένα λαογραφικά κατάλοιπα αυτής της τακτικής. 

Εδώ, στην σελ, 5.  

και εδώ στην σελ. 6 "Τόζα". 

Αν δε η Υπατία ήταν Εβραία, θα όφειλε να υπακούει στις πολύ αυστηρότερες εντολές του Νόμου σχετικά με τις γυναίκες σε έμμηνο ρύση.

Υπάρχουν παράλογοι νόμοι και βαθιά ριζωμένες παράλογες πίστεις σε όλες τις εποχές.

Όταν δεν τις σέβεσαι -ακόμα κι αν δεν τις πιστεύεις- τότε αντιμετωπίζεις τις συνέπειες. Η Υπατία, ακόμα κι αν δεν ήταν, έδωσε στο πλήθος, "Εθνικό" και Χριστιανικό, με βάση τους νόμους και τις συνήθειες της εποχής, την εντύπωση πως ήταν ανήθικη και μάγισσα. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.

Για γενικές πληροφορίες και πλήρη βιβλιογραφία επί του θέματος, δείτε εδώ

Ελληνοκεντρικές απάτες. Η πηγή του Φιλίππου που διατηρείται εν λειτουργία μέχρι σήμερα.

 (εδώ) 

Είναι αδύνατον να συγκρατηθεί κανείς όταν οι ελληνοκεντρικές απάτες επεκτείνονται και σε ξένες γλώσσες. Η Φιλίππειος κρήνη, κατά το δημοσίευμα, είναι το αρχαιότερο εν χρήσει υδραυλικό έργο στον κόσμο!

Στο μεταξύ, έγκυρα δημοσιεύματα περιγράφουν το έργο ως κατασκευή του 1845 μΧ. στο σημείο που υποτίθεται πως στρατοπεδευσε ο Φίλιππος, στο σημερινό χωριό Νεστάνη της Αρκαδίας.

Άσε που και ο τελευταίος γνώστης ξέρει πως οι Έλληνες της κλασικής περιόδου δεν χρησιμοποιούσαν αψίδες!

Άλλωστε, το αρχαίο κείμενο που παρατίθεται για τεκμηρίωση, του περιηγητή Παυσανία, που επισκέφθηκε το μέρος, δεν μιλάει σαφώς για χτιστή βρύση αλλά γενικά για πηγή. Βέβαια το ένα δεν αποκλείει το άλλο, αλλά σίγουρα η περιγραφή του περιηγητή δεν ξεκαθαρίζει τίποτα. Είδε λέει ερείπια της “σκηνής” (= οχυρού στρατοπέδου) του Φιλίππου και του χωριού, είδε και μια πηγή, που την ονόμαζαν ακόμα, λέει,  “Φιλίππιον”. Δεν λέει πουθενά πως ήταν χτιστή, και δεν  ξεκαθαρίζει καν αν η πηγή ήταν στην “σκηνή” ή στο χωριό.

([7.4] “τοῦ δὲ Ἀργοῦ καλουμένου πεδίου Μαντινεῦσιν ὄρος ἐστὶν ἐν ἀριστερᾷ, σκηνῆς τε Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου καὶ κώμης ἐρείπια ἔχον Νεστάνης: πρὸς ταύτῃ γὰρ στρατοπεδεύσασθαι τῇ Νεστάνῃ Φίλιππον λέγουσι καὶ τὴν πηγὴν αὐτόθι ὀνομάζουσιν ἔτι ἀπὸ ἐκείνου Φιλίππιον”. )

Αλλά όπως και να ήταν η μετέπειτα ιστορία “του μοναδικού αρχαίου υδραυλικού έργου ακόμη εν χρήσει” είναι σαφής όπως αναφέρουν οι τοπικοί ιστότοποι: (εδώ)

“Η αρχαία Φιλίππειος κρήνη ανεγέρθηκε το 1840 με χρήματα που έστειλε ο ξενιτεμένος στη Ρωσία, Νεστανιώτης, Θεοδόσιος Ρεβελιώτης ((1772-1852), και έχει ως σήμερα εντοιχισμένη αρχαία ενεπίγραφη απελευθερωτική πλάκα, φερμένη από το ιερό του Ίππιου Ποσειδώνα…”

Άλλες πηγές λένε πως το έργο έγινε το 1845 (εδώ)

“Η βασιλική σκηνή του [Φιλίππου] στήθηκε δίπλα σε μία πηγή όσο καιρό διαρκούσαν οι διαπραγματεύσεις, η οποία ήταν λίγο πιο βόρεια από το σημείο που έχει κτιστεί η σημερινή μνημειακή κρήνη. Το 1845 το τέκνο της Νεστάνης, Φιλικός και αξιωματούχος του 35 Ρώσικου στρατού, Θεοδόσιος Ρεβελιώτης,έστειλε στη γενέτειρα του 600 ρούβλια για την ανέγερση της κρήνης, μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο λόφο της Πανηγυρίστρας. Καλολαξευμένες αρχαίες πέτρες χρησιμοποιήθηκαν για το κτίσιμο των δύο τυφλών αψιδωμάτων της. Ανάμεσα τους διασώζεται ως σήμερα, μια απελευθερωτική επιγραφή από τον 1ο μ.Χ. αιώνα εντοιχισμένη στη δεξιά καμάρα. Η καλογραμμένη αυτή επιγραφή μας αποκαλύπτει ότι «κάποιος Πιτύλος του Ποσειδίππου απελευθερώνει την θεράπαινά του Σαπφώ με το μικρό παιδί της Ονησιφόρο, το δούλο του Λυκολέοντα». Τούτο έγινε όταν ιερείς στο ναό του Ιππίου Ποσειδώνα ήταν ο Απολλώνιος και ο Γόργιππος. Αυτοί αναφέρονται για να μπορούν οι απελεύθεροι να επικαλεστούν τη μαρτυρία τους αν το περιεχόμενο της στήλης αμφισβητηθεί.”

Έλεος πια...