Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ. (Έξοδα) Ελύτης

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ

(ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΞΟΔΑ)

Ξυλογραφία του Τάσου
Πηγή, εδώ

(Από το «Άξιον Εστί» του Ελύτη, διορθωμένο και εμπλουτισμένο από τον Δημήτρη Σκουρτέλη)

Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λαβανε την απόφαση, επειδή τα Μνημόνια πληθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει : μια Μερτσέντες παλιά κάμπριο, με τις μαύρες αεροτομές και το σταυρουδακι του ήλιου. Όπου είχε κράτος η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και επειδη σιμωνε η μερα που το Κόμμα είχε συνηθιο να γιορταζει τον άλλο Σηκωμο, τη μερα παλι εκεινη ορισανε για το Πάρτι στο Χρηματιστήριο. Και νωρίς εβγηκανε καταμπροστα στον ήλιο, με πανου ως κατου απλωμένη την μπλε σημαία με τα αστεράκια, οι νέοι με τα καρνέ επιταγών που τους έλεγαν αλήτες. Και ακολουθούσανε αντρες πολλοί, και γυναίκες, και ματσωμενοι με τα επιτόκια και τα χαράτσια. Οπου εβλεπες αξαφνα στην τσέπη τους τόσες επιταγές, που 'λεγες ειχανε περάσει μέρες πολλές μεσα σε λιγην ωρα.

Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντας οι Άλλοι, σφόδρα ταραχτηκαν. Και τρεις φορές με το μάτι αναμετρώντας τις επιδοτήσεις τους, λαβανε την απόφαση να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες, με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: Ένα μάτσο πρόστιμα, και τα σίδερα, με τις κατασχέσεις και τα επιδόματα του κόλου. Όπου μήτε τόκος μήτε κέρδος, δακρυο ποτέ δεν έβγαλαν.

Και διορίζανε όπου να 'ναι, σφαλώντας τα βλέφαρα με απόγνωση. Και η Ανάπτυξη ολοενα τους κυριευε. Σαν να μην ήταν αλλος δρόμος πάνω σ' ολακερη τη γη, για να γίνει η Ανάπτυξη παρά μοναχα αυτος, και να τον είχαν παρει αμίλητοι, κοιταζοντας τηλεόραση, περ' απ' την άκρη της απελπισιάς, τη Γαλήνη που εμελλαν να γινουν, οι νέοι με τα με τα καρνέ επιταγών που τους έλεγαν αλήτες, και οι άντρες, και οι γυναίκες, και οι ματσωμένοι με τα επιτόκια και τα χαράτσια.

Και ξοδεύτηκαν Ευρώ πολλά μέσα σε λιγην ώρα. Και καταχραστήκανε πλήθος τα θηρια, και πολλά εμάζωξαν.

Και την άλλη μέρα εστείλανε στην Ελβετία τριάντα. (δις)

Το πρωτότυπο κείμενο:
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ 

Τις ημερες εκεινες εκαναν συναξη μυστικη τα παιδια και λαβανε την αποφαση, επειδη τα κακα μαντατα πληθαιναν στην πρωτευουσα, να βγουν εξω σε πλατειες με το μονο πραγμα που τους ειχε απομεινει : μια παλαμη τοπο κατω απο τ' ανοιχτο πουκαμισο, με τις μαυρες τριχες και το σταυρουδακι του ηλιου. Οπου ειχε κρατος η Ανοιξη. Και επειδη σιμωνε η μερα που το Γενος ειχε συνηθιο να γιορταζει τον αλλο Σηκωμο, τη μερα παλι εκεινη ορισανε για την Εξοδο. Και νωρις εβγηκανε καταμπροστα στον ηλιο, με πανου ως κατου απλωμενη την αφοβια σα σημαια, οι νεοι με τα πρησμενα ποδια που τους ελεγαν αλητες. Και ακολουθουσανε αντρες πολλοι, και γυναικες, και λαβωμενοι με τον επιδεσμο και τα δεκανικια. Οπου εβλεπες αξαφνα στην οψη τους τοσες χαρακιες, που 'λεγες ειχανε περασει μερες πολλες μεσα σε λιγην ωρα. Τετοιας λογης αποκοτιες, ωστοσο, μαθαινοντες οι Αλλοι, σφοδρα ταραχτηκαν. Και τρεις φορες με το ματι αναμετρωντας το εχει τους, λαβανε την αποφαση να βγουν εξω σε δρομους και σε πλατειες, με το μονο πραγμα που τους ειχε απομεινει: μια πηχη φωτια κατω απ' τα σιδερα, με τις μαυρες κανες και τα δοντια του ηλιου. Οπου μητε κλωνος μητε ανθος, δακρυο ποτε δεν εβγαλαν. Και χτυπουσανε οπου να 'ναι, σφαλωντας τα βλεφαρα με απογνωση. Και η Ανοιξη ολοενα τους κυριευε. Σαν να μην ητανε αλλος δρομος πανω σ' ολακερη τη γη, για να περασει η Ανοιξη παρα μοναχα αυτος, και να τον ειχαν παρει αμιλητοι, κοιταζοντας πολυ μακρια, περ' απ' την ακρη της απελπισιας, τη Γαληνη που εμελλαν να γινουν, οι νεοι με τα πρησμενα ποδια που τους ελεγαν αλητες, και οι αντρες, και οι γυναικες, και οι λαβωμενοι με τον επιδεσμο και τα δεκανικια. Και περασανε μερες πολλες μεσα σε λιγην ωρα. Και θερισανε πληθος τα θηρια, και αλλους εμαζωξαν. Και την αλλη μερα εστησανε στον τοιχο τριαντα.
Πηγή εδώ