Η "Δόξα των Βασιλέων" της Αιθιοπίας. Μια μυθική αφήγηση.

Η "Δόξα των Βασιλέων" (Kebra Nagast) είναι 

μια αφήγηση που αναλύει και"τεκμηριώνει" με 

μυθικό τρόπο, την γραμμή των Αιθιόπων Βασιλέων, 

(Αυτοκρατόρων)που είναι -ή μάλλον ήταν- 

μια από τις αρχαιότερες στη Γη. Το κείμενο βέβαια 

αυτό είναι αρκετά νεότερο. 

Χρονολογείται στον 14ο αι. μΧ.

Η αφήγηση βασίζεται από τη μια στο επεισόδιο 

της συνάντησης του Σολομώντα με την

Βασίλισσα του Σαβά, που αναφέρεται στην 

Παλαιά Διαθήκη, και από την άλλη, 

στην Ιερά Σύνοδο των 318 Πατέρων 

στη Νίκαια το 325 μ.Χ.

Απάνω στις δυο αυτές πηγές, στήνεται η ιστορία 

της καταγωγής και της εξουσίας των Αιθιόπων 

Βασιλέων. Η αφήγηση αποδίδεται σαν να ήταν τα "πρακτικά" 

της Ιεράς Συνόδου, ώστε 

να αποκτήσει κύρος:

Η Αιθιοπίδα βασίλισσα Μακέντα -που ταυτίζεται 

με την βασίλισσα του Σαβά- κάνει με τον Σολομώντα τον 

Μενελίκ, ο οποίος, όταν ενηλικιώνεται, 

επισκέπτεται τον πατέρα του στην Ιερουσαλήμ, 

παίρνει την Κιβωτό της Διαθήκης, την 

μεταφέρει στην Αιθιοπία και γίνεται ο 

Γενάρχης του βασιλικού οίκου της. 

Η απώλεια της Κιβωτού δικαιολογείται από το ότι 

ο Σολομών άρχισε να λατρεύει τα είδωλα. 

(όπως αναφέρει και η Παλιά Διαθήκη)

Στην Σύνοδο των 318 Πατέρων στη Νίκαια -υποτίθεται- 

αναγνωρίστηκαν οι ισχυρισμοί των Αιθιόπων περί της 

Κιβωτού της Διαθήκης και ανακοινώθηκε το μοίρασμα 

του Κόσμου ανάμεσα στον Αιθίοπα και τον 

Βυζαντινό Αυτοκράτορα, μια που ανάλογο 

έγγραφο βρέθηκε στην εκκλησία της Αγια-Σοφιάς, 

κατά ομολογία των Πατέρων 

(Ο αναχρονισμός είναι σαφής, η εκκλησία δεν 

υπήρχε την εποχή της Συνόδου της Νικαίας) 

Το βιβλίο τελειώνει με μια προφητεία για την 

παγκόσμια κυριαρχία της Αιθιοπίας.

Στην ουσία όλα αυτά είναι η Αιθιοπική εκδοχή 

της συμμαχίας Αιθιοπίας-Βυζαντίου, που πράγματι, 

ήταν γεγονός. 

Η "Δόξα των Βασιλέων" στηρίζεται σε πολλά βιβλικά 

κείμενα και ιστορικά γεγονότα, τα οποία ανακατεύει με “απόκρυφες” παραλλαγές τους και παρερμηνείες τους, 

καθώς και με διάφορους ανεξάρτητους μύθους 

και θρύλους. 

Αν και όλη η αφήγηση είναι σαφώς ανακριβής, 

τα επιμέρους στοιχεία που αναφέρονται είναι πολύ 

ενδιαφέροντα, και θα πρέπει να αξιολογηθούν 

ξεχωριστά το κάθε ένα.

Ας υπενθυμίσουμε πως και η Παλαιά Διαθήκη 
αναγνωρίζει τους Αιθίοπες ως κατά το έπακρον ευσεβείς: 
«Μήπως δεν είσαστε για μένα 
ισάξιοι με τους Αιθίοπες, παιδιά του Ισραήλ; 
είπε ο Θεός.» 1
Τα ίδια όμως πίστευαν και οι αρχαίοι Έλληνες: 
Ο Διόδωρος Σικελιώτης λέει πως οι Αιθίοπες ήταν 
οι πρώτοι άνθρωποι, και πρώτοι πίστεψαν και 
λάτρεψαν τους θεούς. «Λένε λοιπόν πως οι 
Αιθίοπες εμφανίστηκαν πρώτοι από όλους 
τους ανθρώπους» «από αυτούς πρώτους 
δείχτηκε πώς να τιμώνται οι θεοί και να 
γίνονται οι θυσίες, οι πομπές και οι πανηγύρεις 
και όσα άλλα με τα οποία οι άνθρωποι 
τιμάνε το θεό» 2 Γι’ αυτό, λέει, και οι θεοί 
απολαμβάνουν ιδιαίτερα τις θυσίες των Αιθιόπων,
 μάρτυράς του ο Όμηρος στην Ιλιάδα. 
Μιλάει η θεά Ίρις: «Θα πάω πίσω στα ρέματα 
του Ωκεανού, στη γη των Αιθιόπων,όπου 
κάνουν πλούσιες θυσίες στους αθάνατους,
 για να πάρω και εγώ το μερτικό μου από 
τις θυσίες» (Ιλιάς, Ξ, 200-201) Κατά την διάρκεια 
των 51 ημερών που καλύπτει η αφήγηση της Ιλιάδας, 
οι Ολύμπιοι παρουσιάζονται να πηγαίνουν ομαδικά
 στην Αιθιοπία τουλάχιστο δυο φορές, δηλαδή
 συχνότερα από μια φορά το μήνα.
Ο Δίας δεν πήγαινε στην Αιθιοπία μόνο για να 
δεχτεί θυσίες: «Μυθολογείται για το σμίξιμο 
του Δία και της Ήρας, και τον πηγαιμό του 
στην Αιθιοπία (γιατί, κάθε χρόνο στους 
Αιγύπτιους ο ναός του Δία (;) περνά τον ποταμό 
προς τη Λιβύη και επιστρέφει μετά από μερικές 
μέρες, σαν να έρχονταν ο θεός από την 
Αιθιοπία) και στο σμίξιμο αυτών των θεών, 
καταστολίζουν οι ιερείς με διάφορα  λουλούδια 
ένα βουνό, στα πανηγύρια των ναών, όταν
 επιστρέφουν και οι δύο» 3
Το θέμα μπερδεύεται περισσότερο, γιατί μερικές 
Ινδικές φυλές με μαύρο χρώμα δέρματος ονομάζονταν 
και αυτοί Αιθίοπες και Πυγμαίοι από τον  ιστορικό 
Κτησία, τον Διόδωρο και από τον Όμηρο. Αυτοί 
συνδέονται επίσης με την Απολλώνια λατρεία, 
μια που αρχηγός ή βασιλιάς τους ήταν ο Τρώας 
Μέμνων, που τους οδήγησε στην Τροία για να 
πολεμήσουν τους Έλληνες από το Μεσοποταμιακό 
Ελάμ, όχι την Αφρική, κατά τις επικρατέστερες 
παραδόσεις.
Οι ίδιοι οι Αιθίοπες σήμερα, επίσης πιστεύουν πως
κατάγονται από την Ινδία.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1Παλαιά Διαθήκη, Αμώς, Η΄, 7 (Εβραϊκή παραλλαγή, μτφρ. Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας).
2 «Αιθίοπας τοίνυν ιστορούσι πρώτους ανθρώπων απάντων είναι…» «παρ’ αυτοίς πρώτοις καταδειχθήναι θεούς τιμάν και θυσίας επιτελείν και πομπάς και πανηγύρεις και τάλλα δι ών άνθρωποι το θείον τιμώσι…» Διόδωρος Σικελιώτης, Γ΄, 2 
3 Διόδωρος Σικελιώτης, Α΄, β΄, 97 και Ευσέβιος Καισαρείας, Ευαγγελική προπαρασκευή, Γ΄, η΄, σελ. 379-380

Το κείμενο σε αγγλική μετάφραση

Αναδημοσιεύεται από εδώ