Ο Δελφικός Τρίποδας, σύμβολο του Ναού του Σολομώντα, και το ιερό Χ.

Νόμισμα του Ηρώδη του Μέγα: 

Διάδημα με Χ (=Χριστός, δηλ βασιλιάς εκ Θεού)

 και ο τρίποδας του Ναού του Σολομώντα με κλαδιά δάφνης 

Η Απολλώνια λατρεία σε όλη την Εβραϊκή της διάσταση.

Ο Τριποδας, το “ελληνικό” σύμβολο των Δελφών, ήταν Εβραϊκό ιερό σκεύος παλαιότερο ακόμα και από τον  Ναό του Σολομώντα.

Ο Ιώσηπος αναφέρει έναν τρίποδα ως αρχικό σκεύος της "Σκηνής του Μαρτυρίου" δηλαδή του φορητού Ναού που είχαν οι Εβραίοι στην έρημο, και ξεκαθαρίζει πως έμοιαζε με τους Ελληνικούς. Πάνω του απέθεταν προσφορές. (Άρτους, λιβάνι...) Φυσικά ο Ιώσηπος δεν παραλείπει να υπογραμμίσει την ομοιότητα των ιερών σκευών των δύο λαών, μια που οι Εβραίοι βρίσκονταν υπό Ρωμαϊκή κατοχή και η περιοχή τους ήταν εποικισμένη και από Έλληνες στην εποχή του. 
Ορισμένοι αναλυτές λένε πως αυτή η αναφορά στον τρίποδα είναι ετεροχρονισμένη λόγω ελληνικής επιρροής (!) (δες εδώ: "The coins of Herod") Ναι καλά… δεν παίζουν οι Εβραίοι με αυτά αγαπητοί, και ειδικά ο Ιώσηπος που ήταν ιερέας και δήλωνε και μάντης… 
(Θυμίζω πως ανάλογη "ελληνική επιρροή" διαπίστωναν λανθασμένα οι πρώτοι ερευνητές στις "δωρικές" κολώνες που υπάρχουν στην Αίγυπτο και είναι ...δύο χιλιάδες χρόνια παλιότερες από τις Ελληνικές... Δες εδώ) 
Άλλωστε, όπως θα δούμε παρακάτω, ο Ηρώδης χρησιμοποίησε τον τρίποδα του Ναού σαν σύμβολο της Εβραϊκής του ευλάβειας, οπότε θα ήταν αστείο να την τονίσει  χρησιμοποιώντας ένα ...ελληνικό σύμβολο.

Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε πως ο Πλανήτης δεν περιστρέφεται γύρω από την Ελλάδα, αλλά μόνο γύρω από τον άξονά του, δυστυχώς.

Ο τρίποδας του Ναού του Σολομώντα
 και το στέμμα του Ηρώδη σε άλλο νόμισμα.
Νόμισμα του Ηρώδη του Μέγα.

Τον τρίποδα αυτόν βλέπουμε σε νομίσματα του Ηρώδη κομμένα γύρω στο 40 πΧ.
Ο λόγος είναι πως το ιερό αυτό σκεύος συμβόλιζε τον Ναό του Σολομώντα, και έτσι ο Ηρώδης στα νομίσματά του υπενθύμιζε και υπογράμμιζε στον κόσμο πως ήταν ο κτίστης του νέου ναού στην θέση του παλιού που είχε καταστραφεί. 
Ακόμα, η απεικόνιση του τρίποδα τόνιζε την ταύτιση του Ηρώδη με την αρχαιότερη δυνατή παράδοση της Εβραϊκής λατρείας, όταν ακόμα οι Εβραίοι περιπλανιόταν στην έρημο. Φυσικά, ο Ηρώδης κάθε άλλο παρά φανατικός Εβραίος ήταν, [άλλωστε δεν ήταν καν Εβραίος] πράγμα που κάνει αυτά τα νομίσματα παράγωγα μιας φτηνής προπαγάνδας...

"ΗΡΩΔΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ"
Αριστερά, βλέπουμε τον τρίποδα με τους άρτους.
Νόμισμα του Ηρώδη του Μέγα.

Η πρώτη σκέψη που κάνουμε μελετώντας τους τρίποδες και τον ιερό τους ρόλο ήταν τα ...τρία πόδια. Γιατί μια τόσο απλή κατασκευή για ένα ιερό σκεύος; 

Η αρχική χρήση των τριπόδων ήταν η μαγειρική. Χρησίμευαν για να στηρίζουν μια χύτρα πάνω από την φωτιά. Τέτοιοι απλοί τρίποδες πωλούνται ακόμα και σήμερα στα είδη κιγκαλερίας.  Σε έναν νομαδικό λαό ένας τρίποδας, η απλούστερη δηλαδή κατασκευή τόσο για μαγειρική όσο και για έναν για φορητό ναό όπως η Σκηνή του Μαρτυρίου, είναι φυσιολογική, όχι όμως για μόνιμα εγκατεστημένο λαό σαν τους Έλληνες…

Ο τρίποδας του Ναού του Σολομώντα
με το σκεύος γεμάτο λιβάνι πάνω του,
όπως τον περιγράφει ο Ιώσηπος.
Νόμισμα του Ηρώδη του Μέγα.

Η σχέση του ιερού τρίποδα με την μαγειρική διατηρήθηκε στους Εβραίους μια που ο δικός τους τρίποδας χρησίμευε για να προσφέρονται οι άρτοι, ενώ οι Έλληνες τον μετέτρεψαν σε μαντικό βοήθημα. Μολοντούτο, η μαγειρική του καταγωγή και χρήση παρέμεινε εμφανής όταν τέτοιοι τρίποδες δίνονταν ως βραβεία σε αγώνες. 

Είναι λοιπόν οι Έλληνες που αντέγραψαν τον τρίποδα από τους Εβραίους ως ιερό σκεύος, με την δική τους εκδοχή. Την μαντική. 
Μια απλή και χρηστική κατασκευή σαν αυτή, πιθανότατα εφευρέθηκε ανεξάρτητα από πολλούς λαούς. Η ιερή του χρήση όμως είναι άλλο θέμα.

Νόμισμα του Ηρώδη του Μέγα με το Χ -χριστός 

και τον Τρίποδα του Ναού του Σολομώντα.

Δες την μετάφραση του σχολίου αμέσως παρακάτω

Το ιερό Χ 

Σε πολλά από αυτά τα νομίσματα του Ηρώδη βλέπουμε και ένα Χ...

Μεταφράζω:  Το κείμενο σε αγκύλες ([...]) είναι δικό μου.

”Αυτό το νόμισμα απεικονίζει από στη μία μεριά έναν τρίποδα, που συμβολίζει τον Ναό [του Σολομώντα] που ο Ηρώδης άρχισε να ανακαινίζει σε μεγάλη κλίμακα περίπου το 20-19 π.Χ. και στην άλλη μεριά ένα διάδημα με το ελληνικό γράμμα Χ πάνω του. Αυτό σήμαινε “χριστός” [αλειμμένος, ο όρος απαντά στην Παλαιά Διαθήκη και έχει την έννοια “ηγέτης διαλεγμένος από τον Θεό”] δείχνοντας πως ο Ηρώδης ήταν χρισμένος βασιλιάς των Ιουδαίων με μια τελετή στέψης παρόμοια με αυτή των Ισραηλιτών βασιλέων [Ο Ηρώδης δεν ήταν Εβραίος αλλά Άραβας Ιδουμαίος που είχε ασπαστεί την Εβραϊκή θρησκεία] Και οι δύο πλευρές του νομίσματος, λοιπόν, έφεραν σύμβολα της νομιμοποίησής του ως ηγεμόνα.”

“The army of Herod the great”  Samuel Rocca, OSPREY, Men-at-arms series no 443, σελ 36.

Δελφικός τρίποδας και κεφαλή Απόλλωνα σε νόμισμα του Κρότωνα. 

Εντύπωση προξενεί το Χ = χριστός, επιλεγμένος από τον Θεό, 

όπως και στα νομίσματα του Ηρώδη.  

Επίσης, βλέπουμε και τους; κρίκους που περιγράφει ο Ιώσηπος. 

Αρχικά χρησίμευαν για να περάσουν κοντάρια για την μεταφορά του τρίποδα 

όταν είχε πυρώσει πάνω από την φωτιά και δεν μπορούσες να τον πιάσεις

Ιδού το κείμενο του Ιώσηπου:

Ιουδαϊκή αρχαιολογία 3, 139. 
"Στον Ναό λοιπόν [Εννοεί τον φορητό ναό που είχαν οι Εβραίοι στην έρημο] στήθηκε τραπέζι όμοιο με αυτά των Δελφών [=τρίποδας] μήκους δύο πήχεων, πλάτους ενός πήχυ και ύψους τριών σπιθαμών. Τα πόδια του, από την μέση και κάτω ήταν τελείως κατεργασμένα σαν αυτά που βάζουν οι Δωριείς στα κρεβάτια τους αλλά από την μέση και πάνω ήταν τετράγωνα. Σε κάθε πλευρά έτρεχε μια κοιλότητα ελικοειδής καθ’ όλο το σώμα [του τρίποδα] πάνω και κάτω μέχρι το έδαφος φτάνοντας και στα πόδια. Σε αυτήν υπήρχαν κρίκοι, όχι μακριά από την κορυφή όπου μπορούσαν να περάσουν επίχρυσα ξύλινα κοντάρια, που δεν ήταν μόνιμα. Υπήρχε οπή εκεί που άρμοζαν οι κρίκοι, που δεν ήταν εντελώς κλειστοί, αλλά κατέληγαν σε περόνες, που η μια έβλεπε την κορυφή και η άλλη τα πόδια του τρίποδα. Με αυτόν τον τρόπο ο τρίποδας μεταφέρονταν στην πορεία.

Ο τρίποδας έμπαινε προς τον Βορρά, όχι μακριά από το Ιερό, και εκεί τοποθετούσαν δώδεκα άζυμους άρτους σε σωρούς των έξη,  απ΄το καθαρότερο αλεύρι, δύο ασσάρων, που είναι η Εβραϊκή μονάδα και αντιστοιχεί σε επτά Αττικές κοτύλες. Πάνω στους άρτους έβαζαν δυο χρυσά λιβανιστήρια γεμάτα με λιβάνι. μετά επτά μέρες έφερναν νέους άρτους, την μέρα που εμείς [οι Εβραίοι] αποκαλούμε Σάββατο. Τον λόγο που καθιερώθηκαν όλα αυτά θα τον πούμε αλλού."

Και φυσικά αμέσως θυμήθηκα την “παράλογη” ιστορία του Ιώσηπου, πως κάποιος Ζάβιδος έλεγε πως ο Απόλλωνας θα έρθει στον Ναό του Σολομώντα και έπεισε τους Εβραίους να τον εκκενώσουν και να τον περιμένουν… [Ιώσηπος, Λόγος Β΄, 9] Κοίτα πως ταίριαξε… 

Το πρωτότυπο κείμενο:

 Ιουδαϊκή αρχαιολογία 3, 139. 

Ἐν δὲ τῷ ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν τὸ μῆκος μὲν δύο πηχῶν, τὸ δὲ πλάτος ἑνὸς πήχεως καὶ σπιθαμῶν τριῶν τὸ ὕψος. ἦσαν δ᾽ αὐτῇ πόδες τὰ μὲν ἐξ ἡμίσους ἕως τῶν κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι οἷς Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις ἐμφερεῖς, τὸ δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι τῇ ἐργασίᾳ. [140] κοιλαίνεται δὲ καθ᾽ ἕκαστον πλευρὸν κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν τὸ ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης τό τε ἄνω καὶ τὸ κάτω μέρος τοῦ σώματος, καθ᾽ ἕκαστον δὲ τῶν ποδῶν καὶ ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος, δι᾽ ὧν ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν ὄντες, οὐκ ἐξαίρετοι· [141] κοῖλον γὰρ εἶχεν ἐπ᾽ αὐτοῖς τὸ κατὰ τοὺς κρίκους κοινωθέντας· οὐδὲ γάρ εἰσι διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν εἰς τὸ ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς τραπέζης, ἡ δὲ εἰς τὸν πόδα· καὶ τούτοις κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. [142] ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ ἐν τῷ ναῷ τετραμμένη πρὸς ἄρκτον οὐ πόρρω τοῦ μυχοῦ, διετίθεσαν ἄρτους τε δώδεκα ἀζύμους κατὰ ἓξ ἐπαλλήλους καθαροῦ πάνυ τοῦ ἀλεύρου ἐκ δύο ἀσσάρων, ὃ μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ κοτύλας Ἀττικὰς ἔχει. [143] ὑπὲρ δὲ τῶν ἄρτων ἐτίθεντο φιάλαι δύο χρύσεαι λιβάνου πλήρεις, μετὰ δὲ ἡμέρας ἑπτὰ πάλιν ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι ἐν τῷ καλουμένῳ ὑφ᾽ ἡμῶν Σαββάτῳ· τὴν γὰρ ἑβδόμην ἡμέραν Σάββατα καλοῦμεν· τὴν δ᾽ αἰτίαν ἐξ ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις ἐροῦμεν.

Άλλο ένα νόμισμα του Ηρώδη του Μέγα
 με τον τρίποδα του Ναού του Σολομώντα
και το στέμμα με το Χ