Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Γιατί οι άνδρες δεν ρωτάνε όταν χάνονται στον δρόμο


Πηγή εικόνας

Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από άρθρα σαν αυτό που θα παραθέσω παρακάτω. Δίνουν μάλιστα και επιστημονικοφανή εξήγηση στο “φαινόμενο”.
Πράγματι, και για μένα, το να ρωτήσω για πληροφορίες για μια διεύθυνση, είναι η τελευταία μου επιλογή πριν την αυτοκτονία. Γιατί όμως;
Για παράδειγμα, εχτές ρώταγα για έναν δρόμο που μάλιστα ήξερα πως είναι πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόμουν, μια που είχα δει τον χάρτη. Έχοντας γνώμη για το που περίπου έπρεπε να πάω, είπα να σπάσω την “αντρική παράδοση” και να κάνω (άλλη μια φορά) το πείραμα της ερώτησης για κατεύθυνση.
Το 50% των ερωτηθέντων απάντησαν “δεν γνωρίζω”. Δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει για αυτό, αλλά θα ήθελα να μάθω γιατί η απάντηση δίνονταν πάντα με εκνευριστική καθυστέρηση.
Οι υπόλοιποι ήταν πιο πρωτότυποι. 
Όλοι με έστειλαν στη αντίθετη κατεύθυνση, και μάλιστα με λεπτομέρειες, μια που ένας ισχυρίστηκε πως γνώριζε πολύ καλά το μέρος που έψαχνα. 
Ένας άλλος, που ήταν οδοκαθαριστής δημοτικός υπάλληλος (!!!) και είχε χάρτη στην τσέπη, (!!!) τον γύρισε ανάποδα για να με κατευθύνει λάθος. 
 Άλλοι δύο, εμφανώς ντόπιοι, θέλησαν να με στείλουν σε άλλο... δήμο, ενώ η διεύθυνση που έψαχνα ήταν πλέον στο οπτικό μου πεδίο!!!
Ούτε ένας από την δεκάδα των ερωτηθέντων, που είχαν δηλώσει πως γνωρίζουν το μέρος, δεν έδωσε την σωστή πληροφορία, ούτε καν κατά προσέγγιση.
Αυτή η σκηνή επαναλαμβάνεται στερεότυπα κάθε φορά που ζητώ πληροφορίες για μια διαδρομή.
Έχω διαμορφωμένη άποψη για την ψυχιατρική εξήγηση του θέματος, αλλά επειδή δεν παριστάνω τον ειδικό, σαν τους αναφερόμενους στο άρθρο, δεν μπορώ να παίξω με την νοημοσύνη σας σαν αυτούς.

Παραδίδω λοιπόν στην κρίση σας το κατωτέρω άρθρο.

Γιατί οι άνδρες δεν ρωτάνε όταν χάνονται στον δρόμο; 

18 Σεπτεμβρίου 2012 

 «Παράτα με, ξέρω που πάμε». Συνήθης απάντηση του άνδρα που βρίσκεται στο τιμόνι, όταν εσείς προσπαθείτε – εις μάτην- να τον πείσετε να ρωτήσει κάποιον περαστικό για να σας δώσει κατευθύνσεις ενώ βρίσκεστε χαμένοι στην μέση του πουθενά. Παράλληλα πατάει τέρμα το γκάζι και συνεχίζει προς την ίδια (λάθος) κατεύθυνση. Όμως η απροθυμία του αυτή, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα μπορεί να μην βασίζεται εξ’ ολοκλήρου στην ξεροκεφαλιά του, αλλά στον «τυφλό πανικό». Ενώ οι γυναίκες είναι πιο ανοιχτές στο να χρησιμοποιήσουν όλες τις διαθέσιμες «πηγές» για να πετύχουν τον στόχο τους, οι άντρες θα παραμείνουν πιστοί στο αρχικό τους «σύστημα (π.χ. χάρτης ή οδηγίες γνωστού), ακόμα και αν αυτό τους έχει οδηγήσει σαφέστατα σε λάθος δρόμο. Όντας αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι το «σύστημά» τους δεν δουλεύει, οι άντρες πεισμώνουν πολύ πιο εύκολα με αποτέλεσμα να πατούν τέρμα το γκάζι σε μια απελπισμένη προσπάθεια να αποφύγουν την πραγματικότητα, λένε οι ειδικοί. Ο Tristan Gooley, εξερευνητής και ειδικός σε θέματα «φυσικής πλοήγησης», λέει πως παρατήρησε αυτή τη διαφορά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες ενώ έκανε έρευνες πάνω στη χρήση στοιχείων όπως η θέση του ηλίου, του φεγγαριού και τον άστρων για προσανατολισμό. Όταν στους άντρες εμφανίστηκε μια εικόνα ενός σπιτιού με τον ήλιο δίπλα του, εκείνοι δυσκολεύτηκαν να καταλάβουν αν αυτός έδυε ή ανέτειλε, οι γυναίκες όμως, κατάλαβαν ότι έδυε επειδή τα φώτα στο σπίτι ήταν ανοιχτά. «Τους εξέταζα πάνω σε αντικείμενα τα οποία είχα διδάξει, τον ήλιο, τα αστέρια, τον άνεμο, τον καιρό, τα φυτά, τα ζώα, όλα αυτά. Έβαλα αυτό το τεστ σε ομάδες και οι άντρες ‘κολλούσαν’ στο σύστημα που τους είχα μάθει ενώ οι περισσότερες γυναίκες έλεγαν ‘δεν μας νοιάζουν αυτά, κανείς δεν ανοίγει τα φώτα στο σπίτι στην αρχή της ημέρας», είπε στο BBC. «Νομίζω πως οι γυναίκες είναι λιγότερο άνετες με την προσκόλληση σε ένα συγκεκριμένο σύστημα… Στους άντρες αρέσουν τα συστήματα και έτσι ‘κολλάνε’ σε αυτά ακόμα και αν δεν δουλεύουν», πρόσθεσε. Έτσι στο πλαίσιο ενός ταξιδιού με το αυτοκίνητο, οι άντρες πιθανώς να αρνηθούν να ζητήσουν κατευθύνσεις, γιατί αν το κάνουν είναι σαν να παραδέχονται ότι το σύστημά τους δεν δουλεύει. «Αν παραδεχτείς πως ένα σύστημα δεν δουλεύει μια φορά, ο φόβος σε κυριεύει και επικρατεί πανικός στο μυαλό σου. Οι άνδρες δεν το παραδέχονται, αλλά αυτή είναι η θεωρία μου για ποιον λόγο οι άντρες δεν σταματούν στον δρόμο για να ρωτήσουν οδηγίες», λέει ο Gooley. 
Ν.Γ. 
Δημοσίευση | 18 Σεπτεμβρίου 2012
Διαβάστε περισσότερα στο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου