Η μυθολογία και η καταγωγή των Ελλήνων.

 Αρχαία Ελλάδα και ενδογαμία

Τυπικό δείγμα εκφυλισμού λόγω ενδογαμίας.
Η δεσποινίς Φυλλίς, αναπαράσταση από σκελετό του "Χρυσού Αιώνα"

Διαβάζοντας την Μυθολογία από τις πηγές, καταλαβαίνουμε πως η εξιστόρηση των μύθων για τους θεούς δεν είναι ο στόχος της, αλλά το μέσον με το οποίο η αφήγηση φτάνει στην εποχή που αυτοί οι μύθοι καταγράφηκαν. Από τον αρχικό μύθο της “θεογονίας” μέχρι τον πολίτη του “Χρυσού Αιώνα” υπάρχει μια ευθεία βιολογική γραμμή, που τεκμηριώνει την καταγωγή του από τους θεούς.

Αυτό είναι το πραγματικό νόημα των μύθων όπου οι θεοί ζευγαρώνουν με θνητούς. Οι ημίθεοι απόγονοι γεννοβολούν με την σειρά τους, οι απόγονοί τους και οι ίδιοι θεμελιώνουν και ιδρύουν τις υπαρκτές πόλεις, ιερά και λατρείες. Γι αυτό και οι αρχαίοι Έλληνες δεν διαχώριζαν την μυθολογία από την Ιστορία. Κάθε “γένος” (φυλή, εκτεταμένη οικογένεια) στην αρχαία Ελλάδα είχε έναν θεό για πρόγονο. Αυτό είναι το νόημα των “Πατρώων θεών”, που λατρεύονταν όχι μόνο δημόσια , αλλά και σε ιδιωτικά, οικογενειακά ή φυλετικά ιερά.

Στόχος αυτής της λατρείας, αυτής της πίστης, ήταν η διατήρηση του “θεϊκού αίματος” μέσα στο γένος, την Φυλή ή την Πόλη, και γι αυτό κατά κανόνα απαγορεύονταν οι επιγαμίες. Γνωστή η ιστορία του Κύψελου που τα μέλη του γένους της μητέρας του ήθελαν να τον σκοτώσουν μόλις γεννήθηκε, γιατί ο πατέρας του δεν ανήκε στο γένος τους, αν και είχε παντρευτεί νόμιμα. Γνωστό το ότι οι βασιλείς της Σπάρτης παντρεύονταν με στενές συγγενείς, πχ, ανηψιές. Φτάνουμε στο εξωφρενικό παράδειγμα των Πτολεμαίων όπου τα αδέλφια παντρεύονταν, μέχρι και την εποχή της Κλεοπάτρας.

Από τους: 

"Ολύμπιοι θεοί: Η μεγάλη απάτη των αρχαιολατρών."

Φυσικά, όλα αυτά δεν ίσχυαν εξ αρχής. Η Ελληνική φυλή, όπως η ίδια η μυθολογία διδάσκει, δημιουργήθηκε από επιγαμίες και μεταναστεύση μιας φυλής ή μελών της σε εδάφη άλλης. Με την υιοθέτηση Αιγυπτιακών θεοτήτων και εθίμων, αλλά και της ίδιας της Ολύμπιας θρησκείας όπου αδέλφια – θεοί ήταν και σύζυγοι, η ενδογαμία άρχισε να εφαρμόζεται πιο αυστηρά. Αυτό οδήγησε την Ελλάδα σε φυλετικό εκφυλισμό, και επακόλουθη πολιτική και κοινωνική παρακμή.

Χαρακτηριστικό είναι πως ο νόμος για τους “γνήσιους Αθηναίους πολίτες” με παππού και γιαγιά γνήσιους πολίτες, εφαρμόστηκε μόλις επί Περικλή, ενώ φαίνεται πως μόλις επί Πεισίστρατου καθιερώθηκε ο μύθος πως πατέρας του Γενάρχη Ίωνα ήταν ο Απόλλωνας και όχι ο Ξούθος. Οι Αθηναίοι αντέδρασαν βεβηλώνοντας το τέμενος του Απόλλωνα, μια που αυτός ο κατασκευασμένος μύθος όχι μόνο τους απέκοπτε από την οικογένεια του Έλληνα, αλλά και τους έβγαζε όλους μπάσταρδους... Οι αντιδράσεις σταμάτησαν όταν ο Πεισίστρατος εκτέλεσε έναν βέβηλο. Το επεισόδιο έγινε παροιμία: “καλύτερα να χέσεις στο ιερό του Απόλλωνα” έλεγαν πλέον οι Αθηναίοι όταν αντιμετώπιζαν κάτι φρικτό. Οι εκλεγμένοι άρχοντες στη Πόλη έπρεπε τώρα να ορκίζονται πίστη στον “Πατρώο Απόλλωνα” παραβλέποντας τους αρχαιότερους μύθους των Ερεχθειδών... Όταν κάποιος πέθαινε χωρίς αρσενικούς απογόνους, τις κόρες του τις παντρεύονταν στενοί συγγενείς, ακόμα και τα αδέλφια του, οι θείοι των κοριτσιών.

Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Ελάχιστες Πόλεις αναγνώριζαν ξένους ως πολίτες, και αυτό συνέβαινε κυρίως όταν αντιμετώπιζαν λειψανδρία. Το πιο εξωφρενικό παράδειγμα είναι αυτό του Άργους, όπου οι δούλοι έγιναν προσωρινά.. ελεύθεροι, μια που οι Σπαρτιάτες είχαν εξοντώσει όλους τους Ελεύθερους πολίτες της Πόλης.

Έτσι, μέσα στη μανία της άρχουσας τάξης να “αποδείξει” την καταγωγή της από τους θεούς, αλλά και να επιβάλλει τη νεόφερτη αιγυπτιακή Ολύμπια θρησκεία, όχι μόνο παράλογα βάπτισε όλους τους Έλληνες νόθους απόγονους των θεών από σχέσεις εκτός γάμου, αλλά έσπρωξε την Ελληνική κοινωνία στην Αιγυπτιακής προέλευσης ενδογαμία, που οδήγησε το Έθνος σε φυλετική παρακμή.

Πράγματι, άλλη, λογικότερη εξήγηση για την παρακμή της αρχαίας Ελλάδας δεν υπάρχει.

Και αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι κατακτήσεις του Αλεξάνδρου, όπου σίγουρα έγιναν αρκετές αναμίξεις φυλών, η παρακμή θα είχε ήδη επέλθει. Μάλλον, ΕΙΧΕ ήδη επέλθει, και αυτό αποδείχνεται με την ευκολία που κατάκτησαν οι Μακεδόνες ένα Έθνος που μόλις έναν αιώνα πριν είχε τσακίσει μια αυτοκρατορία.