Θα αράξω σ' ένα μνήμα. (Μετα-ποίημα)

Υπό Δημητρίου Σκουρτέλη.

Μιλάνε οι τάφοι...

Που να εύρω ένα μνήμα
τώρα που δεν έχω χρήμα.
Θα μιλήσω στο Μιχάλη,
θα μου λυπηθεί το χάλι.

Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Να χωθώ να ησυχάσω,
και τους φόρους να ξεχάσω.
Να γλυτώσω απ τη μουρμούρα
και του κόσμου τη βαβούρα.


Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Θε να φέρω και βιολιά
κι ένα τόνο παστουρμά
να γλεντάω μες τον τάφο
και ποιήματα να γράφω.

Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Με μπουζούκια και με άρπες
και με μουσικές βαρβάτες.
Κι αν ποτέ τις βαρεθώ
μοναχός θα τραγουδώ.

Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Αλλο πια δε ζωγραφίζω
γιατί δεν θα καζαντίζω.
Θε να ξύνομ΄όλη μέρα
το γιατρό να κάνω πέρα.

Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Επισκέψεις θα δεχτώ
δίχως λόγο πονηρό.
Θα μιλάμε για κουλτούρα
και η γλώσσα θα ναι σβούρα.


Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

κι αμα είναι πεθαμένος
επισκέπτη θα  δεχτώ
αν καθόλου δεν μιλάει 
και ακούει ότι πω.

Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Και τη νύχτα ως το πρωί
θε να βγαίνω στο κλαρί
και στον κόσμο τον απάνω
βόλτα άνετη θα κάνω.

Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Όλος ο καλός ο κόσμος
θε να με προϋπαντά
γιατί μόνο σα νυχτώνει
βγαίνουν τα καλά παιδιά

Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Συγγραφείς και δικηγόροι
λωπωδύτες και μαστόροι
και κορίτσια τρυφερά 
με της νύχτας τη δροσιά.


Θα αράξω σ' ένα μνήμα
και θα πάψω να μαι θύμα...

Και στον Κόσμο τον Απάνω
ότι θέλω θε να κάνω...

Πηγή εικόνας:

(Σε μετανάστες ανήκει ο τάφος στην Αμφίπολη)