Ιουλιανός ο Παραβάτης ή Ιουλιανός ο Χατζηαβάτης;

Πολλά λένε οι Χριστιανοί εναντίον του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Ότι, ας πούμε, προέβη σε απάνθρωπους διωγμούς εναντίον τους με στόχο να ξαναφέρει την “ελληνική” θρησκεία. Ας τα παραβλέψουμε, και ας δούμε ποιος ήταν ο Ιουλιανός μέσα από τα ίδια του τα γραπτά, και αυτά των οπαδών του. Δεν θα χρειαστεί τίποτα άλλο. 

Ιδού ένα μικρό απάνθισμα:

Ο τελευταίος αυτός υποστηριχτής της «Ελληνικής» θρησκείας, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, (όνομα και πράμα) ήταν πιστός του... Περσικού θεού Μίθρα,1 μια που, όπως γράφει, τον διάταξε ο… Ερμής:

«όσο για σένα, μου είπε ο Ερμής, σου έδωσα» (την εντολή) «να γνωρίσεις τον πατέρα Μίθρα. Εσύ, κράτα τις εντολές του, σαν πίστη και ασφαλές λιμάνι, για να προετοιμάζεις τον εαυτό σου όσο ζεις…» 2 Σκέτος Έλλην...

Τελείως... συμπτωματικά, τα Ελευσίνια Μυστήρια των τελευταίων χρόνων διοικήθηκαν από Μιθραϊστές, που έφτασαν μέχρι το βαθμό του Ιεροφάντη… 3

Ο «Εθνάρχης» αυτός των Ελλήνων, (Ρωμαίος ήτανε) ο Ιουλιανός, είχε αναλάβει να ξαναχτίσει το Ναό του Σολομώντα, και δήλωνε πως ο Μωυσής γνώριζε τους «τρόπους των θυσιών», και πως «ονομάζει τους αγγέλους θεούς». 4

«Οι Ιουδαίοι, εκτός του ότι έχουν μόνο ένα θεό»… «τα υπόλοιπα τα έχουμε κοινά: τους ναούς, τα τεμένη, τα θυσιαστήρια, τους εξαγνισμούς, κάποιους κανόνες, όπου δεν έχουμε παρά λίγες ή καθόλου διαφορές» 5 έγραφε ο Ιουλιανός ο “Έλλην”...

Δεν παρέλειπε δε να δηλώνει:
«Η μεν των Φοινίκων δόξα, σοφών τα θεία και επιστημόνων…»

Ιουλιανού «Εις τον βασιλέα Ήλιον προς Σαλούστιον», 7

Ο πολυθεϊστής ιστορικός Ευνάπιος μας λέει πως οι Χριστιανοί Αυτοκράτορες συγκέντρωναν γύρω τους «Έλληνες» (=πολυθεϊστές) φιλοσόφους, ενώ πολλοί από αυτούς είχαν αρνηθεί να επισκεφθούν τον Ιουλιανό, λόγω κακών σημαδιών.6 Οι «Έλληνες» φιλόσοφοι σκοτώνονταν μάλιστα για τα πρωτεία γύρω από τους Χριστιανούς Αυτοκράτορες.

Μια που μιλάμε για τον Ιουλιανό μας, γιατί ο λάτρης αυτός της Ελλάδας δεν επέστρεψε, μόλις ανέβηκε στο θρόνο, στην πνευματική του πατρίδα που τόσο αγάπαγε, τα αγάλματα που υποτίθεται 'έκλεψε' από την Ελλάδα ο Μέγας Κωνσταντίνος και τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπως τον κατηγορούν; Αυτό τον βάζει στην ίδια κατηγορία με τον Κωνσταντίνο.

Τρεις απαντήσεις:

α) ήταν και αυτός “κλεπταποδόχος” αν ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν κλέφτης.

β) Η σωστή θέση των μνημείων ήταν στη νέα Ελληνική Πρωτεύουσα.

γ) Είχε άλλη δουλειά, να ξαναχτίσει το Ναό του Σολομώντα για τους Εβραίους. 7

Ασε που αποκαλούσε τον Κωνσταντίνο «γενναίο βασιλιά»...8

Πληροφορούμαστε δε, πως το θέμα ύπαρξης ενός και μόνο δημιουργού και γενάρχη Θεού, πατέρα των πάντων, δεν έμπαινε σε αμφισβήτηση από κανένα σοβαρό πολυθεϊστή των πρώτων αιώνων της χρονολογίας μας, τον Πλούταρχο, πχ, φυσικά και τον Ιουλιανό τον Παραβάτη, τους Νεοπλατωνικούς, κλπ. Ο θεός αυτός δεν μπορεί να ήταν ο Δίας, γιατί, κατά τη Μυθολογία δεν ήταν ούτε δημιουργός, ούτε Πατέρας όλων. Οι «πολυθεϊστές» πίστευαν βέβαια στους θεούς του Ολύμπου, που όμως τους θεωρούσαν ένα είδος ενδιάμεσης ύπαρξης μεταξύ Θεού και ανθρώπου, όντα που ορίζονταν με τη λέξη «Δαίμονες», που τότε είχε ανώδυνη σημασία. (= υπερφυσικά πλάσματα) Ας μην ξεχνάμε πως και ο Όμηρος αποκαλεί έτσι τους Ολύμπιους χωρίς κακή πρόθεση.

Ιουλιανός ο Παραβάτης:

«Οι δικοί μας φιλόσοφοι λένε πως ο Δημιουργός είναι πατέρας όλων και κοινός βασιλιάς, και ανάθεσε τα υπόλοιπα σε θεούς εθνάρχες και πολιούχους, καθένας από τους οποίους επιβλέπει τον τομέα του με τον δικό του τρόπο» 9 (φυσικά, αυτή η άποψη δεν έχει καμιά σχέση με τους Μύθους του δωδεκάθεου, που θέλουν τους περισσότερους Ολύμπιους αδέλφια!)

Ακούστε και τον πολυθεϊστή φιλόσοφο Πορφύριο:

«Ει γαρ αγγέλους φατέ τω θεώ παρεστάναι απαθείς και αθανάτους και την φύσιν αφθάρτους, ούς ημείς θεούς λέγομεν δια το πλησίον αυτούς είναι της θεότητος, τι το αμφισβητούμενον περί του ονόματος ή μόνον το διαφοράν ηγείσθαι της κλήσεως;» 10 (Μετφρ: γιατί, αν εσείς {οι Χριστιανοί} λέτε πως οι άγγελοι παραστέκονται στο θεό και είναι χωρίς πάθη, αθάνατοι και άφθαρτοι στη φύση τους, αυτούς εμείς τους λέμε θεούς, γιατί είναι τόσο κοντά στην θεότητα, τότε τι διαφωνία έχουμε για την ονομασία τους, παρά μόνο για τον τρόπο που τους αποκαλούμε;)

Τα ίδια λέει όμως και ο Χριστιανός Λακτάντιος:

«αν βέβαια οι πολυθεϊστές πιστεύουν πως λατρεύουν ακριβώς αυτούς που εμείς ονομάζουμε υπηρέτες του ύψιστου θεού [εννοεί τους αγγέλους] δεν υπάρχει λόγος μίσους εναντίον μας επειδή μιλάμε για ένα θεό και αρνούμαστε τους πολλούς»11

Ας αναρωτηθούμε, πράγματι, που βρίσκονταν η διαφορά…

Δημήτρης Σκουρτέλης

Ο Ιουλιανός θυσιάζει στους θεούς.

Σημειώσεις...

1. Γιάννη Κορδάτου, Ακμή και παρακμή του Βυζαντίου. σελ. 69-70. Ιουλιανός, Έργα, σελ.152-153 και Φρανς Κυμόν, Τα Μυστήρια του Μίθρα σελ. 195-196: «Δεν είχε ανέλθει καλά-καλά στο θρόνο του και βιάστηκε να εισάγει την περσική λατρεία στην Κωνσταντινούπολη». Αυτός ήταν ο «Έλλην ειμί», που αποκάλυψε την πίστη του γράφοντας το: «Εις τον βασιλέα Ήλιον προς Σαλούστιον, όπου ταυτίζει τον Μίθρα με τον Ήλιο και τον Απόλλωνα. Αποκαλεί και τον Μεγαλέξαντρο «μέθυσον», προκρίνοντας το Μάρκο Αυρήλιο ως καλύτερο βασιλιά, στο «Συμπόσιον ή Κρόνεια». Τα Ελευσίνεια Μυστήρια αλώθηκαν από τους Μιθραϊστές, που είχαν γίνει Ιεροφάντες. Μετά από αυτό, «έγιναν πολλά και ανεκδιήγητα κακά», μεταξύ των οποίων η καταστροφή του Τελεστηρίου. Τα γράφει ένας θαυμαστής του Ιουλιανού, (Ευνάπιος) που συμπληρώνει πως πολλοί κορυφαίοι πιστοί της αρχαίας θρησκείας δεν τον ακολούθησαν, και προφήτεψαν την πτώση της πίστης τους.

2. «‘Σοι δε’, προς ημάς λέγων ο Ερμής, ‘δέδωκα τον πατέρα Μίθραν επιγνώναι. συ δε αυτού των εντολών έχου, πείσμα και όρμον ασφαλή ζώντι σε σε σεαυτώ παρασκευάζων…’» Ιουλιανού, «Συμπόσιον ή Κρόνεια», 38

3.Όπως αναφέρει ο Ευνάπιος. Επίσης, συμπτωματικά, «ο Απόλλωνας να θεωρείς ότι είναι ο περιφερόμενος ήλιος, όντας γόνος του Δία, που τον είπαν και Μίθρα, που ολοκληρώνει τον κύκλο του εαυτού του. Αυτές οι μεταμορφώσεις του Δία, που βρίσκεται παντού…» Κάκτου, Ορφικά, τομ. Γ΄, σελ. 131, Κλήμης Ρώμης.

4. Ιουλιανός, Κατά Χριστιανών σελ 227, 223

5. Ιουλιανός, Κατά Χριστιανών σελ 228-229

6. Ευνάπιος, VII, 3, 9-14 και XXIII, 2 Πχ, ο Χρυσάνθιος

7. Γιάννη Κορδάτου, Ακμή και παρακμή του Βυζαντίου, σελ 71

8. Δεν υπάρχει υποτιθέμενος «εχθρός του Ελληνισμού και της πάτριας θρησκείας» της εποχής του, συμπεριλαμβανομένων και των Εβραίων, που να μην έχει εγκωμιαστεί εγγράφως από τον γλοιώδη υποκριτή Ιουλιανό τον Παραβάτη, που νοιάζονταν περισσότερο για τη ζωούλα του παρά τα πιστεύω του. Έγραψε ύμνο μέχρι και για τον Κωνστάντιο, τον φονιά του πατέρα του! Γι’ αυτό άλλωστε οι Χριστιανοί διατήρησαν τα γραπτά του, ώστε να μη χρειαστεί να τον αντικρούσουν αλλιώς. Οι σημερινοί θαυμαστές του τον υμνούν, βασισμένοι στο ότι κανείς δεν θα διαβάσει τα έργα του. Μιλώντας για την Κωνσταντινούπολη, την αποκαλεί «επώνυμον πόλιν του γενναίου βασιλέως» (πόλη που έχει το όνομα του γενναίου βασιλιά) [Ιουλιανού, επιστολή προς Ευάγριον] Στο «Συμπόσιον ή Κρόνεια», ο πολιτικάντης και ευκαιριακός τιμητής ή κατήγορος Ιουλιανός ο Χατζηαβάτης λέει τα αντίθετα για τον Κωνσταντίνο, (=καλοπερασάκιας και εγκληματίας) Διαλέγουμε και παίρνουμε. (σίγουρα όχι στα σοβαρά, βέβαια) Δεν πιστεύω να ενοχλούν οι χαρακτηρισμοί «γλοιώδης» και «Χατζηαβάτης», γιατί είναι πολύ πιο απαλοί από το «Στυγνός Εγκληματίας», που έτσι κι αλλιώς ήταν, επίσης!

9. Ιουλιανός, Κατά Χριστιανών σελ 180

10. Πορφύριος, «Κατά Χριστιανών» σελ 124-126

11. Ορφικά, τομ. 4 σελ 65

Πηγές εικόνων:
http://www.sansimera.gr/biographies/176
http://www.apologitis.com/gr/ancient/aytokratores.htm