Ελληνοκεντρικές απάτες: Αποκαλούσε ο Άγιος Αθανάσιος τους Έλληνες αποτρόπαιους δαίμονες;

Γράφουν:

"Ο “Μέγας” και “Άγιος” Αθανάσιος αποκαλούσε τους Έλληνες, αποτρόπαιους δαίμονες"
Και βάζουν, οι ηλίθιοι, και το εδάφιο:

«…εξιλεούσθαι ους έλληνες καλούσιν αποτροπαίους δαίμονας»

"(Σωζομενός, «Εκκλησιαστική Ιστορία», βιβλίο 5, κεφ. 5, παρ. 1)."

Το "εξιλεούσθαι ους Έλληνες καλούσιν αποτρόπαιους δαίμονας" το μεταφράζουν: "αποκαλούσε τους Έλληνες, αποτρόπαιους δαίμονες". Ας μάθουμε στους πράκτορες αυτούς λίγα ελληνικά, γιατί όπως φαίνεται στρατολογήθηκαν χωρίς επαρκή προσόντα.

"εξιλεούσθαι = Εξιλεώνουν

ους = αυτούς που

Έλληνες  = οι Έλληνες

καλούσιν = αποκαλούν

αποτρόπαιους

δαίμονας

Η μετάφραση είναι λοιπόν: “εξιλεώνουν αυτούς που οι Έλληνες αποκαλούν αποτρόπαιους δαίμονες”.

Οι δαίμονες λοιπόν, και όχι οι Έλληνες αποκαλούνται αποτρόπαιοι.

Αλλά υπάρχει κι άλλο!!

Η λέξη “αποτρόπαιος”, στα αρχαία Ελληνικά δεν έχει μόνο την έννοια απεχθής. Κατά λέξη, σημαίνει “αυτός που αποτρέπει”, και εδώ, το "αποτρόπαιος δαίμων" είναι αρχαία ελληνική ορολογία για τα προστατευτικά πνεύματα. 

Α δεν πιστεύετε, ιδού το λεξικό: (εδώ)

Αποτρόπαιος = Averting evil = αποτρέπει το κακό
Αλλά, και η λέξη δαίμων είχε την έννοια του υπερφυσικού όντος, ή του κατώτερου θεού, χωρίς αρνητική σημασία. Ο Όμηρος, ας πούμε, αποκαλεί τους Ολύμπιους θεούς “δαίμονες”

Ιδού, και πάλι το λεξικό: (εδώ)

Ας ακούσουμε και τον περιηγητή Παυσανία: (Κορινθιακά, 11, 1.) 

 " ...καὶ τοῦ τάφου πλησίον εἰσὶν Ἀποτρόπαιοι θεοί: παρὰ τούτοις δρῶσιν ὅσα Ἕλληνες ἐς ἀποτροπὴν κακῶν νομίζουσιν." 

Έτσι, ούτε η λέξη δαίμων ούτε και η λέξη αποτρόπαιος (αυτός που προστατεύει, αποτρέπει το κακό) είχαν, όπως βλέπετε, αρνητική έννοια.

Αλλά και η ίδια η φράση δεν έχει αντικείμενο τους Έλληνες, αλλά τα προστατευτικά πνεύματα που επικαλούντο (τους αποτρόπαιους δαίμονες) 

Αν δείτε ολόκληρο το κείμενο, που έχω βάλει στο τέλος, θα καταλάβετε πως το θέμα είναι η απαλλαγή, μετά τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, των Χριστιανών από τους υποχρεωτικούς "εξιλασμούς" (με θυσίες προφανώς) των "πνευμάτων" και τους καθαρμούς στους οποίους τους υποχρέωναν μέχρι τότε οι Παγανιστές.

Πρόκειται λοιπόν για κριτική ηλίθιων, φανατικών και αμόρφωτων ανθρώπων, ή πονηρών που απευθύνονται σε αμόρφωτους, που θέλουν να κάνουν και κριτική σε ένα τέρας μόρφωσης, μια κορυφή του πνεύματος, σαν τον Αθανάσιο, ενώ δεν έχουν ιδέα από την αρχαία Ελλάδα που δήθεν θαυμάζουν. Ενδεικτικό δε είναι πως επειδή δεν έχουν κανένα πραγματικό στοιχείο, καταφεύγουν στην διαστρέβλωση.

Κατά τα άλλα οι υπόλοιπες διαφωνίες του Αθανάσιου με τους Έλληνες αφορούν την φιλοσοφία και την θρησκεία και όχι τον ελληνικό λαό.

Ελπίζω να επιτρέπεται σε ένα ανθρώπινο ον, ακόμα και σε έναν ...παπά, να μην συμφωνεί με μια φιλοσοφική ή θεολογική δοξασία. 

Αν και αυτό είναι αδύνατο για τους αυτοαποκαλούμενους γνήσιους Έλληνες ("ΕΛΛΑΣ-ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ") που θαυμάζουν μια κοινωνία που εκτέλεσε τον Σωκράτη.

Την κοτσάνα αυτή θα την βρείτε, ενδεικτικά εδώ και εδώ Και εδώ, θα βρείτε όλο το κείμενο του Αθανασίου:

"Ταύτα δε, σπουδάζων, πάσι μεν τοίς επί Κωνσταντίου φυγαδευθείσι διά θρησκείαν, ανήκε την φυγήν, και τοίς δημευθείσι νόμω τα σφέτερα απέδωκε τοις δε δήμοις προηγόρευε, μηδένα αδικείν των Χριστιανών, μηδε υβρίζειν, μηδε άκοντας προς θυσίαν έλκειν τους δε εκοντι τοίς βωμούς προσιόντας, πρότερον εξιλεούσθαι ους Έλληνες καλούσιν Αποτροπαίους δαίμονας, και καθαίρεσθαι καθαρσίοις, οίς έθος αυτοίς. Κληρικούς μέντοι, πάσαν ατέλειαν και τιμήν και τα σιτηρέσια αφειλετο"