Ο Μακάρθυ δέχτηκε επίθεση για το στήσιμο ενός αμφιλεγόμενου χριστουγεννιάτικου δέντρου στην Πλατεία Βαντόμ (Παρίσι)

LE MONDE | 17.10.2014, από την Emmanuelle Jardonnet,

μετάφραση Δημήτρη Σκουρτέλη

Η εγκατάσταση του πιο πρόσφατου μνημειακού έργου του Αμερικάνου Πόλ Μακάρθυ, την Πέμπτη, 17 Οκτ. στην Πλατεία Βαντόμ, στο Παρίσι, σημαδεύτηκε από μια επίθεση εναντίον του 69χρονου Αμερικάνου Καλλιτέχνη.

Περί τις 11.30, το τρομερό παιδί της σύγχρονης τέχνης ξεκίναγε το φούσκωμα του Tree (Δέντρο) ένα τεράστιο πρόσκαιρο γλυπτό, υπό τα μαγεμένα βλέμματα των περαστικών. Ήταν μια παραγγελία της FIAC (Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης) που θα λάβει χώραν από τις 23 ως τις 26 Οκτωβρίου. Κάθε χρόνο η FIAC αναθέτει εν λευκώ την διακόσμηση αυτής της πλατείας του Παρισιού, στο πλαίσιο του προγράμματός της: “Εκτός των τειχών”. Για το 2014 επιλέχθηκε ο Αμερικάνος, ενώ το Νομισματοκοπείο Παρισίων του επιφυλάσσει, για το νέο άνοιγμά του στις 24 Οκτωβρίου, την πρώτη του μεγάλη έκθεση στη Γαλλία. “Chocolate Factory” (Εργοστάσιο σοκολάτας)

Ενώ το “Δέντρο” από πλαστικό ύφασμα λαμπερού πράσινου χρώματος σηκωνόταν οριστικά δίπλα στην Στήλη Βαντόμ, το φαλλικότερο των μνημείων του Παρισιού, ρωτήσαμε τον καλλιτέχνη, που εξειδικεύεται σε προκλητικά και ανησυχητικά έργα, για τη φύση της δημιουργίας του.

“Όλα ξεκίνησαν από ένα αστείο. Αρχικά, μου φάνηκε πως η τάπα πρωκτού έμοιαζε αρκετά με τα γλυπτά του Μπρανκούζι. Μετά, ανακάλυψα πως μοιάζει και με χριστουγεννιάτικο Δέντρο. Αλλά ουσιαστικά πρόκειται για ένα αφηρημένο έργο. Οι άνθρωποι μπορεί να προσβληθούν εάν θελήσουν να το συσχετίσουν με τάπα πρωκτού, αλλά για μένα, είναι πιο συγγενές με κάτι το αφαιρετικό”.

“ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟ ΠΑΡΙΣΙ !”

Στη συνέχεια, γύρω στις 14.00 η ώρα, ο Πολ Μακάρθυ δέχτηκε επίθεση από έναν άνδρα που τον χτύπησε τρεις φορές στο πρόσωπο, ουρλιάζοντας πως δεν είναι Γάλλος και το έργο του δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με αυτήν την πλατεία, και μετά έφυγε τρέχοντας.

Αμέσως, το Δέντρο άρχισε να βάζει φωτιά στα δίκτυα, μετά από ένα tweet που αναρτήθηκε από την οργάνωση “Γαλλική Άνοιξη” ένα κίνημα που συγκεντρώνει Εθνικιστές και παραδοσιακούς Ρωμαιοκαθολικούς:

“Μια τεράστια τάπα πρωκτού 24 μέτρων μόλις εγκαταστάθηκε στην Πλατεία Βαντόμ! Η Πλατεία παραμορφώθηκε! Το Παρίσι ρεζιλεύτηκε!”

Κατά την Κομμούνα του Παρισιού
το άγαλμα του Ναπολέοντα στην Βαντόμ
πήρε την κάτω βόλτα. Ο Στρατάρχης δεν
ήταν μοδέρνος καλλιτέχνης, βλέπετε!

Η καλλιτεχνική διευθύντρια της FIAC Jennifer Flay δήλωσε:

“Είναι θλιβερό πως οποιοσδήποτε επιτρέπει στον εαυτό του να επιτεθεί σε έναν καλλιτέχνη. Εγώ είμαι Νεοζηλανδή και Γαλλίδα, και διάλεξα αυτήν την χώρα, και ντρέπομαι για την Γαλλία, ακόμα κι αν ξέρω πως δεν εγκρίνει τις ιδέες αυτού του ατόμου”

Προσθέτει πως την ίδια στιγμή ένας άντρας επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους υπεύθυνους της FIAC για να καταγγείλει την διαστρέβλωση του “ιερού συμβόλου του χριστουγεννιάτικου Δέντρου” και να απαιτήσει να απομακρυνθεί η κατασκευή, αλλιώς θα το αναλάμβανε ο ίδιος.

“Βεβαίως, το έργο είναι προκλητικό, μια που παίζει ανάμεσα σε τάπα πρωκτού και χριστουγεννιάτικο Δέντρο. Δεν είναι μυστικό, ούτε έκπληξη! Αλλά δεν υπάρχει προσβολή Δημοσίας Αιδούς, και είναι αρκετά αμφίσημο ώστε να μην πειράξει τα παιδάκια.

Άλλωστε το έργο πήρε όλες τις απαραίτητες άδειες: Από την Δημαρχία, την Αστυνομία, το Υπουργείο Πολιτισμού, και σε σύνδεση με την “Επιτροπή Βαντόμ” που εκφράζει τους εμπόρους της πλατείας. Τι να την κάνεις την Τέχνη αν αυτή δεν αναστατώνει, δεν θέτει ερωτήματα, και δεν αποκαλύπτει τα ελαττώματα της κοινωνίας;”

Σχόλιο Δημήτρη Σκουρτέλη:

Η πλατεία Βαντόμ είναι μια από τις πολυτελέστερες στο Παρίσι. Η στήλη στο κέντρο της έχει το μοναδικό άγαλμα του Ναπολέοντα στην πόλη. Η πλατεία έχει συλληφθεί σαν σύνολο, μαζί με τις προσόψεις των κτιρίων που την περιστοιχίζουν. Στόχος των δημιουργών της ήταν μια απόλυτα ελεγχόμενη, καλαίσθητη και αριστοκρατική εμφάνιση.

Αναρωτιέμαι, βέβαια, από πού έμαθαν το πώς είναι μια τάπα πρωκτού (σεξουαλικό "βοήθημα") οι "παραδοσιακοί Ρωμαιοκαθολικοί"...

Να υπερασπίσω το δημοκρατικό δικαίωμα του Μακάρθυ; Μόνο αν και αυτός σέβεται τις δημοκρατικές του υποχρεώσεις. Εδώ, δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα στα λόγια ενός Πατέρα της Εκκλησίας, του Ευστάθιου Θεσσαλονίκης:

“...ας μας έλλειπε αυτή η ελευθερία, γιατί δεν την κάναμε τίποτα άλλο από το να χέζουμε όπου θέλουμε...”

(δεςεδώ)