Χριστιανοί κοκκαλολάτρες, λάτρεις λειψάνων, και άλλα τερπνά

Ω ναι, αναρωτιώμουνα τι έλειπε από την έρευνά μου για την αρχαία φωτεινή και λαμπερή Απολλώνια θρησκεία μας...

"Στις νύχτες χωρίς άστρα έβγαινε από τους τάφους πατώντας τα σπαρτά με το καταραμένο της πόδι. Έκαιγε τα καρπισμένα φυτά και δηλητηρίαζε τον αέρα με την ανάσα της. Ούτε προσευχή έλεγε, ούτε δέηση στους θεούς έκανε για βοήθεια. Ούτε τον παλμό στα εντόσθια γνώριζε, όπως όλοι οι πιστοί. Της άρεσε να ανάβει νεκρικές πυρές και να αρπάζει τα θυμιάματα από τους φλεγόμενους τάφους.

Οι θεοί της παραχωρούσαν κάθε παράνομο αίτημά της, μόνο και μόνο για να μην ξανακούσουν τις φοβερές στριγγλιές της. Έχωνε μέσα σε τάφους άντρες που τα σπλάχνα τους σάλευαν από ζωή, αψηφώντας τις μοίρες που τους χρώσταγαν ακόμα χρόνια.

Ανάστρεφε τις κηδείες βγάζοντας από τον τάφο αυτούς που πια έπαυαν να είναι πεθαμένοι. Και οι πυρές παράδιναν στις ξεδιάντροπη λαβή της στάχτη και μισοκαμένα κόκαλα, και τον δαυλό που κράταγε κάποιος απόγονος σε πένθος, λείψανα και καπνισμένα τελετουργικά άμφια, ανακατεμένα στην ασταμάτητη φωτιά που έκαιγε τους νεκρούς.

Αλλά αυτούς που μένουν σε κελί πέτρινο, που οι αποξεραμένες μορφές τους δεν γνωρίζουν πια αποσύνθεση, τους διαμέλιζε, ξεσπώντας τη λύσσα της, τους έβγαζε τα νεκρά μάτια από το καύκαλο, και τους μάσαγε τις μύτες.

Τραβάει έναν κρεμασμένο, με τα μέλη του να βολοδέρνουν στον άνεμο. Τραβάει τα σίδερα από τους καρπούς του, κρεμιέται με τα δόντια από τα δεσμά του, και με τα χέρια μαζεύει τα γλιτσερά υγρά που σταλάζουν από τα μέλη του"

Απόσπασμα από την "Φαρσαλιάδα" του αρχαίου Ρωμαίου ποιητή Λουκανού που περιγράφει την Θεσσαλή Νεκρομάντισσα Εριχθώ.  (διαβάστε εδώ)

Ποιος αρχαιόπληκτος θα αποκαλέσει ξανά τους Χριστιανούς "κοκκαλολάτρες;"

Και ποιος αρχαιόπληκτος πιστεύει ακόμα πως αυτοί οι ισχυρισμοί θα μείνουν αναπάντητοι; 

Και ποιος δεν θα καταλάβει πως αυτοί οι κύριοι μας θεωρούν εκ προοιμίου ηλίθιους και αμόρφωτους;

Η Νεκρομαντεία περιλαμβάνει την επίκληση νεκρών για τους σκοπούς της μαντικής. 

Ο αρχαίος νεκρομάντης που σέβονταν τον εαυτό του, μπορούσε να ανακαλέσει ένα πτώμα από τον Κάτω Κόσμο και να το κάνει να μιλήσει -γι αυτό και η Παλαιά Διαθήκη τους αποκαλεί "εγγαστρίμυθους", συκοφαντικά και ανθελληνικά, βέβαια. 

Η αρχική νεκρομαντεία περιγράφεται στην Οδύσσεια όπου ο ήρωας μιλά με τους νεκρούς για να μάθει τον τρόπο επιστροφής του. 

Η Νεκρομαντεία ήταν απαγορευμένη από το Μωσαϊκό Νόμο και το ανθελληνικό Χριστιανικό ιερατείο. 

Καμία από αυτές τις απαγορεύσεις και διακηρύξεις δεν σταμάτησε τις γνήσια Ελληνικές αυτές τελετές.

Περισσότερα, εδώ