Ολύμπια κτηνωδία: Στην Επίδαυρο πέταγαν τους ετοιμοθάνατους στον δρόμο.

Στο «ιερό» θεραπευτήριο του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, πέταγαν τους ετοιμοθάνατους και τις ετοιμόγεννες στον δρόμο διότι ο Απόλλωνας (και ο Ασκληπιός που ήταν γιος του) δεν ανέχοταν ούτε τις γεννήσεις ούτε τους θανάτους, ψάξε βρες γιατί…

 Απίστευτες …θεραπευτικές μέθοδοι, και απύθμενη απανθρωπιά της Ολύμπιας θρησκείας!!!
Την κατάσταση διόρθωσε ένας …Ρωμαίος, αιώνες μετά τον …  «Χρυσό Αιώνα», τότε δηλαδή που οι ιερείς του Ασκληπιού πετάγανε τους ετοιμοθάνατους στο δρόμο.

Αναρωτιέμαι πως μπορεί να έχουμε σαν πρότυπο της σύγχρονης ιατρικής τέτοιες πρακτικές και να ονομάζουμε τα νοσοκομεία μας «Ασκληπιεία». Αναρωτιέμαι πως μπορεί, μερικοί, να μιλάνε ακόμη για «Απολλώνιο πνεύμα» σαν χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας.

Προφανώς το κάνουν όσοι προτιμάνε να ψοφάνε σαν σκυλιά στο δρόμο, και να γεννιούνται εκεί. (Έτσι κι αλλιώς, μπάσταρδα των θεών τους πιστεύουν πως είναι, μια που κανείς Ολύμπιος δεν παντρεύτηκε τα κορίτσια που αποπλάνησε.)

Δεν με πιστεύετε ε; Ε τότε μπορεί να πιστέψετε τον Παυσανία, στα «Κορινθιακά» του, ειδικά όταν συμπληρώνεται από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη:

«Στο ιερό άλσος του Ασκληπιού υπάρχουν παντού σύνορα. Δεν επιτρέπεται να πεθάνει κανείς εκεί, ούτε και να γεννήσουν οι γυναίκες μέσα στον περίβολο, σύμφωνα με το ίδιο έθιμο που επικρατεί και στην Δήλο." (Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Θουκυδίδη, 1, 7, οπου ακόμα και οι θαμμένοι νεκροί έπρεπε να βεβηλωθούν, πράγμα αδιανόητο για τα έθιμα της αρχαίας Ελλάδας: «Δήλου γὰρ καθαιρομένης ὑπὸ Ἀθηναίων ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ καὶ τῶν θηκῶν ἀναιρεθεισῶν ὅσαι ἦσαν τῶν τεθνεώτων ἐν τῇ νήσῳ», ενώ παλιότερα, επί Πεισιστράτου, ένας χρησμός («Λόγιον» είχε διατάξει την απομάκρυνση των νεκρών από το οπτικό πεδίο του ιερού στο νησί: Ηρόδοτος, [1.64.2] «(ο Πεισίστρατος), πρός τε ἔτι τούτοισι τὴν νῆσον Δῆλον καθήρας ἐκ τῶν λογίων, καθήρας δὲ ὧδε· ἐπ᾽ ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ εἶχε, ἐκ τούτου τοῦ χώρου παντὸς ἐξορύξας τοὺς νεκροὺς μετεφόρεε ἐς ἄλλον χῶρον τῆς Δήλου.»)  [---] Συνεχίζουμε με τον Παυσανία:
"Πόσα έκανε εκείνος ο συγκλητικός, ο Αντωνίνος στις μέρες μας (δηλ τον Δεύτερο αιώνα Μετά Χριστόν) [---] Γύρω από το ιερό της Επιδαύρου, ο κόσμος υπέφερε, γιατί οι γυναίκες δεν επιτρέποταν να γεννήσουν μέσα στα κτίρια, αλλά και οι άρρωστοι πέθαιναν στην ύπαιθρο. Αυτός όμως (Ο Αντωνίνος) για να το διορθώσει αυτό, έχτισε ένα οίκημα. Εκεί πλέον ήταν αποδεκτό ιερατικά να πεθαίνουν οι άνθρωποι και να γεννάνε οι γυναίκες.»

Φυσικά, κερασάκι στην τούρτα είναι πως ο Απόλλωνας, ο Ασκληπιός και η {θεά} Υγεία ονομάζονταν, στο κείμενο του Παυσανία, "Αιγύπτιοι".

Το θέατρο τους μάρανε
τους ιερείς του Ασκληπιού...

Το κείμενο της ντροπής…

[27.1] τὸ δὲ ἱερὸν ἄλσος τοῦ Ἀσκληπιοῦ περιέχουσιν ὅροι πανταχόθεν: οὐδὲ ἀποθνήσκουσιν οὐδὲ τίκτουσιν αἱ γυναῖκές σφισιν ἐντὸς τοῦ περιβόλου, καθὰ καὶ ἐπὶ Δήλῳ τῇ νήσῳ τὸν αὐτὸν νόμον. τὰ δὲ θυόμενα, ἤν τέ τις Ἐπιδαυρίων αὐτῶν ἤν τε ξένος ὁ θύων ᾖ, καταναλίσκουσιν ἐντὸς τῶν ὅρων: τὸ δὲ αὐτὸ γινόμενον οἶδα καὶ ἐν Τιτάνῃ.

------------------------------

[27.6] ὁπόσα δὲ Ἀντωνῖνος ἀνὴρ τῆς συγκλήτου βουλῆς ἐφ' ἡμῶν ἐποίησεν, ἔστι μὲν Ἀσκληπιοῦ λουτρόν, ἔστι δὲἱερὸν θεῶν οὓς Ἐπιδώτας ὀνομάζουσιν: ἐποίησε δὲ καὶ Ὑγείᾳ ναὸν καὶ Ἀσκληπιῷ καὶ Ἀπόλλωνι ἐπίκλησιν Αἰγυπτίοις. καὶ ἦν γὰρ στοὰ καλουμένη Κότυος, καταῤῥυέντος δέ οἱ τοῦ ὀρόφου διέφθαρτο ἤδη πᾶσα ἅτε ὠμῆς τῆς πλίνθου ποιηθεῖσα: ἀνῳκοδόμησε καὶ ταύτην. Ἐπιδαυρίων δὲ οἱ περὶ τὸ ἱερὸν μάλιστα ἐταλαιπώρουν, ὅτι μήτε αἱ γυναῖκες ἐν σκέπῃ σφίσιν ἔτικτον καὶ ἡ τελευτὴ τοῖς κάμνουσιν ὑπαίθριος ἐγίνετο: ὁ δὲ καὶ ταῦτα ἐπανορθούμενος κατεσκευάσατο οἴκησιν: ἐνταῦθα ἤδη καὶ ἀποθανεῖν ἀνθρώπῳ καὶ τεκεῖν γυναικὶ ὅσιον.