Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 30 Ιουνίου 2018

Η προέλευση του Αλφάβητου.


Πλίνιος ο πρεσβύτερος, 7.57 

“Οι εφευρέτες διαφόρων πραγμάτων” 
(Απόσπασμα που αφορά τα γράμματα)
Μετάφραση Δ. Σκουρτέλη.

(Τα δικά μου σχόλια σημειώνονται σε παρένθεση με πλάγια γράμματα χρώματος κόκκινου)

Πάντα ήμουν της γνώμης πως τα γράμματα είναι Ασσυριακής προέλευσης, αλλά άλλοι συγγραφείς όπως ο Γέλιος (Aulus Gellius) επί παραδείγματι, υποθέτουν πως εφευρέθηκαν στην Αίγυπτο από τον Ερμή. 
(Ο Ερμής ταυτίζονταν με τον Αιγυπτιακό θεό Θώθ - Θευθ. Την άποψη πως αυτός ανακάλυψε την γραφή έχουν επίσης οι Πλάτων και Σωκράτης, όπως θα δείτε εδώ: “Πλάτων και Σωκράτης: Οι Αιγύπτιοι ανακάλυψαν την γραφή”.

Άλλοι πάλι λένε πως τα γράμματα ανακαλύφθηκαν από τους Σύριους και πως ο Κάδμος έφερε από την Φοινίκη δεκάξι γράμματα στην Ελλάδα. 
Σε αυτά, λέγεται πως ο Παλαμήδης (ο εξυπνότερος από τους ήρωες του Τρωικού πολέμου, ενώ ο Οδυσσέας ήταν ο πιο πονηρός. Πασίγνωστος στους αρχαίους Έλληνες παρά το ότι ο Όμηρος δεν τον αναφέρει πουθενά) την εποχή του Τρωικού πολέμου πρόσθεσε ετούτα τα τέσσερα: θ, ξ, φ, χ. 
Ο Σιμωνίδης, ο λυρικός ποιητής, κατόπιν πρόσθεσε άλλα τόσα: ζ, η, ψ, ω. Τους ήχους που συμβολίζουν όλα αυτά τα γράμματα τους δεχτήκαμε τώρα στο δικό μας Αλφάβητο. (το Λατινικό) 

( 1ον. Βεβαίως ο ισχυρισμός των Υπατιών πως “μόνο” ο Ηρόδοτος αναφέρεται στο Φοινικικό Αλφάβητο καταρρέει μια που εδώ ο Πλίνιος αναφέρει μια σειρά συγγραφείς των οποίων τα κείμενα έχουν χαθεί. Φυσικά έχουμε και κείμενα αυθεντικά, του Διόδωρου Σικελιώτη και του Διονύσιου Αλικαρνασσέα, που μιλάνε για το αλφάβητο εκ Φοινίκης.
2ον. Τα οχτώ γράμματα που προστέθηκαν, κατά τον Πλίνιο, αντιστοιχούν σχεδόν αριθμητικά με τους ήχους που έχουν εκ των πραγμάτων προστεθεί στο φοινικικό Αλφάβητο για να συμβολίσουν τα Φωνήεντα που απουσιάζουν από αυτό. Προφανώς εδώ υπάρχει σύγχιση ανάμεσα στα γράμματα που απλά άλλαξε ο ήχος τους [πχ το Άλφα] και στα γράμματα που προστέθηκαν)

Ο Αριστοτέλης, από την άλλη, μάλλον έχει την γνώμη πως αρχικά υπήρχαν 18 γράμματα: α β γ δ ε ζ ι κ λ μ ν ο π ρ ς τ υ φ, και πως δύο, το θ και το χ, προστέθηκαν από τον Επίχαρμο, όχι τον Παλαμήδη.

Ο Αριστείδης λέει πως κάποιος ονόματι Μήνης (Είναι ο πρώτος Μυθικός Φαραώ) στην Αίγυπτο, ανακάλυψε τα γράμματα δεκαπέντε χρόνια πριν να βασιλεύσει ο Φορωνεύς, ο αρχαιότερος όλων των βασιλέων της Ελλάδος, και αυτό επιχειρεί να το αποδείξει από τα μνημεία εκεί.

Από την άλλη, ο Επιγένης, συγγραφέας με μεγάλο κύρος, μας πληροφορεί πως οι Βαβυλώνιοι έχουν μια σειρά παρατηρήσεων των άστρων, για μια περίοδο επτακοσίων και είκοσι χιλιάδων χρόνων (20.700 χρόνια) γραμμένες πάνω σε ψημένο πηλό.

Ο Βηρωσός και ο Κριτόδημος, που κονταίνουν αυτήν την περίοδο, μας δίνουν τετρακόσια και δεκαεννιά χιλιάδες χρόνια. (19.400 χρόνια)
Από αυτήν την διαπίστωση φαίνεται πως τα γράμματα ήταν σε χρήση από την αρχή των αιώνων. 
Είναι οι Πελασγοί που τα εισήγαγαν για πρώτη φορά στο Λάτιο.

(Ενώ οι αρχαίοι συγγραφείς ξεκαθαρίζουν πως τα “πελασγικά” γράμματα ήταν η πρώτη μορφή των Φοινικικών που εισήχθησαν στην Ελλάδα, οι Υπατίες προσπαθούν να μας πείσουν πως τα “Πελασγικά γράμματα’ είναι η ...Γραμμική β.) 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Για την προέλευση του αλφαβήτου από την Αίγυπτο, με συμμετοχή επιπλέον της θεάς Ίσιδας μαζί με τον Θώθ-Θεύθ "Ερμή" δες τον αρχαίο ύμνο σε επιγραφή της Μαρώνειας, εδώ. "Ελληνικότατος ύμνος προς την Αιγυπτιακή Ίσιδα."



Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018

“Δηλητηριώδης αρρώστια” τα έμμηνα των γυναικών για τους αρχαίους



Κατηγορείται συχνά ο Χριστιανισμός και ο Ιουδαϊσμός για τους περιορισμούς που υποβάλλουν στις γυναίκες με έμμηνο ρύση. Όπως και σε όλες τις περιπτώσεις, αυτές οι θρησκείες κατηγορούνται, στην πραγματικότητα,  γιατί κληρονόμησαν αντιλήψεις της παγανιστικής αρχαιότητας, που ήταν πολύ πιο σκληρές, όπως θα δούμε.
Επιπλέον, θα θαυμάσουμε και το ...επιστημονικό πνεύμα της αρχαιότητας που δήθεν κατεπόντισε ο Μεσαίωνας.

Ακολουθεί το σχετικό κείμενο του Πλίνιου του Πρεσβύτερου από την “Φυσική Ιστορία” βιβλίο VII κεφ. XV

“Περί της μηνιαίας αρρώστιας των γυναικών”

“Για να επιστρέψουμε στις γυναίκες πάλι, δύσκολα μπορεί να βρεθεί κάτι πιο τερατώδες από αυτό που είναι η ιδιαίτερη εναλλαγή στην ροή τους.

Γιατί, αν κατά την διάρκεια αυτής της αρρώστιας τους συμβεί να πλησιάσουν ή να περάσουν πάνω από ένα δοχείο με κρασί αμέσως ξινίζει.

Αν αγγίξουν κάποιο στάχυ σταριού στο χωράφι αυτό θα μαραθεί και θα είναι άχρηστο.

Αν ακουμπήσουν γρασίδι στον αγρό, αυτό θα πεθάνει. Τα χόρτα και τα μπουμπούκια στον κήπο, αν περάσει δίπλα τους (μια γυναίκα με έμμηνα) θα αρπάξουν και θα καούν μέχρις αφανισμού.

Αν ανέβουν ή καθίσουν κάτω από δέντρο, τα φρούτα θα σαπίσουν και θα πέσουν.

Να κοιταχτούν σε καθρέφτη, η καθαρή λάμψη του αμέσως γυρνά σε θαμπάδα, με την εμφάνισή τους.

Αν κοιτάξουν σπαθί, μαχαίρι ή οποιοδήποτε εργαλείο με κόψη, αυτό δεν θα ξαναγίνει ποτέ τόσο λαμπρό όσο ήταν, θα πάρει μουντή εμφάνιση, και το ίδιο θα πάθει και η ζωντανή λάμψη του ελεφαντόδοντου.

Ακόμα και οι μέλισσες θα ψοφήσουν μέσα στην κυψέλη.

Το σίδερο και το ατσάλι θα σκουριάσουν αμέσως, καθώς και ο χαλκός, με μια βρωμερή δυνατή και δηλητηριώδη οσμή, αν τα ακουμπήσουν.

Αν τύχει να δοκιμάσουν τα έμμηνα των γυναικών τα σκυλιά, τρέχουν σαν τρελά μετά. Και αν δαγκώσουν οτιδήποτε στην συνέχεια, η δαγκωματιά αφήνει τέτοιο δηλητήριο, που οι πληγές είναι αθεράπευτες.

 Ακόμη και η πηχτή πίσσα που ορισμένες εποχές του χρόνου βγαίνει και επιπλέει στην λίμνη των Σοδόμων (“Νεκρή Θάλασσα” την λέμε σήμερα) που την λένε και Ασφαλτίτιδα, που είναι κατά τα άλλα από την φύση της (η πίσσα) μαλακή, απαλή και εύκαμπτη και ακολουθεί κάθε τρόπο που ο άνθρωπος θέλει να την σχηματίσει, δεν μπορεί   να χωριστεί και να κοπεί (εξ αιτίας της πυκνότητάς της, και κολλάει σαν κόλλα και παραμένει ολόκληρη όσο και να την τραβάει ο άνθρωπος) παρά μόνο με ένα νήμα βουτηγμένο σε αυτό το δηλητηριασμένο αίμα [Των εμμήνων] 

Ακόμα και τα ασήμαντα μερμήγκια λένε πως έχουν αντίληψη και αίσθηση αυτού του δηλητήριου, γιατί απορρίπτουν και δεν πλησιάζουν πια τον καρπό που ανακάλυψαν δοκιμάζοντας πως έχει μολυνθεί με αυτό το δηλητήριο.

Αυτή η αρρώστια, όσο δηλητηριώδης και βλαβερή και να είναι, ακολουθεί συνεχώς μια γυναίκα κάθε τριάντα μέρες” 

Το κείμενο, στα Λατινικά και σε Αγγλική μετάφραση, θα το βρείτε εδώ  και εδώ

Η φωτογραφία είναι από τοιχογραφία της Πομπηίας.