Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Ολύμπια κτηνωδία: Στην Επίδαυρο πέταγαν τους ετοιμοθάνατους στον δρόμο.



Στο «ιερό» θεραπευτήριο του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, πέταγαν τους ετοιμοθάνατους και τις ετοιμόγεννες στον δρόμο διότι ο Απόλλωνας (και ο Ασκληπιός που ήταν γιος του) δεν ανέχοταν ούτε τις γεννήσεις ούτε τους θανάτους, ψάξε βρες γιατί…
 Απίστευτες …θεραπευτικές μέθοδοι, και απύθμενη απανθρωπιά της Ολύμπιας θρησκείας!!!
Την κατάσταση διόρθωσε ένας …Ρωμαίος, αιώνες μετά τον …  «Χρυσό Αιώνα», τότε δηλαδή που οι ιερείς του Ασκληπιού πετάγανε τους ετοιμοθάνατους στο δρόμο.

Αναρωτιέμαι πως μπορεί να έχουμε σαν πρότυπο της σύγχρονης ιατρικής τέτοιες πρακτικές και να ονομάζουμε τα νοσοκομεία μας «Ασκληπιεία». Αναρωτιέμαι πως μπορεί, μερικοί, να μιλάνε ακόμη για «Απολλώνιο πνεύμα» σαν χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας.

Προφανώς το κάνουν όσοι προτιμάνε να ψοφάνε σαν σκυλιά στο δρόμο, και να γεννιούνται εκεί. (Έτσι κι αλλιώς, μπάσταρδα των θεών τους πιστεύουν πως είναι, μια που κανείς Ολύμπιος δεν παντρεύτηκε τα κορίτσια που αποπλάνησε.)

Δεν με πιστεύετε ε; Ε τότε μπορεί να πιστέψετε τον Παυσανία, στα «Κορινθιακά» του, ειδικά όταν συμπληρώνεται από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη:

«Στο ιερό άλσος του Ασκληπιού υπάρχουν παντού σύνορα. Δεν επιτρέπεται να πεθάνει κανείς εκεί, ούτε και να γεννήσουν οι γυναίκες μέσα στον περίβολο, σύμφωνα με το ίδιο έθιμο που επικρατεί και στην Δήλο." (Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Θουκυδίδη, 1, 7, οπου ακόμα και οι θαμμένοι νεκροί έπρεπε να βεβηλωθούν, πράγμα αδιανόητο για τα έθιμα της αρχαίας Ελλάδας: «Δήλου γρ καθαιρομένης π θηναίων ν τδε τ πολέμ κα τν θηκν ναιρεθεισν σαι σαν τν τεθνεώτων ν τ νήσ», ενώ παλιότερα, επί Πεισιστράτου, ένας χρησμός («Λόγιον» είχε διατάξει την απομάκρυνση των νεκρών από το οπτικό πεδίο του ιερού στο νησί: Ηρόδοτος, [1.64.2] «(ο Πεισίστρατος), πρός τε τι τούτοισι τν νσον Δλον καθήρας κ τν λογίων, καθήρας δ δε· π σον ποψις το ρο εχε, κ τούτου το χώρου παντς ξορύξας τος νεκρος μετεφόρεε ς λλον χρον τς Δήλου.»)  [---] Συνεχίζουμε με τον Παυσανία:
"Πόσα έκανε εκείνος ο συγκλητικός, ο Αντωνίνος στις μέρες μας
(δηλ τον Δεύτερο αιώνα Μετά Χριστόν) [---] Γύρω από το ιερό της Επιδαύρου, ο κόσμος υπέφερε, γιατί οι γυναίκες δεν επιτρέποταν να γεννήσουν μέσα στα κτίρια, αλλά και οι άρρωστοι πέθαιναν στην ύπαιθρο. Αυτός όμως (Ο Αντωνίνος) για να το διορθώσει αυτό, έχτισε ένα οίκημα. Εκεί πλέον ήταν αποδεκτό ιερατικά να πεθαίνουν οι άνθρωποι και να γεννάνε οι γυναίκες.»

Φυσικά, κερασάκι στην τούρτα είναι πως ο
Απόλλωνας, ο Ασκληπιός και η {θεά} Υγεία ονομάζονταν, στο κείμενο του Παυσανία, "Αιγύπτιοι".

Το θέατρο τους μάρανε
τους ιερείς του Ασκληπιού...


Το κείμενο της ντροπής…

[27.1] τ δ ερν λσος το σκληπιο περιέχουσιν ροι πανταχόθεν: οδ ποθνήσκουσιν οδ τίκτουσιν α γυνακές σφισιν ντς το περιβόλου, καθ κα π Δήλ τ νήσ τν ατν νόμον. τὰ δὲ θυόμενα, ἤν τέ τις Ἐπιδαυρίων αὐτῶν ἤν τε ξένος ὁ θύων ᾖ, καταναλίσκουσιν ἐντὸς τῶν ὅρων: τὸ δὲ αὐτὸ γινόμενον οἶδα καὶ ἐν Τιτάνῃ.
------------------------------


[27.6] πόσα δ ντωννος νρ τς συγκλήτου βουλς φ' μν ποίησεν, ἔστι μὲν Ἀσκληπιοῦ λουτρόν, ἔστι δὲἱερὸν θεῶν οὓς Ἐπιδώτας ὀνομάζουσιν: ἐποίησε δὲ καὶ Ὑγείᾳ ναὸν καὶ Ἀσκληπιῷ καὶ Ἀπόλλωνι ἐπίκλησιν Αἰγυπτίοις. καὶ ἦν γὰρ στοὰ καλουμένη Κότυος, καταῤῥυέντος δέ οἱ τοῦ ὀρόφου διέφθαρτο ἤδη πᾶσα ἅτε ὠμῆς τῆς πλίνθου ποιηθεῖσα: ἀνῳκοδόμησε καὶ ταύτην. πιδαυρίων δ ο περ τ ερν μάλιστα ταλαιπώρουν, τι μήτε α γυνακες ν σκέπ σφίσιν τικτον κα τελευτ τος κάμνουσιν παίθριος γίνετο: δ κα τατα πανορθούμενος κατεσκευάσατο οκησιν: νταθα δη κα ποθανεν νθρώπ κα τεκεν γυναικ σιον.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Έκθεση ζωγραφικής Δημητρίου Σκουρτέλη “Βυζαντινοί Δρόμωνες”


Έκθεση ζωγραφικής του
Δημητρίου Σκουρτέλη
“Βυζαντινοί Δρόμωνες”


“Ο στρατός είναι η δόξα του Αυτοκράτορα,
το Ναυτικό είναι η δόξα της Αυτοκρατορίας”
(Κεκαυμένος – Στρατηγικόν)

Το Βυζάντιο κρύβει πολλά άγνωστα σημεία, παρά τον όγκο των πληροφοριών που έχουμε γι αυτό. Το πιο σημαντικό από αυτά, είναι το Ναυτικό του. Τα σχετικά συγγράμματα της εποχής το ξεκαθαρίζουν: Πολλά δεν έπρεπε να μαθευτούν. Πράγματι, το Βυζαντινό Ναυτικό συγκέντρωνε ένα σωρό μυστικά, με κυριότερο το Υγρόν ή Ελληνικόν Πυρ. Αιχμή του δόρατος του ήταν οι λεγόμενοι Δρόμωνες, που ονομάστηκαν έτσι λόγω της ταχύτητας που ανέπτυσσαν. Οι Δρόμωνες ήταν κυρίαρχοι στη Μεσόγειο για πολλούς αιώνες, αλλά όπως είπαμε, κανείς δεν ξέρει πως ακριβώς έμοιαζαν… Ένας παράδεισος για έναν εικαστικό, αλλά μια κόλαση για έναν ιστορικό.
Ο Αγιογράφος Δημήτρης Σκουρτέλης, που έχει ήδη εικονογραφήσει τα Ακριτικά Έπη, αφήνει την φαντασία του ελεύθερη, λοιπόν, χωρίς να προδίδει την Ιστορία, και μας παρουσιάζει τους Δρόμωνές του, σε ένα ταξίδι στη θάλασσα και την Αυτοκρατορία.
Πριν καλά καλά εκτεθούν, οι Δρόμωνές του, χρησιμοποιήθηκαν ήδη, εμβληματικά, σε κάρτες Εταιριών και Επιστημονικών Ομάδων.
Η έκθεση ΔΡΟΜΩΝΕΣ του Δημητρίου Σκουρτέλη έχει την υποστήριξη του Ερευνητικού Προγράμματος ΤΑΚΤΙΚΟΝ: η διαδικτυακή πύλη για την προσωπογραφία και τη διοικητική δομή των θεμάτων (διοικητικών περιφερειών) της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. (Εδώ)

Η Plentertainment παρουσιάζει, στον Χώρο Τέχνης & Πολιτισμού Pleiades, την έκθεση ζωγραφικής του Δημητρίου Σκουρτέλη, “Βυζαντινοί Δρόμωνες”.
 Κοδράτου 9, Μεταξουργείο, πλησίον Μετρό
Χάρτης εδώ

Εγκαίνια έκθεσης: 9 Ιανουαρίου 2017
Ώρα: 19.00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 09/01 – 15/01
Ώρες επίσκεψης για το κοινό: 17.30-10.00 μ.μ.







Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ελληνοκεντρικές απάτες: Οι ανθέλληνες Μακκαβαίοι και η ανθελληνική Χάνουκα.

Τα μαρτύρια των Μακκαβαίων.


Οι Μακκαβαίοι ήταν μια δυναστεία Εβραίων επαναστατών που εξεγέρθηκαν κατά των Μακεδόνων κατακτητών τους, τους Σελευκίδες, το 167 π.Χ.. Η επανάσταση πέτυχε, και το Ισραήλ παρέμεινε ανεξάρτητο μέχρι να κατακτηθεί από τους Ρωμαίους το  63 π.Χ.

Οι Εβραίοι γιορτάζουν την απελευθέρωσή τους από τους Μακκαβαίους (που αναφέρονται και ως Ασμοναίοι)  με την γιορτή της “Χάνουκα”.

Η Ορθόδοξη εκκλησία αναγνωρίζει τους Μακκαβαίους ως μάρτυρες της πίστης,

ενώ οι αρχαιόπληκτοι τους αποκηρύσσουν ως Ανθέλληνες και θεωρούν την αγιοποίησή τους από τους Χριστιανούς ως πράξη ανθελληνισμού.


Τι συνέβαινε όμως;

...και γιατί η Ελληνική μετάφραση της Βίβλου (Των Εβδομήκοντα, όπως αποκαλείται) που έγινε υπό την επίβλεψη των Πτολεμαίων της Αιγύπτου περιέλαβε τα βιβλία των Μακκαβαίων σε αυτή, ενώ η Εβραϊκή “Μασσόρα”, δηλαδή ο επίσημος “κανόνας” των Εβραίων  ΔΕΝ τα περιλαμβάνει;


Τα πράγματα είναι πολύ απλά.


Οι Πτολεμαίοι ήταν σε διαρκή πόλεμο με τους Σελευκίδες, και φυσικά αισθάνθηκαν πολύ ευτυχείς όταν οι Εβραίοι δημιούργησαν “προβλήματα” στον Αντίοχο με την επανάστασή τους…

Πανηγυρικά λοιπόν, οι Πτολεμαίοι μετέφρασαν τα βιβλία των Μακκαβαίων, που τους είχαν πια για ήρωες, και από εκεί  τα πήρε η Ορθόδοξη Εκκλησία.


Τα βιβλία των Μακκαβαίων, λοιπόν, δεν είναι ανθελληνικά αλλά αντι-Σελευκιδικά και Φιλοπτολεμαϊκά.

Θέλετε απόδειξη:


Β Μακκαβαίων, 1, 10
οἱ ἐν Ιεροσολύμοις καὶ οἱ ἐν τῇ Ιουδαίᾳ καὶ ἡ γερουσία καὶ Ιουδας Ἀριστοβούλῳ διδασκάλῳ Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως ὄντι δὲ ἀπὸ τοῦ τῶν χριστῶν ἱερέων γένους καὶ τοῖς ἐν Αἰγύπτῳ Ιουδαίοις χαίρειν καὶ ὑγιαίνειν 11 ἐκ μεγάλων κινδύνων ὑπὸ τοῦ θεοῦ σεσῳσμένοι μεγάλως εὐχαριστοῦμεν αὐτῷ ὡς ἂν πρὸς βασιλέα παρατασσόμενοι.


Ο Πτολεμαίος παραχώρησε μέχρι και μια ολόκληρη περιοχή της Αιγύπτου στον Εβραίο ιερέα Ονία για να φτιάξει νέο ναό του Σολομώντα, και νέα Ιερουσαλήμ, σε αντικατάσταση αυτών που κατάστρεψε ο Αντίοχος, όπως μαρτυρά ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος.  

Ιουδαϊκοί πόλεμοι, Ζ, 423:

Ὀνίας Σίμωνος υἱός, εἷς τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις ἀρχιερέων, φεύγων Ἀντίοχον τον Συρίας βασιλέα πολεμοῦντα τοῖς Ἰουδαίοις ἧκεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν, καὶ δεξαμένου Πτολεμαίου φιλοφρόνως αὐτόν διὰ την προς Ἀντίοχον ἀπέχθειαν ἔφη σύμμαχον αὐτῷ ποιήσειν τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος, εἰ πεισθείη τοῖς ὑπ' αὐτοῦ λεγομένοις.



Τα βιβλία των Μακκαβαίων είναι επίσης φιλο-Σπαρτιατικά, μια που σε αυτά αναφέρεται πως οι Εβραίοι ήταν φυλετικά συγγενείς με τους Σπαρτιάτες.
(Μακκαβαίων Α΄, κεφ. ιβ΄ 20-21: «Άρειος βασιλεύς Σπαρτιατών Ονία ιερεί μεγάλω χαίρειν. Ευρέθη εν γραφή περί τε των Σπαρτιατών και Ιουδαίων, ότι εισίν αδελφοί και ότι εισίν εκ γένους Αβραάμ.»)





Ας αφήσουν λοιπόν την παραπληροφόρηση για τον ανθελληνισμό των Μακκαβαίων, γιατί η επανάστασή τους, από την ελληνική πλευρά, δεν ήταν παρά μια εμπλοκή των Εβραίων σε άλλον έναν Ελληνικό Εμφύλιο μεταξύ Πτολεμαίων και Σελευκιδών.


Ας δουν λοιπόν, οι “Υπατοι Εθνικοί” και όλοι οι αρχαιόπληκτοι, την ντροπή και το αίσχος των Ελληνιστικών βασιλέων που δεν μπορούσαν ούτε να βλέπουν ο ένας τον άλλον, και έτσι οδήγησαν τον Ελληνιστικό κόσμο στην αγκαλιά των Ρωμαίων με τους εμφυλίους τους, και ας αφήσουν ήσυχους τους Ορθόδοξους…


Σε τελική ανάλυση, την Βίβλο των Πτολεμαίων έχουμε...

Ότι μας έδωσαν οι Παγανιστές...


Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Ελληνοκεντρικές απάτες: Αη Γιάννης ο Κυνηγός των Φιλοσόφων!!!

Αυτή είναι η "Κτητορική" επιγραφή στον Αη Γιάννη τον Κυνηγό στον Υμηττό.  (Που είναι Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος -ο προστάτης των κυνηγών.) Να τι γράφει, με Κεφαλαία, και με Μικρά, η μετάφραση στα Νέα Ελληνικά.

(Κατοίκηται;) ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΝΘΑΔΙ ΛΟΥΚΑΣ ΚΤΙΤΩΡ ΣΥΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩ ΕΥΤΕΛΟΥΣ ΡΑΚΕΝΔΥΤΗ ΑΙΤΗΣΟΝ ΑΥΤΟΙΣ ΨΥΧΙΚΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΟΣ ΤΙΣ ΠΟΤΗΣ ΘΑ ΠΑΡΙΟΝΤΩΝ ΕΝΘΑΔΕ ΕΤΟΥΣ ςΨΜ



“Εδώ [έζησαν;] ένας καλόγερος, ο Λουκάς, ο κτίτωρ (που έκτισε το μοναστήρι δηλαδή) μαζί με έναν παρακατιανό ρακένδυτο φιλόσοφο. Ζήτα γι αυτούς σωτηρία της ψυχής τους όποιος (από σας) είναι διψασμένος (=πότης) από όσους περνάνε από εδώ. Έτος 1235.”

Η επιγραφή είναι στο Βυζαντινό Μουσείο.


Αυτή η εκπληκτική και συγκινητική επιγραφή, όχι μόνο αποκαλύπτει την συγγένεια της φιλοσοφίας με την Ορθοδοξία, αλλά αποδείχνει πως φιλόσοφοι εξακολουθούσαν να υπάρχουν στην Αθήνα ακόμα και τον 13ο αιώνα (Μετά Χριστόν) και μάλιστα, μπορούμε να υποθέσουμε πως ήταν ανωτέρου κοινωνικού επιπέδου και έχαιραν αναγνώρισης, μια που ο αναφερόμενος “ευτελής” και “ρακενδύτης” φιλόσοφος φαίνεται να είναι εξαίρεση, μια που αυτά τα επίθετα τον χαρακτηρίζουν.



Οι αρχαιόπληκτοι, βασιζόμενοι στο ότι κανείς δεν θα κάτσει να το ψάξει, ούτε και θα μπορέσει να διαβάσει την επιγραφή, ειδικά χωρίς γνώσεις του Βυζαντινού Αλφαβήτου, ιδού πως... κατάλαβαν το κείμενο:



"Στο Μουσείο εκτίθεται μία μαρμάρινη πλάκα από τη μονή, κάτω από την οποία αναγράφεται το πλήρες όνομά της: Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου (του Κυνηγού των Φιλοσόφων).
Στο πλαίσιο τής προπαγανδιζόμενης δήθεν ελληνοχριστιανικῆς συνύπαρξης αποκρύπτεται έντεχνα, τι πραγματικά κυνηγούσε ο εν λόγω άγιος τής Ορθοδοξίας."





ΑΠΑΙΧΤΟΙ!!!!
http://xemandrios1.blogspot.g Σημείωση. Εννοείται πως δεν έχω πρόσβαση στον ιστότοπο των απατεώνων. Με έχουν αποκλείσει. Ίσως ο σύνδεσμος που δίνω δεν θα βγει από εδώ, λοιπόν. Αλλά έχω πρόσβαση σε φίλους... Και έχω την εκτύπωση από την οθόνη τους...

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Γενοκτονία Ελλήνων; Και εδώ ο Παγανισμός αποδείχνει την ανωτερότητά του!

Caracalla MAN Napoli Inv6033 n01.jpg
Ο Καρακάλλας

Μέσα από δυο ανεξάρτητες πηγές, μαθαίνουμε για την τρομερή γενοκτονία των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας από τον Αυτοκράτορα Αντωνίνο Καρακάλλα, (188-217 μ.Χ.) 
και μάλιστα στο όνομα της νεκρικής λατρείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 

Μαθαίνουμε επίσης, πως ανάλογη γενοκτονία είχε διαπράξει το 145 π.Χ. και ο Πτολεμαίος ο Ευεργέτης (182-116 π.Χ.) ο επιλεγόμενος Φύσκων.

Όλη η κτηνωδία που γεννάνε οι πολυθεϊστικές λατρείες, όλη η κτηνωδία των θεοποιημένων από τον δωδεκαθεϊσμό βασιλέων,  πράγμα που τους έκανε να αφηνιάσουν. 

Όλη η "κληρονομιά" του Παγανισμού.

Πρώτη πηγή:

Historia Augusta (Εδώ)

Μετά πήγε στην Αλεξάνδρεια και εκεί κάλεσε τον λαό στο Γυμνάσιο και άρχισε να τους κακομεταχειρίζεται: 
Επιπλέον, έδωσε εντολή να καταταχθούν στο στρατό όσοι ήταν κατάλληλοι για υπηρεσία. 
Αλλά, αυτούς που κατατάχθηκαν, τους εκτέλεσε, ακολουθώντας το παράδειγμα του Πτολεμαίου του Ευεργέτη, του όγδοου στην σειρά από αυτούς που ονομάζονταν "Πτολεμαίος". 
Επιπλέον διέταξε να σφαχτούν και οι οικογένειές τους, κάνοντας φονικό μεγάλο στην Αλεξάνδρεια.

Πηγή Δεύτερη:

Σούδα, λήμμα "Αντωνίνος"

Μια που έφτασε στη Μακεδονία, ονόμασε την αφεντιά του Αλέξανδρο, κι από εκεί πήγε στην Πέργαμο, και στον τάφο του Αχιλλέα, που τον στόλισε με άνθη και στεφάνια, και τον παράσταινε. 

Μέσω της Ασίας και των άλλων εθνών, έφτασε στην Αντιόχεια, και αφού έκατσε εκεί για λίγο, στράφηκε προς την Αλεξάνδρεια, προφασιζόμενος πως την αγαπούσε πολύ μια που ήταν η πόλη του Αλέξανδρου. 

Εισέβαλε σε αυτήν με όλο τον στρατό του, και είχε μια υποδοχή από τους Αλεξανδρινούς όπως κανένας άλλος Αυτοκράτορας. 

Φτάνοντας στο μνήμα του Αλέξανδρου αφιέρωσε στην σωρό του την χλαμύδα του, το δαχτυλίδι και την ζώνη του, και ότι άλλο πολυτελές φορούσε. 


Ο λαός χαιρόταν, χωρίς να ξέρει τον κρυφό του σκοπό. Γιατί [ο Καρακάλλας] είχε μάθει πως ειρωνεύονταν πολύ αυτόν και την μαμά του.

 Έχοντας λοιπόν σχέδιο, διέταξε τους νέους να συγκεντρωθούν σε κάποια αλάνα, λέγοντας πως ήθελε να δημιουργήσει μια φάλαγγα προς τιμήν του Αλεξάνδρου. Αυτοί πήγαν εκεί με καλές ελπίδες. 

Αφού είδε πως παρατάχθηκαν, αυτός έφυγε, αφήνοντας εκεί τους στρατιώτες του, που τους κατάκοψαν όλους. 

Έγινε τόσο φονικό, που ο Νείλος βάφτηκε κόκκινος. 




Υστερόγραφο: 

Η Υπατία σας μάρανε...

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Ελληνοκεντρικές απάτες: Το είπαν οι Αιγύπτιοι!!!



Απορία φιλοσόφου: Αιγύπτιος ιερέας!

Όταν ένας αρχαίος συγγραφέας ήθελε να γράψει κάτι προκλητικό, που ίσως ξεσήκωνε την αγανάκτηση των αδαών και των φανατικών, έλεγε πως δεν ήταν δικό του, αλλά -συνήθως- πως του το είπαν “Αιγύπτιοι ιερείς” ή, σπανιότερα, πως το βρήκε σκαλισμένο σε κάποιο μνημείο κλπ.

Ας μην είμαστε αφελείς. Αν πραγματικά ο αρχαίος συγγραφέας μάθαινε κάτι από ξένες πηγές, το παρουσίαζε για δικό του, ως γνήσιος Έλλην. Ο Πυθαγόρας βρήκε το θεώρημά του στην Βαβυλώνα, ο Δημόκριτος τις θεωρίες του επίσης εκεί, στην Στήλη του Ακίκαρου, που μετέφρασε, ενώ όλοι πέρασαν από το σχολείο της Αιγύπτου, παρουσιάζοντας τις ιδέες τους σαν δικές τους. Μόνο εξωφρενικές ανακοινώσεις δηλώνονταν ως “Αιγυπτιακές”.

Εδώ η Ελένη, εκεί η Ελένη…
Πρώτος ο Ηρόδοτος, που θέλει να μας πείσει πως η Ελένη δεν ήταν στην Τροία, επικαλείται Αιγυπτιακά αρχεία. (Πως αλλιώς να τολμήσει να διαψεύσει κάτι που έχει υπαγορευθεί στον Όμηρο από τις Μούσες;)

Χάσαμε!!
Ο Δίων ο Χρυσόστομος, για να ισχυριστεί πως η Ελλάδα ...ηττήθηκε στον Τρωικό πόλεμο, επικαλέστηκε και πάλι Αιγυπτιακά αρχεία.


Άμουσοι και απαίδευτοι”

Ο Πλάτωνας, επικαλούμενος την ίδια πηγή, μας μιλάει για την Ατλαντίδα και την παλιά δόξα της Αθήνας δέκα χιλιάδες χρόνια πριν, για να καταλήξει στο ότι οι πατριώτες του δεν έχουν καμιά σχέση με την τότε ακμή, αλλά είναι, σήμερα, αγράμματοι. Και αυτό το είπε δήθεν ο Αιγύπτιος ιερέας στον Σόλωνα και έφτασε κατόπιν στα αυτιά του Πλάτωνα. (Βέβαια, όσοι μνημονεύουν το παραπάνω ξεχνάνε το κομμάτι περί αγραμμάτων αρχαίων Αθηναίων)

Πουλημένε Όμηρε!!!
Για να αποδείξει πως ο Όμηρος αγνόησε τον ήρωα Παλαμήδη για να μην κατηγορηθεί ο Οδυσσέας που τον συκοφάντησε, ο Φιλόστρατος επικαλέστηκε το ...φάντασμα του ήρωα Πρωτεσίλαου, που του τα είπε όλα πρώτο χέρι!!!



Θεοί; Ποιοι θεοί ρε;
Ο Ευήμερος, θέλοντας να πει πως οι θεοί ήταν απλά θεοποιημένοι άνθρωποι, έγραψε πως το βρήκε γραμμένο σε ένα ανύπαρκτο νησί του Νότου, την Παγχαία. 
Α, δεν την ξέρατε; Να την μάθετε.

Το βαπόρι απ’ την Ινδία ήρθε στη Μακεδονία.
Θέλοντας να δώσει θεολογικό περιεχόμενο και ιστορικό προηγούμενο στην εκστρατεία του, ο Μέγας Αλέξανδρος κατασκεύασε -ή αποδέχτηκε την κατασκευή του από άλλους- τον ψευδή μύθο της προϊστορικής εκστρατείας του Διονύσου στην Ασία, που του τον είπαν στην ...Ινδία, ενώ μέχρι τότε ήταν εντελώς άγνωστος στην Ελλάδα. Ο Μύθος διαψεύστηκε από τον Αριανό και τον Στράβωνα. Εφτακόσια ολόκληρα χρόνια μετά τον Αλέξανδρο, ο ...Χριστιανός Νόννος εδέησε επιτέλους να γράψει την “ιστορία” των εκστρατειών του Διονύσου… Εγκυρότατο κείμενο, χωρίς καμιά αμφιβολία έτσι;

Η κατάρα του Τάφου του Φαραώ του Τρισμέγιστου (Άγιος ο Θεός άγιος ισχυρός άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς…)
Στις αρχές της χρονολογίας μας, τα κείμενα του Ερμή του Τρισμέγιστου, προϊόν συγκρητισμού ιδεών από κάθε θρησκεία της εποχής, συμπεριλαμβανομένων και του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού, βρέθηκαν, δήθεν, γραμμένα στον τάφο του κυρίου αυτού, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια πριν θαμμένα μαζί του, γραμμένα όμως, από τότε, στην ...Ελληνιστική Κοινή γλώσσα. Για δες κάτι πράγματα…

“ἅγιος ὁ θεος καὶ πατηρ τῶν ὅλων.

ἅγιος ὁ θεος, οὗ ἡ βουλὴ τελεῖται ἀπὸ τῶν ἰδίων δυνάμεων.

ἅγιος ὁ θεός, ὃς γνωσθῆναι βούλεται καὶ γινώσκεται τοῖς ἰδίοις.

ἅγιος εἶ, ὁ λόγῳ συστησάμενος τὰ ὄντα.

ἅγιος εἶ, οὗ πᾶσα φύσις εἰκων ἔφυ.

ἅγιος εἶ, ὃν ἡ φύσις οὐκ ἐμόρφωσεν.

ἅγιος εἶ, ὁ πάσης δυνάμεως ἰσχυρότερος.

ἅγιος εἶ, ὁ πάσης ὑπεροχῆς μείζων.

ἅγιος εἶ, ὁ κρείττων τῶν ἐπαίνων.

δέξαι λογικας θυσίας ἁγνας ἀπὸ ψυχῆς καὶ καρδίας

πρὸς σὲ ἀνατεταμένης, ἀνεκλάλητε, ἄρρητε, σιωπῇ φωνούμενε.

αἰτουμένῳ τὸ μὴ σφαλῆναι τῆς γνώσεως τῆς

κατ' οὐσίαν ἡμῶν ἐπίνευσόν μοι καὶ ἐνδυνάμωσόν με,

καὶ τῆς χάριτος ταύτης φωτίσω τοὺς ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ γένους,

μοῦ ἀδελφούς, υἱους δὲ σοῦ. διο πιστεύω καὶ μαρτυρῶ· εἰς

ζωην καὶ φῶς χωρῶ. εὐλογητος εἶ, πάτερ. ὁ σος ἄνθρωπος

συναγιάζειν σοι βούλεται, καθὼς παρέδωκας αὐτῷ την

πᾶσαν ἐξουσίαν.”


(Όχι δεν είναι απόσπασμα από την Θεία Λειτουργία, είναι του Ερμή του Τρισμέγιστου, ένα κείμενο ...δεκάδων χιλιάδων ετών, δήθεν...)

Με λένε Ορφέα και είμαι καλά.
Τα “Ορφικά” επίσης είναι κείμενα πολύ μεταγενέστερα του Ομήρου, όπως διαπιστώνει ο Ηρόδοτος και ο Πλάτωνας, αν και οι πιστοί τους έλεγαν πως και αυτά είναι δεκάδων χιλιάδων ετών, ξεχνώντας πως, ακόμα και μυθολογικά, ο Ορφέας ήταν σύγχρονος του Ηρακλή, που έζησε μια γενιά πριν τον Τρωικό πόλεμο. Και όμως, παρουσιάζεται σαν θεμελιωτής της αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας. (πράγμα που ήταν, βέβαια, αλλά εδώ δεν είναι μέρος να αναλύσουμε τις νέες ιδέες που έφεραν οι Ορφικοί, φυσικά πάλι από την Αίγυπτο…)

Ζωντανές ανταποκρίσεις από την Τροία.
Θέλοντας να δώσουν μια άλλη, λογικότερη εκδοχή του Τρωικού Πολέμου, την εποχή της Ρώμης, κάποιοι “ανακάλυψαν” σε τάφο τα κείμενα του Δίκτυ και του Δάρη, που δήθεν πολέμησαν τότε. Είναι τόσο ...γνήσια, που ο Τρώας Δάρης αποκαλεί τους Τρώες… βαρβάρους.

Πολυμήχανοι...
Όταν κάποιος αρχαίος συγγραφέας μάθαινε πραγματικά κάτι από μια ξένη πηγή, δεν ήταν χαζός… Το παρουσίαζε για δικό του… Όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς και φιλόσοφοι έχουν κατηγορηθεί γι αυτό από τους συγχρόνους τους…

Οι επιδράσεις του Ελληνικού Πολιτισμού στα ΒΙΠΕΡ
Το αστείο είναι πως η απάτη αυτή, της ανακάλυψης δήθεν αρχαίων κειμένων περνάει ακόμα και στις μέρες μας. (μια ματιά στους ανθρώπους γύρω μας θα μας πείσει το γιατί)
Την μέθοδο αυτή της απάτης, υιοθέτησαν σύγχρονοι συγγραφείς όπως ο Λάβκραφτ, συγγραφέας υπερφυσικών ιστοριών, που -λέει- τις βρήκε στο “Νεκρονομικόν”, βιβλίο που έγραψε ένας “τρελός Άραβας”.
Η απάτη είναι φανερή, μια που το δήθεν Αραβικό βιβλίο έχει ...ελληνικό τίτλο, (Νεκρονομικόν) και όμως έχει γίνει πιστευτή από δεκάδες χιλιάδες “πιστούς” που το αναζητούν απεγνωσμένα…
Ουδεμία πρόοδο σημειώσαμε από τότε, και γι αυτό -δυστυχώς- ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός παραμένει αιώνιο πρότυπο για τις σύγχρονες κοινωνίες.

Δικαίωση;
Όσα έγραψα δεν σημαίνουν πως απορρίπτω αβασάνιστα όλες αυτές τις μαρτυρίες. Κανείς δεν ξέρει ποια ήταν η αρχική μορφή, ο αρχικός μύθος ή ο αρχικός συλλογισμός που οδήγησε τους φιλοσόφους σε αυτήν την βιβλιογραφική - και όχι απαραίτητα ουσιαστική - απάτη. Όπως και σήμερα, το καλόν κ' αγαθόν κοινόν, πήρε τελικά αυτά που ήθελε ο φιλόσοφος, με τον τρόπο που άρεσε στον κόσμο...


Δημήτρης Σκουρτέλης

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Μεγάλες Ελληνίδες της αρχαιότητας: Κυρήνη



Εγκαινιάζουμε σήμερα την σειρά:

“Μεγάλες Ελληνίδες της αρχαιότητας”

που έχουν παραγνωριστεί στην εποχή μας από την Χριστιανική λαίλαπα που σάρωσε τον μεγάλο Πολιτισμό μας.
Αρχίζουμε με μια μεγάλη Επιστήμονα, την Κυρήνη, ειδική στην Φυσιοθεραπεία και την Ευγονική, μια γυναίκα που άνοιξε νέους δρόμους στην αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας και ευεξίας του ανδρικού πληθυσμού.
Οι ανακαλύψεις της παραμένουν επίκαιρες μέχρι σήμερα, και είναι σε χρήση, απαράλλακτες, σε κάθε πολιτισμένη χώρα, ενώ, κινηματογραφικές αποτυπώσεις των θεραπευτικών της μεθόδων γεμίζουν τις δημόσιες και ιδιωτικές οθόνες, και είναι η πηγή πολλών ειδικών εκδόσεων.
Περνάμε στην πηγή, χωρίς παραπάνω καθυστέρηση:

“...Κυρήνη γαρ τις επίσημος γέγονεν εταίρα, δωδεκαμήχανος επικαλουμένη δια το τοσαύτα σχήματα εν τη συνουσία ποιείν…”
(Σούδα, λήμμα ¨δωδεκαμήχανον”)


(Κάποια Κυρήνη έγινε πασίγνωστη σαν εταίρα, με το παρανόμι “Δωδεκαμήχανη” γιατί τόσες στάσεις έκανε στην συνουσία...)


Την φήμη της Κυρήνης διαιώνισε ο μέγας Αριστοφάνης στους “Βατράχους”:

(Μιλά ο Αἰσχύλος)
στ. 1325
“τοιαυτὶ μέντοι σὺ ποιῶν   
τολμᾷς τἀμὰ μέλη ψέγειν,
ἀνὰ τὸ δωδεκαμήχανον
Κυρήνης μελοποιῶν;”

Η μηχανή
Venus 2000