Επιβεβαίωση των προβλέψεων του ιστολογίου για τον τάφο της Αμφίπολης.

Τι έγραφα άραγε πριν δυο-τρεις μηνες όταν όλοι βαφτίζανε σαν αριστούργημα το ψηφιδωτό της Αμφίπολης; 

Να τώρα που ο τάφος αποκαλύφθηκε πως ήταν όπως ακριβώς έλεγα τότε: Ομαδικός.
24 Νοεμβριου:

"Το δε περίφημο ψηφιδωτό, όπως έχω ήδη γράψει, φαίνεται καθαρά πως είναι «στριμωγμένο» στο πλαίσιό του, και πιθανά περικομμένο κάπου στη μέση του, μια που απουσιάζουν τα... πόδια του Πλούτωνα και της Περσεφόνης. Με άλλα λόγια έχει μάλλον μεταφερθεί πρόχειρα από αλλού, η ο καλλιτέχνης που το φιλοτέχνησε δεν ήταν έντεχνος. Όλα δείχνουν μια προχειρότητα, που επιβεβαιώνουν πως ο τάφος άλλαξε χέρια, τουλάχιστον μία φορά."

Την ίδια εποχή, οι διάφοροι ειδικοί στριμώχονταν για να εξυμνήσουν την "μοναδικότητα" του τάφου...

Δείτε εδώ τις δημοσιεύσεις στο παρόν ιστολόγιο:

ΔΕΥΤΈΡΑ, 24 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2014


Τι θα βρεθεί στον τάφο του Αλέξανδρου στην Αμφίπολη;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 17 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2014

Είναι "αριστούργημα" το ψηφιδωτό της Αμφίπολης;

ΠΈΜΠΤΗ, 30 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2014

Είναι αριστούργημα το ψηφιδωτό της Αμφίπολης; (2)

Πηγή εικόνας:

Τι θα βρεθεί στον τάφο του Αλέξανδρου στην Αμφίπολη;

Εκείνη η γενιά που φώναζε: «Έξω οι Βάσεις του θανάτου» (λες και υπάρχουν Βάσεις της... ζωής) αντικαταστάθηκε με την γενιά που φωνάζει: «Να βρούμε τον τάφο του Μεγαλέξαντρου!»

Γιατί τα όνειρα του έθνους των Ελλήνων περιστρέφονται γύρω από τάφους;

Αν βγει, ας πούμε, ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς από τον τάφο του, τι θα αλλάξει;

Είχε βγει όταν κάναμε το 1821;

Ή το ότι δεν έχει βγει ακόμα ο Μαρμαρωμένος, είναι το... μόνο που μας εμποδίζει να πάρουμε  την Πόλη; Όλοι ξέρουμε πως αυτό είναι πιο πολύπλοκο θέμα, που δεν λύνεται με την ανάσταση ενός νεκρού...

Μήπως λοιπόν ετούτος ο θρύλος απλά μας αποκοιμίζει και μεταθέτει τις δικές μας ευθύνες σε έναν άνθρωπο πεθαμένο εδώ και αιώνες;

Περιμένοντας τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά...

Τι θα γίνει λοιπόν, αν βρούμε τον Αλέξανδρο τον Μέγα στην Αμφίπολη;

Μήπως θα αποδείξουμε πως ο Μέγας Αλέξανδρος θάφτηκε στην Ελλάδα; Μια χαρά ζήσαμε ως τώρα πιστεύοντας πως θάφτηκε στην Αίγυπτο. Και πάλι, για μετακομιδή λειψάνων θα πρόκειται. Το μόνο που θα αποδειχτεί, είναι το μαλλιοτράβηγμα των διαδόχων του Αλεξάνδρου για την κατοχή του περίφημου λειψάνου, και αυτό δεν μπορεί να μας κάνει υπερήφανους... Ο τάφος του Αλέξανδρου, αν είναι στην Αμφίπολη, δεν θα είναι ο πραγματικός του τάφος, ούτως ή άλλως.

Μήπως με την ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αμφίπολη θα αποδείξουμε πως δεν θάφτηκε στα... Σκόπια, κάνοντας κιμά τα μούτρα των γειτόνων μας; Μα δεν υπήρχε περίπτωση να θαφτεί εκεί γιατί δεν ήταν κοντά στο κέντρο της Μακεδονίας.

Μήπως, βρίσκοντας τον τάφο θα ανακαλύψουμε κάποια ασύγκριτα έργα τέχνης;

 Λυπάμαι, αλλά μέχρι στιγμής τα ευρήματα είναι κοινά έως μέτρια. Δεν έχει εμφανιστεί κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί και μάλιστα σε καλύτερη παραλλαγή. Και αυτό μπορεί να μας προϊδεάσει και για τα τυχόν υπόλοιπα που θα βρεθούν. Ούτως ή άλλως, υπάρχουν τόσα αριστουργήματα από την αρχαία εποχή, που τίποτα δεν θα τα επισκιάσει.

Το μόνο που θα μας απομείνει, είναι η υπερηφάνεια πως επιτέλους έχουμε τον Μέγα Αλέξανδρο. Λες και δεν είναι δικός μας σε κάθε περίπτωση.

Λοιπόν, αγαπητοί, αν βρεθεί ο Μέγας Αλέξανδρος στον τάφο της Αμφίπολης, θα σας πω αμέσως τι θα πρέπει να βρούμε μαζί του:

Αιγυπτιακά σύμβολα των Φαραώ (μια που είχε ανακηρυχθεί Φαραώ της Αιγύπτου επίσημα),

καθώς και σύμβολα της λατρείας του Αιγυπτογενούς θεού Σέραπι, του οποίου την λατρεία προώθησε ο Μέγας Αλέξανδρος.

Μαζί με τον Σέραπι θα βρούμε και την Ίσιδα, χωρίς αμφιβολία.

Δίπλα θα είναι και ο Λίβυος Άμμωνας – Δίας, άλλος ένας θεός που βοήθησε τον Αλέξανδρο.

«Πέρα από την Αφρική» όλα τούτα... Ας παραδεχτώ πως ο νεκροπομπός Άνουβις θα μπορούσε να αντικατασταθεί από τον Ερμή... (είχε δημιουργηθεί και μικτή θεότητα, ο Ερμάνουβις)

Αν δεν βρεθούν τα παραπάνω, αποκλείεται ο όποιος νεκρός να είναι ο Αλέξανδρος, ακόμα κι αν υπάρχει επιγραφή.

 

Η Ίσις.
Μουσείο Μαραθώνα.

Και όλα αυτά, μόνο τους Αιγύπτιους θα έκαναν υπερήφανους, και όχι εμάς, μια που ήδη ισχυρίζονται, και βάσιμα, πως αυτοί μετέδωσαν τον πολιτισμό τους σε μας αν και τους κατακτήσαμε, όπως εμείς λέμε για τους Ρωμαίους. Γιατί, με την κατάκτηση της Αιγύπτου, η Ελλάδα γέμισε ναούς του Σέραπι, της Ίσιδας, του Άνουβι, του Αρποκράτη... Αλλού, παραθέτω γνήσια ελληνική επιγραφή, που λέει πως η Ίσιδα και ο Σέραπις είναι οι μοναδικοί θεοί, και οι υπόλοιποι προέκυψαν από παρεξήγηση των ιδιοτήτων αυτών των δύο. Μέχρι εκεί φτάσαμε τότε...

 

Στον τάφο βρήκαμε Καρυάτιδες, που είναι σκλάβες, και μάλιστα Ελληνίδες σκλάβες, βάσει της ερμηνείας του Βιτρούβιου, και Σφίγγες, που όλοι ξέρουν πως προέρχονται από την Αίγυπτο. Τίποτα, όμως δεν δείχνει, ακόμα, Αλέξανδρο.

Το δε περίφημο ψηφιδωτό, όπως έχω ήδη γράψει, φαίνεται καθαρά πως είναι «στριμωγμένο» στο πλαίσιό του, και πιθανά περικομμένο κάπου στη μέση του, μια που απουσιάζουν τα... πόδια του Πλούτωνα και της Περσεφόνης. Με άλλα λόγια έχει μάλλον μεταφερθεί πρόχειρα από αλλού, η ο καλλιτέχνης που το φιλοτέχνησε δεν ήταν έντεχνος. Όλα δείχνουν μια προχειρότητα, που επιβεβαιώνουν πως ο τάφος άλλαξε χέρια, τουλάχιστον μία φορά.

Τέλος πάντων, αν νομίζουμε πως θα αλλάξει κάτι στη ζωή μας, είθε και μακάρι και άμποτε...

Πολύ πιο σημαντικό όμως θα ήταν αν αλλάζαμε μυαλά, και να μην στηρίζαμε τις ελπίδες μας στους τάφους...

Δημήτρης Σκουρτέλης

Η Αμφίπολη αποκαλύπτει τα μυστικά της Περσεφόνης (2)

Βρέθηκε ένα σημείωμα του ιερέα των Μυστηρίων
προς τον μάστορα του ψηφιδωτού της Αμφίπολης.
Από αυτό μπορούμε να ανασυστήσουμε την σκηνή
της Αρπαγής της Κόρης από τον Άδη,
όπως παρουσιάζονταν στα Μυστήρια!

Η Αμφίπολη αποκαλύπτει τα μυστικά της Περσεφόνης

Βρέθηκε ένα σημείωμα του ιερέα των Μυστηρίων
προς τον μάστορα του ψηφιδωτού της Αμφίπολης.
Από αυτό μπορούμε να ανασυστήσουμε την σκηνή
της Αρπαγής της Κόρης από τον Άδη,
όπως παρουσιάζονταν στα Μυστήρια!

Ο σκελετός του Αλέξανδρου ήρθε στην Αμφίπολη από τον κομήτη!!!!

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ !!!

http://www.businessinsider.com/watch-rosetta-philae-probe-landing-webcast-2014-11

Επιτέλους, αποκαλύπτεται η διαπλανητική ισχύς των Ελ.

Με συνδυασμένες προσπάθειες της European Space Agency και των Ελλήνων αρχαιολόγων, επετεύχθη η μεταφορά των υπολειμμάτων της σορού του Μεγάλου Αλεξάνδρου πίσω στον τάφο του στην Αμφίπολη!!!

Πράγματι, σύμφωνα με ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Πιθαρχίδη του Καταβατικού (δες) (2ος αι, π. Χ.), που οι Ιουδαιοχριστιανοί νόμιζαν πως είχαν εξαφανίσει,  (Εκδ. Stourmfureus, “Pitharchidia Katavatika οpera οmnia” Vienna, anno XVIIIYOMAN, vol. 12.986,5 ch. B D, 15) αναφέρεται πως η σορός του Μεγάλου Έλληνα Θρακομακεδόνα (δες) κατακτητή μεταφέρθηκε με διαστημόπλοιο των Ελ στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, (δες) για να μην συληθεί από τον φανατικό χριστιανικό όχλο, σαν την Υπατία.

http://www.ibtimes.com/european-space-agency-philae-probes-status-uncertain-after-harpoons-fail-during-comet-1722916

Με την διεθνή επιρροή των Ελ συντονίστηκε η προσπάθεια να προσεδαφιστεί το ρομπότ (Ναΐς στα αρχαία) Philae (Φίλος, ελληνικά) στον κομήτη, για να παραλάβει την σορό του Αλέξανδρου, την οποία έστειλε με τηλεμεταφορά μέσω των Κυμάτων Ευρείας Αντιβατικαταβατικότητας που ανακάλυψε ο τρομερός Καραθεοδωρή (δες), που όμως δεν τα αποκάλυψε στον Ιουδαίο Αϊνστάιν, αλλά στον Έλληνα Γκιόλβα, (δες) που αμέσως έφτιαξε το μηχάνημα της τηλεμεταφοράς, που ονόμασε «Brikicafechayou».

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26513&subid=2&pubid=113386368

Με εκπληκτικό συντονισμό, οι Έλληνες αρχαιολόγοι είχαν καθαρίσει τον τάφο, έχοντάς τον έτοιμο για να δεχτεί πάλι τον Αλέξανδρο. Η επιχείρηση ήταν υποδειγματική, μια που η προσεδάφιση στον κομήτη, ο καθαρισμός του τάφου και η τηλεμεταφορά της σορού ολοκληρώθηκαν ταυτόχρονα, την Τετάρτη 12/ 11/2014.

Το διαστημόπλοιο που μετέφερε τον «Φίλο» ονομάστηκε Rosetta, από την γνωστή αιγυπτιακή «Στήλη της Ροζέτας» το μνημείο των Πτολεμαίων, των Μακεδόνων Φαραώ της Αιγύπτου.

Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Πως και γιατί οι Ελ αποφάσισαν να προβούν σε αυτήν την θεαματική τηλεμεταφορά αυτήν την στιγμή;

Τι πρόκειται να συμβεί;

Έρχεται η επιστροφή των Ελλανίων από τον Σείριο; Θα την πάρουμε την Πόλη; Θα κυριαρχήσει και πάλι η Ελληνική φυλή στον πλανήτη;

Και το πιο σημαντικό:

Ποιός θα είναι ο ρόλος του Καπετάν Παστουρμά (δες) σε όλα αυτά;

Είναι αριστούργημα το ψηφιδωτό της Αμφίπολης; (2)

Αμφίπολη: Ένα αριστούργημα άπουν και άπτερον

Λυπάμαι που επανέρχομαι σε αυτό το θλιβερό θέμα.

Καθηγητές καλών Τεχνών, αρχαιολόγοι, τεχνοκρίτες, Κατίνες, εθνοκάπηλοι, επιμένουν να αποκαλούν την "Αρπαγή της Περσεφόνης", το ψηφιδωτό που βρέθηκε στην Αμφίπολη, "αριστούργημα".

Βλέπουμε όμως, πέρα από κάθε αμφιβολία, πως, και ο τελευταίος μονόφθαλμος ειδικός περί τέχνης και μη, μπορεί -ή οφείλει να μπορεί- να καταλάβει πως η Περσεφόνη και ο Πλούτωνας δεν έχουν... πόδια. Πιο συγκεκριμένα, δεν υπάρχει χώρος για τα πόδια τους, λάθος που ο ταλαίπωρος ψηφοθέτης της Αμφίπολης προσπαθεί να κρύψει πίσω από το ίδιο το άρμα, αλλά μάταια.

Αν αυτή είναι η καλλιτεχνική διαπαιδαγώγηση των Νεοελλήνων από τους ειδικούς και τα ΜΜΕ, τότε τα οστά του Πραξιτέλη και του Φειδία θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως πηγές ενέργειας, με τόσο τρίξιμο... 

Εδώ κάνω πληρέστερη ανάλυση:

Είναι "αριστούργημα" το ψηφιδωτό της Αμφίπολης;

Ένας μόνο είπε πως αυτό το ψηφιδωτό θέτει τις βάσεις της... σύγχρονης τέχνης.

Εδώ, θα συμφωνήσω αδέλφια συνέλληνες...

ΣΎΓΧΡΟΝΗ ΤΈΧΝΗ: ΜΊΑ ΠΕΡΊΤΕΧΝΗ ΑΠΆΤΗ

Ιδού λοιπόν οι ένοχοι! Σχόλιο για την Σφίγγα της Αμφίπολης

Ιδού λοιπόν οι ένοχοι!
Σχόλιο για την Σφίγγα της Αμφίπολης

De La Net __________________ (╯°°）╯︵ ┻━┻ 22.10.2014 | 08:33 

"Σκέφτομαι πως πιθανά να το έσπασαν το μνημείο τίποτε πρωτοχριστιανοί μπερδεύοντας το για ειδωλολατρικό ναό στην αρχαιότητα. Ίσως μετά να το γέμισαν με χώμα για να μην είναι επισκέψιμο σώζοντας το παράλληλα για εμάς." 
Πηγή: www.lifo.gr

Σχόλιο Δ. Σκουρτέλη:

Ξέχασε να γράψει πως έκλεψαν και τους αμύθητους θησαυρούς που είχε μέσα το μνημείο και τους πούλησαν στους Εβραίους.

 Έπειτα μπορεί να ήταν και μεσοχριστιανοί, ή παλιοχριστιανοί.

Αν το μνημείο είναι Μακεδονικό, όμως, μήπως το έσπασαν οι άσπονδοι εχθροί της Μακεδονίας, οι Ρωμαίοι; Άφησαν οι Ρωμαίοι καμιά Ελληνική πόλη ανέγγιχτη; (πλην Λακεδαιμονίων, των συμμάχων τους) Να μας την δείξουν...
Λέω τώρα...

Είναι "αριστούργημα" το ψηφιδωτό της Αμφίπολης;

Πριν μερικές μέρες, και πριν αποκαλυφθεί η Περσεφόνη στο ψηφιδωτό της Αμφίπολης, έγραφα, εδώ:

"Εντύπωση προκαλεί το ότι οι μορφές εφάπτονται ακριβώς στο διακοσμητικό πλαίσιο, πράγμα που δεν συνηθίζεται, ούτε είναι και συνθετικά σωστό. Είναι ίσως μία ένδειξη πως τα σχέδια του τάφου άλλαξαν βιαστικά, ή απειρίας των τεχνιτών που το τοποθέτησαν (συνήθως δεν ήταν ο ίδιος ο καλλιτέχνης)"

Τώρα που αποκαλύφθηκε το σύνολο, αυτά τα συμπεράσματα επιβεβαιώνονται, και μάλιστα το αριστερό χέρι της Περσεφόνης, που μπαίνει στο πλαίσιο, είναι το ενοχλητικότερο όλων. 
Δυστυχώς, όμως, τώρα που φάνηκαν και οι δύο τροχοί του άρματος του Πλούτωνα, μαζί τους φανερώθηκε και ένα τραγικό σχεδιαστικό λάθος του καλλιτέχνη: 

Η βάση του άρματος βρίσκεται στον άξονα των τροχών, και συνεπώς δεν υπάρχει χώρος για τα πόδια του Πλούτωνα και της Περσεφόνης, εκτός αν κάθονται γονατιστοί στο άρμα, πράγμα αδύνατο. 

Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να το αντιληφθεί κανείς. 

Μάλιστα, η σύγκριση με το έργο που δείχνουμε παρακάτω, δείχνει την έλλειψη χάρης, για να μην πω την χοντροκοπιά, που χαρακτηρίζει τον "Χάρο της Αμφίπολης".

Στην γνωστότερη ομώνυμη παράσταση, (δες την φωτ.) ο καλλιτέχνης έχει κρατήσει χαμηλά τις δυο μορφές, αλλά τις γέρνει πίσω, δικαιολογώντας τον μικρό χώρο για τα πόδια τους με το να φαίνεται πως είναι λυγισμένα. Έτσι στέκουν σχεδιαστικά. Ανάλογη λύση δεν έχει δοθεί στην Αμφίπολη, και το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Άλλωστε, στην γνωστή παραπάνω παράσταση, απουσιάζει ο Ερμής, που είναι μεταγενέστερη προσθήκη στον Μύθο.

Τέτοια έργα δεν έχουν σχέση με τα κλασσικά πρότυπα, όπου οι αναλογίες είναι το παν. Μόνο στην ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο αρχίζουν οι σχεδιαστικές παραμορφώσεις, που καταλήγουν, ομαλότατα, στην υπερβατική αφαίρεση της Μεσαιωνικής τέχνης.

       Το συμπέρασμα που αναφέρεται στις ακόλουθες ανακοινώσεις είναι, συνεπώς, αστείο και προπαγανδιστικό:

"Η σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού κάνει λόγο για εκπληκτική παράσταση, όχι μόνο για τον χρωματικό της πλούτο αλλά και για την τέλεια εκτέλεση του σχεδίου. Στην παράσταση του ψηφιδωτού παρουσιάζεται και η τρίτη διάσταση, ιδιαίτερα στην απεικόνιση του ψυχοπομπού και της Περσεφόνης" ή: "Νομίζω ότι έχουμε ένα έργο μεγάλης ζωγραφικής, κατ’ ουσίαν ξεκινάει από αυτό εδώ η μεγάλη ευρωπαϊκή ζωγραφική που θα κορυφωθεί στην πρώιμη Αναγέννηση». «Ο καλλιτέχνης έχει "παγώσει" το δευτερόλεπτο στην αιωνιότητα»...

Κολοκύθια!

Μία λύση υπάρχει που να σώζει την "τιμή" του έργου: Έχει μεταφερθεί από αλλού, και έχει έντεχνα περικοπεί με αφαίρεση κάποιου εσωτερικού τμήματος, πίσω από τα καπούλια του αλόγου. Ανάλογα προηγούμενα υπάρχουν, και μάλιστα στο γνωστό ψηφιδωτό της μάχης της Ισσού, όπου έχει περικοπεί ένα άλογο από το άρμα του Δαρείου για να χωρέσει το έργο στο νέο χώρο. Αυτή υπόθεση μπορεί να αποδειχθεί με λεπτομερή έρευνα.

(βλέπουμε τέσσερα κεφάλια αλόγων
αλλά μόνο τρία ζεύγη ποδιών.
Εδώ έγινε η περικοπή)

Πάντως, αυτό το έργο που ανακαλύφθηκε στην Αμφίπολη, ούτε αντιπροσωπευτικό της αρχαίας Ελλάδας είναι, ούτε και αριστούργημα. 
Έχει λαϊκό χαρακτήρα, που είναι προφανέστατος στη μορφή της Περσεφόνης (και με αυτή την λαϊκότητα θυμίζει και τα "Χαρώνεια" Δημοτικά τραγούδια, και από αυτήν την άποψη είναι ανεκτίμητο).
Είναι έργο κάποιου κατώτερου τεχνίτη, ή -το πιθανότερο- ΡΩΜΑΪΚΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ, που προσπαθεί να μιμηθεί τα κλασσικά έργα...

Ο Ανθέλλην που επιμένει στο σχέδιο την εποχή της μουτζούρας.

Δημήτρης Σκουρτέλης

Ψαροκόκαλα στην Αμφίπολη! Η Αρβελέρ χτύπησε πάλι!!!

«Χωρίς αμφιβολία ο τάφος στην Αμφίπολη είναι μακεδονικός» 

ανέφερε η φημισμένη ιστορικός Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, η οποία μάλιστα χαρακτήρισε ως «ανοησίες» τα περί αντιθέτου λεγόμενα.

Η ίδια, ωστόσο, κατά την εμφάνισή της αυτή στο Μega, με αφορμή και τη κυκλοφορία του βιβλίου της «Εικασίες Βεργίνα-Αμφίπολη», έδωσε τη δική της άποψη για τον μυστηριώδη «ένοικο» του τάφου της Αμφίπολης.

Υποστήριξε πως αποκλείεται να θάφτηκε εκεί ο Μέγας Αλέξανδρος όπως θα ήθελαν να ελπίζουν αρκετοί. «Είναι απίθανο τα ευρήματα να έχουν σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο. Ισως με...τη γοργόνα του» τόνισε  η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ.

Μάλιστα, ερωτηθείσα για το τι θα βρουν μέσα στην Αμφίπολη οι αρχαιολόγοι η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ απάντησε: (Ως Βυζαντινολόγος και ως Άνθρωπος) 

«Ψαροκόκαλα».

Πλεξούδα ψαροκόκαλο Χ3

Αναδημοσιεύεται ελαφρά διασκευασμένο από 

«Το Βήμα»

και το
"Πρώτο Θέμα"

Δείτε κι εδώ:

Γοργόνα ή Νεφελείμ στον τάφο της Αμφίπολης; Η άλλη άποψη!!!!

Τι νόημα έχουν οι Καρυάτιδες;

Γενικά, γνωρίζουμε πως τα αγάλματα που παίζουν ρόλο κολώνας σε οικοδομήματα, απεικονίζουν συνήθως υπόδουλους, νικημένους εχθρούς, κατώτερα πνεύματα που «στοιχειώθηκαν» για προστασία του χώρου, κλπ. Ο συμβολικός ρόλος τους είναι παρόμοιος με τον αρχιτεκτονικό: Να υπηρετούν το κτίριο και την λειτουργία του.

Η σημασία των Καρυάτιδων στην ελληνική τέχνη παραμένει σκοτεινή.

Παραθέτουμε εδώ ένα αντικειμενικότατο άρθρο του Θ. Κουτσογιάννη, αφού επισημάνουμε πρώτα τα εξής σημεία:

Καρυάτιδα της εποχής του Αυγούστου,
Κωνσταντινούπολη.
Το άγαλμα μιμείται τις "κόρες"
της αρχαϊκής περιόδου.
Πηγή εικόνας:

Οι Καρυάτιδες, κατά τους Ρωμαίους, ήταν Ελληνίδες σκλάβες που υποδουλώθηκαν γιατί η πόλη τους συνεργάστηκε με τους Πέρσες. Οι γυναίκες των Καρυών συνδέονται με την λατρεία της Άρτεμης που είναι –μεταξύ άλλων- η θεά του αιφνίδιου θανάτου των γυναικών. Να σημειώσουμε πως στην Αθήνα η «απαρχή», το 10% από τα κέρδη της πώλησης αιχμαλώτων πολέμου, πήγαινε στο ναό της «Αγροτέρας Αρτέμιδος», αλλά και πως γενικά, η αφιέρωση δούλων σε ιερά ήταν κοινή πρακτική.

Συνεπώς η έννοια της «Δούλης της θεάς» για να παραφράσουμε την –δήθεν μόνο- χριστιανική έκφραση, που συνεπάγεται από τον ρόλο ΚΑΘΕ αγάλματος που χρησιμοποιείται σαν κολώνα, δεν αντιφάσκει ούτε με την ερμηνεία της δούλης Ελληνίδας προδότισσας, ούτε με τον ρόλο των γυναικών των Καρυών στην λατρεία της Άρτεμης, ούτε και με την παρουσία των Καρυάτιδων σε νεκρικά μνημεία, και την συμμετοχή τους σε νεκρική λατρεία. Πάντως, καμιά αρχαία πηγή δεν αποκαλεί τις κοπέλες του Ερεχθείου "Καρυάτιδες".
Ειδικά στο Ερεχθείο, θα διαφωνήσω ελαφρά με τον κ. Κουτσογιάννη, μια που η παρουσία των Καρυάτιδων εκεί μάλλον σχετίζεται με τη νεκρική λατρεία και της Αγλαύρου, της γυναίκας (ή κόρης) του Κέκροπα που προσφέρθηκε ως θυσία για να σωθεί η πατρίδα της, και που συνδέεται με την λατρεία της Αθηνάς, αλλά και με την αρχέγονη λατρεία της εποχής της μητριαρχίας:

 «Εν τη νυν Σαλαμίνι, πρότερον δε Κορωνίδι ονομαζομένη, μηνί κατά Κυπρίους Αφροδισίω, εθύετο άνθρωπος τη Αγραύλω τη Κέκροπος και νύμφης Αγραυλίδος» (Πορφύριος, «περί της αποχής εμψύχων» Β, 54, 2) και: «Άγλαυρος: η θυγάτηρ Κέκροπος, έστι δε και επώνυμον Αθηνάς» (Λεξικό Αρποκρατίωνος)

Το άγαλμα ενός Φρύγα σκλάβου σε ρόλο κολώνας.
Μουσείο αρχαίας Κορίνθου.

  

Ακολουθεί το άρθρο του Θ. Κουτσογιάννη:

Καρυάτιδες: Οι ωραίες αρχαίες κόρες

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ*

Το πρόσωπο του δυτικού γυναικείου αγάλματος του τύμβου Καστά σώζεται σχεδόν ακέραιο. Και τα δύο γυναικεία αγάλματα αναγνωρίστηκαν ως «Καρυάτιδες», δίνοντας τροφή σε αυθαίρετες παρατηρήσεις (περί γυναικείου τάφου ή πρωτόγνωρου στη μακεδονική τέχνη) και άνευ νοήματος ερωτήματα (αν τα χέρια εκτείνονται οριζόντια ή υψώνονται κατακόρυφα).

Το πρόσωπο του δυτικού γυναικείου αγάλματος του τύμβου Καστά σώζεται σχεδόν ακέραιο. Και τα δύο γυναικεία αγάλματα αναγνωρίστηκαν ως «Καρυάτιδες», δίνοντας τροφή σε αυθαίρετες παρατηρήσεις (περί γυναικείου τάφου ή πρωτόγνωρου στη μακεδονική τέχνη) και άνευ νοήματος ερωτήματα (αν τα χέρια εκτείνονται οριζόντια ή υψώνονται κατακόρυφα).

Η ειδησεογραφική ανυδρία του Αυγούστου –σε πολιτικό επίπεδο– υπερκαλύφθηκε από το παγκόσμιο ενδιαφέρον για το οπωσδήποτε σημαντικότατο ταφικό μνημείο στην Αμφίπολη. Δυστυχώς, η υπερβολή στη διατύπωση εικασιών για τον τύμβο δεν αποφεύχθηκε, ούτε από τους δημοσιογράφους (και από τους κάθε είδους δημοσιογραφούντες στα ηλεκτρονικά μέσα), αλλά ούτε, φευ, και από ορισμένους (ευτυχώς λιγοστούς) επιστήμονες.

Πρόσφατα, αποκαλύφθηκαν δύο περίτεχνα γυναικεία αγάλματα, που αμέσως αναγνωρίστηκαν ως «Καρυάτιδες». Και αυτές, με τη σειρά τους, εξήψαν τη φαντασία και έδωσαν τροφή σε αυθαίρετες παρατηρήσεις (περί γυναικείου τάφου ή πρωτόγνωρου στη μακεδονική τέχνη) και άνευ νοήματος ερωτήματα (αν τα χέρια εκτείνονται οριζόντια ή υψώνονται κατακόρυφα).

Τι σημαίνει όμως «Καρυάτιδα», ποια η προέλευση, η τυπολογία και η εικονογραφία του μοτίβου στην αρχαία αρχιτεκτονική;

Βιτρούβιος

Λόγο για Καρυάτιδες κάνει ο Ρωμαίος αρχιτέκτων Βιτρούβιος (περ. 80-15 π.Χ.), στην πραγματεία του Περί Αρχιτεκτονικής, συνδέοντάς τες με την πόλη Καρυές στη Λακωνία και τον μηδισμό της κατά τους περσικούς πολέμους (490-480 π.Χ.). Ως τιμωρία οι Ελληνες σκότωσαν τους άνδρες, κατέστρεψαν την πόλη και υποδούλωσαν τις γυναίκες της, υποχρεώνοντάς τες στο εξής να φέρουν συνεχώς το βάρος των ενδυμάτων και κοσμημάτων τους. Οι αρχιτέκτονες της εποχής –σύμφωνα πάντα με τον Βιτρούβιο– μιμήθηκαν αυτές τις Καρυάτιδες με γυναικεία αγάλματα σε ρόλο κιόνων.

Οι Καρυάτιδες κατά Βιτρούβιο παραμένουν ένα δυσερμήνευτο θέμα, πόσο μάλλον που ο Ξενοφών (περ. 427-355 π.Χ.) μας παραδίδει στα Ελληνικά ότι οι Καρυές δεν καταστράφηκαν συνολικά από τους Ελληνες λόγω του μηδισμού τους, αλλά από τους Σπαρτιάτες επειδή συμμάχησαν με τους Θηβαίους.

Από την άλλη μεριά, ο Λουκιανός (περ. 120 - 180/192 μ.Χ.) στο Περί ορχήσεως κάνει λόγο για καρυώτικο χορό, που χόρευαν οι κόρες από τις Καρυές, προς τιμήν της θεάς Αρτεμης με κομψές κινήσεις και κάνιστρα στο κεφάλι.

Τέλος, ο Αθήναιος (τέλη 2ου / αρχές 3ου αι. μ.Χ.) στους Δειπνοσοφιστές αναφέρει ότι ο Ευκράτης ο Κόρυδος, πίνοντας στο σπίτι κάποιου που ήταν ετοιμόρροπο, είπε: «Εδώ πρέπει κανείς να δειπνεί στηρίζοντας με το αριστερό χέρι τη στέγη, όπως οι Καρυάτιδες».

Επομένως, το μοτίβο της Καρυάτιδας, με βάση την αρχαία γραμματεία, είναι προβληματικό.

Ερέχθειο

Οι Καρυάτιδες έχουν ταυτιστεί με τις έξι γυναικείες μορφές του Ερεχθείου, που κοσμούν τη νότια πρόσταση του σύνθετου αυτού ναού. Στον τύπο της αρχαϊκής Κόρης, παρουσιάζονται ενδεδυμένες με ζωσμένο δωρικό πέπλο και κοντό ιμάτιο, με μαλλιά πλεγμένα σε περίτεχνους βοστρύχους, ενώ στο κεφάλι φέρουν ιδιόμορφο καλαθόσχημο κιονόκρανο, διακοσμημένο με ωά. Πρόκειται για χοηφόρες, που προσφέρουν χοές στον μυθικό βασιλιά της Αθήνας Κέκροπα, του οποίου ο τάφος (κενοτάφιο) θα πρέπει να ταυτιστεί με τον χώρο της πρόστασης κάτωθεν των Κορών.

Πάντως, καμία αρχαία φιλολογική πηγή δεν αναφέρεται στις Κόρες του Ερεχθείου ως Καρυάτιδες. Αυτή η ταύτιση, υπό το πρίσμα του Βιτρουβίου, λαμβάνει χώρα κατά τη νεώτερη εποχή (τέλη 17ου αιώνα και εξής), από τους δυτικούς αρχαιολάτρες περιηγητές. Κατ’ επέκταση, οποιαδήποτε γυναικεία αγαλματική μορφή σε ρόλο κίονα αναγνωρίζεται πλέον ως Καρυάτιδα.

Το αρχαιότερο γνωστό παράδειγμα στην ελληνική αρχιτεκτονική συνιστά ο Θησαυρός των Σιφνίων στο ιερό των Δελφών (525 π.Χ.), ενώ το πιο όψιμο τα μικρά Προπύλαια του Ιερού της Δήμητρας στην Ελευσίνα (48 π.Χ.).

Μ. Ασία, Μακεδονία, Θράκη

Πέραν του κεντρικού ελλαδικού χώρου, Καρυάτιδες απαντούν κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. στη Μικρά Ασία, τη Μακεδονία και τη Θράκη, και μάλιστα σε ταφικά μνημεία.

Ο τάφος στη Λυκία (περ. 360 π.Χ.) του ελληνίζοντα σατράπη Περικλή, ο οποίος είχε επαναστατήσει κατά των Περσών, διαμορφωνόταν στην πρόσοψη με τέσσερις Καρυάτιδες.

Στις Αιγές απαντούν Καρυάτιδες στον Τάφο της Ευρυδίκης (περ. 340 π.Χ.). Παρόλο που εδώ δεν έχουν αρχιτεκτονικό ρόλο, αλλά αποτελούν γλυπτική διακόσμηση και πρόκειται για μυημένες (σε ορφικά-βακχικά μυστήρια) χορεύτριες, πιστοποιείται πάντως ότι το μοτίβο ήταν γνωστό και στη μακεδονική τέχνη.

Αυτό τεκμηριώνεται και από τον μακεδονικού τύπου τάφο του αρχηγού των Γετών Δρομιχαίτη στη Θράκη (στη θέση Σβεστάρι της σημερινής Βουλγαρίας), που κοσμείται περιμετρικά από γλυπτές Καρυάτιδες, ανάλογου χαρακτήρα με του Τάφου της Ευρυδίκης.

Αρχαία Ρώμη

Οι Καρυάτιδες αξιοποιούνται επίσης σε μνημειακά αρχιτεκτονήματα της ρωμαϊκής εποχής, επί του πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου (27 π.Χ. - 14 μ.Χ.) και επί του φιλέλληνα Αδριανού (117-138 μ.Χ.).

Γνωρίζουμε φιλολογικώς ότι η πρώτη μορφή του Πανθέου της Ρώμης (όχι η σωζόμενη σήμερα), έργο του Αγρίππα (27 π.Χ.), είχε Καρυάτιδες στην πρόσοψη σμιλεμένες από τον Αθηναίο γλύπτη Διογένη. Καρυάτιδες επίσης κοσμούσαν το «αττικόν» (στον όροφο) των κορινθιακών κιονοστοιχιών που πλαισίωναν τον ναό του Αρη Εκδικητή στην Αγορά του Αυγούστου της Ρώμης. Επρόκειτο για ακριβή αντίγραφα, υπό κλίμακα (σμικρυμένες), των Καρυατίδων του Ερεχθείου. Τέλος, η έπαυλη του Αδριανού έξω από τη Ρώμη κοσμείται (περ. 133-138 μ.Χ.) με Καρυάτιδες, επακριβή αντίγραφα αυτών του Ερεχθείου.

Αμφίπολη

Συμπερασματικά, οι Καρυάτιδες, ως γυναικεία αγάλματα σε ρόλο κιόνων, αξιοποιούνται διαχρονικά στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, από τον 6ο μέχρι και τον 1ο αι. π.Χ. Τότε ακριβώς, κατ’ αντιγραφή των Καρυατίδων του Ερεχθείου, υιοθετούνται από την κλασικίζουσα ρωμαϊκή τέχνη, που θέλει να συνδεθεί με το πρότυπο της κλασικής Αθήνας – φαινόμενο που θα επαναληφθεί αργότερα από τη νεοκλασική αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα.

Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι οι Καρυάτιδες του 5ου και 4ου αι. π.Χ. απαντούν επί το πλείστον σε μνημεία ταφικά, κάποιες φορές και με αντι-μηδικό σημαινόμενο. Η δε μακεδονική τέχνη επίσης αξιοποιεί το μοτίβο σε ταφικά μνημεία σημαντικών προσώπων.

Αν επομένως δεχτούμε –με κριτήριο τα γενικά χαρακτηριστικά του μνημείου– ότι ο τύμβος της Αμφίπολης αποτελεί έναν μακεδονικό τάφο περί τα τέλη του 4ου αι. π.Χ., το μοτίβο των Καρυατίδων δεν ξενίζει, τουναντίον ενισχύει την υπόθεση να βρίσκεται ενταφιασμένος κάποιος σημαντικός Μακεδόνας, με βασιλική καταγωγή, σε ρόλο ηγεμονικό ή έστω με σημαντικό αξίωμα.

Από την άλλη μεριά και από άποψη καθαρά τεχνοτροπική, οι εξαιρετικής τέχνης Καρυάτιδες της Αμφίπολης «αρχαΐζουν», παραπέμπουν δηλ. σε αρχαϊκά και κλασικά πρότυπα, και συσχετίζονται, στυλιστικά και εικονογραφικά, πολύ περισσότερο με του Ερεχθείου, παρά με αυτές στη Αιγές ή στο Σβεστάρι.

Υπό αυτό το πρίσμα, οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης συγγενεύουν περισσότερο με τις ρωμαϊκές εκδοχές, που αναπαράγουν τον τύπο του Ερεχθείου. Επομένως έχει ενδιαφέρον και η εικασία περί ρωμαϊκού μνημείου στην Αμφίπολη.

Ωστόσο, από μόνες τους οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης δεν μπορούν να «αποφανθούν» για καμία από τις δύο θεωρίες (μακεδονική ή ρωμαϊκή).

Σε κάθε περίπτωση, ένα ταφικό συγκρότημα διαστάσεων μεγαλύτερων από τα ρωμαϊκά μαυσωλεία των προαναφερθέντων αυτοκρατόρων Αυγούστου και Αδριανού αποτελεί σίγουρα ένα μοναδικής σημασίας μνημείο, είτε πρόκειται για τάφο εξέχοντος προσώπου είτε για πολυάνδριο (ομαδική ταφή) είτε για κενοτάφιο.

Οι δύο σιωπηλές Καρυάτιδες επαυξάνουν την αίγλη και το κάλλος του. Και μέχρι η συστηματική και πλήρης αρχαιολογική έρευνα μας αποκαλύψει τα μυστικά του τύμβου Καστά, οι Καρυάτιδες, οι πιο ωραίες κόρες της αρχιτεκτονικής, θα μειδιούν αινιγματικά.

* Ο κ. Θοδωρής Κουτσογιάννης είναι δρ ιστορίας της τέχνης.

Πηγή:

Η Καθημερινή, Εικαστικά.

Στον τάφο της Αμφίπολης βρέθηκε ο μαρμαρωμένος βασιλιάς!!!

Αποκλειστικό!

Όταν οι αρχαιολόγοι άνοιξαν τον τρίτο και τελευταίο τοίχο του τάφου της Αμφίπολης, δεν βρήκαν ούτε τον Μεγαλέξαντρο, ούτε την Ρωξάνη, ούτε κανέναν άλλο Μεγαλομακεδόνα ή Μικρομακεδόνα, Θρακομακεδόνα ή Σλαβομακεδόνα ή έστω, Βούλγαρο!

Βρήκαν τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά, που τους συστήθηκε ως Ιωάννης Βατάτζης Κωνσταντίνος Παλαιολόγος!

Ο Μεγαλειότατος Ιωαννης-Κωνσταντίνος, αφού αφηγήθηκε στους αρχαιολόγους πως τα Νεφελείμ τον κράταγαν μαρμαρωμένο διότι τα καθοδηγούσαν οι ανθέλληνες Εβραίοι και οι Ιουδαιοχριστιανοί ιερείς, (δείτε εδώ τα πάντα για την Πύλη των υποχθονίων στην Αμφίπολη) ζήτησε να του φέρουν:
 μια μπύρα,
ένα πολεμικό άλογο
και τρία σακιά τσιμέντο Πόρτλαντ
για να κλείσει την Πύλη να μην βγουν άλλα Νεφελείμ και τον μαρμαρώσουν ξανά.

Οι αρχαιολόγοι όμως είπαν πως λόγω οικονομικής κρίσης δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα κονδύλια για όσα ζήτησε ο βασιλεύς Ιωάννης-Κωνσταντίνος. Επίσης επισήμαναν πως απαγορεύεται κάθε ιδιωτική οικοδομική εργασία σε αρχαιολογικό χώρο.

Στη συνέχεια, μόλις βγήκε από τον τάφο (βρίζοντας) ο Μεγαλειότατος, σαν τον άλλο τον Κωνσταντίνο τον Α', τον βασιλέα των Ελλήνων, οι φύλακες αστυνομικοί του ζήτησαν τα χαρτιά του. Ο βασιλεύς Ιωάννης - Κωνσταντίνος τους έδειξε δυο Χρυσόβουλα, το ένα με το όνομα Ιωάννης Βατάτζης (δείτε εδώ ποιος είναι ο γνήσιος μαρμαρωμένος βασιλιάς, κάτι σαν τα παλιά ΚΚΕ εξ και εσ) 
και το άλλο με το όνομα Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. 

Τα όργανα επισήμαναν πως δεν μπορεί να έχει δυο ταυτότητες, και τότε ο Μεγαλειότατος έσυρε το σπαθί του να τους βαρέσει, και οι αστυνομικοί τον συνέλαβαν για :
αντίσταση κατά της Αρχής, 
παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία, 
χρήση ψευδούς ταυτότητας 
και για αναγνώριση στοιχείων.

Ο Μεγαλειότατος αναφώνησε την ώρα της προσαγωγής του:
"Αμα δεν θέλετε να σας πάρω την Πόλη, γιατί να κάθομαι να σκοτώνομαι , Γραικύλοι;"

Αναμένεται ρεπορτάζ του ανταποκριτή μας Ταράδια Ταραγμένου από το οικείον Αστυνομικό Τμήμα!

Σημ.
Ελπίζουμε πως μετά την ενδελεχή αστυνομική έρευνα να μάθουμε επιτέλους ποιος είναι ο πραγματικός Μαρμαρωμένος Βασιλιάς...