Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Ευρωεκλογές-Δημοτικές εκλογές 2014 -τα έγχρωμα σχόλια του Σκουρτέλη

Ευρωεκλογές -Δημοτικές εκλογές σε συνδυασμό με την διεθνή μέρα μουσείων. Οι σχετικές έγχρωμες δημιουργίες  του Δημήτρη Σκουρτέλη.
΄


ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΝΙΚΗΣΑΜΕ;


Δεν λειτουργεί ρε παιδιά, δεν δουλεύει το άτιμο το άσπρο ζελέ μέσα στο κρανίο... Τελείωσε...
Αφέονταί τους αι αμαρτίαι λόγω δυσλειτουργίας




Που είμαι; Δεν θέλω να είμαι εδώ!



Μάχη των Πλαταιών
Δημοκρατικές διαδικασίες.
Κάποιος μου θύμισε την ψήφο του Αμομφάρετου. Όταν διατάχθηκε από τον Παυσανία να υποχωρήσει, απόφαση που πήραν οι Έλληνες στρατηγοί από κοινού, ο Αμομφάρετος μουλάρωσε, πήρε μια μεγάλη κοτρώνα, την έριξε χάμω και είπε: "Να η δική μου ψήφος!"
Βαριά-βαριά



Ωραία,  βγήκε η Δούρου, να πάω για ύπνο τώρα;


Να κάνουμε μια μυστική ομάδα να μας πουν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ πως ένοιωσαν την πρώτη τους φορά...



Τι είναι αυτός ο Εβραιοσκεπτικισμός;






-Μα... τι μοιράζουνε στα εκλογικά τμήματα και έχει τόσες ουρές;
-Νέους φόρους.




Κάθε ψήφος στις ευρωεκλογές, σε οποιοδήποτε κόμμα, είναι μια πλήρης αποδοχή της σημερινής κατάστασης και των μέτρων που μας έχουν επιβληθεί.



Ευρώπη: Μια φοινικικη θεότητα
«Υπάρχει παρομοίως στη Φοινίκη μέγας ναός των Σιδωνίων. Τον αποκαλούν ναό της Αστάρτης. Πιστεύω ότι αυτή η Αστάρτη είναι η σεληνιακή θεότητα. Αλλά σύμφωνα με ένα εκ των ιερέων, αυτός ο ναός είναι αφιερωμένος στην πραγματικότητα στην Ευρώπη, την αδελφή του Κάδμου. ..., όταν έφυγε από τη Γη οι Φοίνικες την τίμησαν με ναό και διηγούνταν ένα ιερό θρύλο γι' αυτή, πώς ο Δίας την ερωτεύθηκε για την ομορφιά της και μεταμορφωμένος σε ταύρο την μετέφερε στην Κρήτη. Αυτό τον μύθο τον άκουσα και από άλλους Φοίνικες. Και το νόμισμα των Σιδωνίων φέρει επάνω του την Ευρώπη καθήμενη επί ταύρου...»
Λουκιανός



Τι κάνει ρε ο Σαμαράς απαγγέλλει ριζίτικα;



Εχτές που είχα αϋπνίες μου μπήκε μια ιδέα:

Η Ευρωπαϊκή Ιδέα. 

Πωπω πρέπει να πάω σε ψυχίατρο...



«Εσχάτη Γραμμή Ανασχέσεως»
Ωραίος τίτλος για κόμμα.
Ε.Γ.Α..

Τελικά, επεξεργάστηκα την Ευρωπαϊκή ιδέα!!!!
Lorenzo Lotto (περ. 1480–1556). 
"Έρως και Αφροδίτη" ή "Η Ευρωπαϊκή Ιδέα". 
Λαϊκώς: "κατούρα τα"!

Διότι και στις ευρωεκλογές, η λύση θα προέλθει από την Τέχνη και τον έρωτα!



Όσο και να σε τραβάν'
πήγαινε στο παραβάν
και καθόλου μη σκεφτείς
σίγουρα θα μπερδευτείς
ότι γίνει μέσα ΄κει
δεν θα έχει προκοπή



Οι εκλογές έγιναν για το ευρωκοινοβούλιο.


Ακούτε κανέναν να μιλάει γι αυτό ή για την στάση που θα κρατήσουμε στην Ευρώπη;


Έτσι σας πιάσανε κορόιδα άλλη μια φορά, αγαπητοί μου, και για άλλη μια φορά τους δώσατε λευκή κάρτα για το πως θα σας χρεώσουν στα αφεντικά τους.

Τα θερμά μου συγχαρητήρια.


ΡΕ ΣΕΙΣ ΞΕΧΑΣΤΗΚΑ... ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Στο Θέμα της Λυκανδού.


Η εποχή όπου έβγαιναν κάτι κυρίες από τις λίμνες και έδιναν το σπαθί στον μέλλοντα βασιλέα, ήταν πολύ πιο σοφή από σήμερα που που η Κούλα και ο Νιόνιος αποφασίζουν ποιος θα με κυβερνήσει.
Πηγή εικόνας : People of the Past
Οι εκλογές στην αρχική, αγνή τους μορφή... Που είναι τώρα αυτά τα χρόνια
Manuscript Morgan M.638 Maciejowski Bible
Folio 45
Dating 1244-1254
From Paris, France
Holding Institution Morgan Library


Δεν ξέρω τι λέει ο Τσίπρας. Εμένα ο υπολογιστής μου γράφει πως έχω "ασφαλή σύνδεση". Αμάν πια με τις καταστροφολογίες σας!






Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Όταν ανοίγουν οι Ουρανοί

Μια μέρα της πρώτης βδομάδας του Μάρτη... 

Οδηγώντας από τα Βόρεια στο κέντρο της Αθήνας. 

Ηταν μια ευτυχισμένη μέρα. 

Ο ουρανός έδινε όλες τις ευκαιρίες που του ζητούσαμε... 
Από βροχή μέχρι λιακάδα. 

Οι φωτογραφίες, σε υψηλή ανάλυση... Ίσως ανοίγουν δύσκολα...




























Αγαμοι ποιηταί -Τάσος Λειβαδίτης



Έτσι λοιπόν, ο Μέγας νεοέλλην ποιητής Τάσος Λειβαδίτης διαβάζοντας τον Όμηρο, και συγκεκριμένα την έκκληση για ειρήνη της Αθηνάς, γράφει: «Αηδίες»
Μήπως λοιπόν θέλει να συνεχίσει τον πόλεμο; Να αγωνιστεί;
Όχι βέβαια.
Θέλει να πάει η ζωή του στο διάολο!

 «Γιε του Λαέρτη αρχοντογέννητε, πολύτεχνε Οδυσσέα,
κρατήσου, σκόλασε τον πόλεμο και το φριχτό το απάλε,
ο Δίας μην οργιστεί, ο βροντόλαλος του Κρόνου υγιός, μαζί σου!»
Είπε η Αθηνά, κι αυτός την άκουσε και χάρηκε η καρδιά του'
κι όρκους αγάπης έβαλε έπειτα να κάνουν η Παλλάδα
τις δυο μεριές, του βροντοσκούταρου του γιου του Κρόνου η κόρη,
το Μέντορα στο λάλο μοιάζοντας και στου κορμιού το διώμα.
(Ομήρου Οδύσσεια)

Αηδίες—ο χρόνος έγινε για να κυλάει,
οι έρωτες για να τελειώνουν,
η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο
κι εγώ για να διασχίζω το Άπειρο με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,
μονάχα όποιος τα διψάει όλα
……………………μπορεί να με προφτάσει,
ό,τι ζήσαμε
…………χάνεται,
γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου
και μόνο καμμιά φορά,
……………………τις νύχτες,
θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη,
…………όσα δε ζήσαμε
……………………αυτά μας ανήκουν

(«25η ραψωδία της Οδύσσειας. Αθήνα, Κέδρος, 1963.
Αναστάσιος-Παντελεήμων Λειβαδίτης, 20 Απριλίου 1922 -30 Οκτωβρίου 1988)


Λοιπόν κυρίες μου, την επόμενη φορά που θα σας προσεγγίσει ερωτικά ένας ποιητής, να ενδώσετε, διότι άμα μείνει αγάμητος, όπως βλέπετε, κινδυνεύει το σύνολο του πολιτισμού μας…

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Το Σπαθί του Στάλινγκραντ

Πηγή εικόνας: http://orientalreview.org/2013/02/02/the-sword-of-stalingrad/


Το "Σπαθί του Στάλινγκραντ" δόθηκε σαν δώρο στους υπερασπιστές του Στάλινγκραντ, κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου από την Μεγάλη Βρετανία με εντολή του Βασιλιά Γεωργίου VI.

Το σπαθί παρουσιάστηκε σε ειδική τελετή κατά την διάρκεια της Συνδιάσκεψης της Τεχεράνης στις 29 Νοεμβρίου του 1943 στον Πρόεδρο και Στρατάρχη της Ε.Σ.Σ.Δ. Ιωσήφ Στάλιν και το επιτελείο του, από τον Πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ, παρουσία του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Φράνκλιν Ρούσβελτ.

Ο Τσώρτσιλ το παρουσίασε δηλώνοντας:
"Έχω την διαταγή να παραδώσω αυτό το Ξίφος Τιμής σαν ένδειξη εκτίμησης εκ μέρους του Βρετανικού λαού".
Ο Στάλιν, σιωπηλός, το πήρε και το ασπάστηκε.

Προηγουμένως, το όπλο είχε εκτεθεί σε πολλά μέρη της Μεγάλης Βρετανίας, παίρνοντας διαστάσεις θρησκευτικού προσκυνήματος.

Υπό την επίβλεψη εννεαμελούς επιτροπής, το όπλο σχεδιάστηκε από τον Γκλίντοβ. Είναι του δίχειρου, δίκοπου (αμφίστομου) τύπου, που αποκαλείται "μακριά σπάθη". Το συνολικό του μήκος αγγίζει τα τέσσερα πόδια (περ. 1,22 μ) και η λάμα του έχει μήκος 36 ιντσών (91,44 εκ)

Η λάμα του κατασκευάστηκε από την εταιρεία Wilkinson Sword από ατσάλι του Σέφιλντ. Οι σιδεράδες που την σφυρηλάτησαν ήταν οι Μπίσλι και Ράουζ.

Πάνω στη λάμα χαράχτηκε με οξύ η αφιέρωση:
"Στους ατσαλόκαρδους πολίτες του Στάλινγκραντ. Δώρο του βασιλιά Γεωργίου VI. Ένδειξη της εκτίμησης του Βρετανικού λαού."
από τον καλλιγράφο Όλιβερ, στα Αγγλικά και Ρωσικά.

Ο χρυσοχόος Ντέρμπιν ανέλαβε την διακόσμηση.
Η λαβή περιδέθηκε με χρυσό σύρμα, το σφαίρωμα του σπαθιού αποτελείται από ορυκτό κρύσταλλο, ενώ ο φυλακτήρας είναι ασημένιος και τμηματικά επιχρυσωμένος.
Η θήκη του αποτελείται από κόκκινο δέρμα που διακοσμείται από τρία ρουμπίνια στο κέντρο αντίστοιχων άστρων, και τα οικόσημα της Αγγλίας.
Η κατασκευή του κράτησε τρεις μήνες.

Κατά την διάρκειας της τελετής παράδοσης δεν έλειψαν τα ευτράπελα, μια που το ξίφος ξέφυγε από τα χέρια του Στάλιν και των στρατηγών του.


Το όπλο εκτίθεται στο μουσείο του Στάλινγκραντ (Βόλγογκραντ)


Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Τα όργια των ιερέων των Ελευσινίων Μυστηρίων.

Πηγή:
http://www.hellinon.net/NeesSelides/Mystiria.files/image033.jpg


Ο Ιερέας των Ελευσινίων παντρεύεται μια κοπέλα και σπιτώνει ταυτόχρονα και τη μάνα της.
Η κόρη τελικά φεύγει κάνοντας απόπειρα αυτοκτονίας, και ο πάνσεπτος τούτος Μύστης συζεί με την μάνα, με τη οποία κάνει και παιδί.
Όλα αυτά αποδείχτηκαν σε δίκη στην οποία κατηγορούμενος, φυσικά, δεν ήταν ο ιερέας!!!!

Ανδοκίδου "περί Μυστηρίων"

"παντρεύεται την κόρη του Ισχομάχου και αφού έζησε μαζί της λιγότερο από ένα χρόνο, πήρε και την μητέρα της και ζούσαν όλοι μαζί, ο πιο σιχαμένος των ανθρώπων, με μάνα και κόρη μαζί, ενώ ήταν ιερέας της Μητέρας και της Κόρης, [Δήμητρας και Περσεφόνης] και τις είχε σπιτώσει και τις δυο"
Επιπλέον ήταν και επίορκος, διότι μπροστά στον βωμό (ιερέας να σου πετύχει) ορκίστηκε πως το παιδί αυτό δεν ήταν δικό του. Το αναγνώρισε μετά από πολλά χρόνια.
Τα υπόλοιπα όργια εδώ:
[124] ἀλλὰ γὰρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ τοῦτον, ᾧ λαχεῖν ἠξίωσε τῆς Ἐπιλύκου θυγατρός, σκέψασθε πῶς γέγονε καὶ πῶς ἐποιήσατ' αὐτόν: ταῦτα γὰρ καὶ ἄξιον ἀκοῦσαι, ὦ ἄνδρες. γαμεῖ μὲν Ἰσχομάχου θυγατέρα: ταύτῃ δὲ συνοικήσας οὐδ' ἐνιαυτὸν τὴν μητέρα αὐτῆς ἔλαβε, καὶ συνῴκει ὁ πάντων σχετλιώτατος ἀνθρώπων τῇ μητρὶ καὶ τῇ θυγατρί, ἱερεὺς ὢν τῆς μητρὸς καὶ τῆς θυγατρός, καὶ εἶχεν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀμφοτέρας.
[125] καὶ οὗτος μὲν οὐκ ᾐσχύνθη οὐδ' ἔδεισε τὼ θεώ: ἡ δὲ τοῦ Ἰσχομάχου θυγάτηρ τεθνάναι νομίσασα λυσιτελεῖν ἢ ζῆν ὁρῶσα τὰ γιγνόμενα, ἀπαγχομένη μεταξὺ κατεκωλύθη, καὶ ἐπειδὴ ἀνεβίω, ἀποδρᾶσα ἐκ τῆς οἰκίας ᾤχετο, καὶ ἐξήλασεν ἡ μήτηρ τὴν θυγατέρα. ταύτης δ' αὖ διαπεπλησμένος ἐξέβαλε καὶ ταύτην. ἡ δ' ἔφη κυεῖν ἐξ αὐτοῦ: καὶ ἐπειδὴ ἔτεκεν υἱόν, ἔξαρνος ἦν μὴ εἶναι ἐξ αὐτοῦ τὸ παιδίον.
[126] λαβόντες δὲ οἱ προσήκοντες τῇ γυναικὶ τὸ παιδίον ἧκον ἐπὶ τὸν βωμὸν Ἀπατουρίοις, ἔχοντες ἱερεῖον, καὶ ἐκέλευον κατάρξασθαι τὸν Καλλίαν. ὁ δ' ἠρώτα τίνος εἴη τὸ παιδίον: ἔλεγον “Καλλίου τοῦ Ἱππονίκου.” “ἐγώ εἰμι οὗτος.” “καὶ ἔστι γε σὸν τὸ παιδίον.” λαβόμενος τοῦ βωμοῦ ὤμοσεν+ ἦ μὴν μὴ εἶναί <οἱ> υἱὸν ἄλλον μηδὲ γενέσθαι πώποτε, εἰ μὴ Ἱππόνικον ἐκ τῆς Γλαύκωνος θυγατρός: ἢ ἐξώλη εἶναι καὶ αὐτὸν καὶ τὴν οἰκίαν, ὥσπερ ἔσται.
[127] μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρες, ὑστέρῳ πάλιν χρόνῳ τῆς γραὸς τολμηροτάτης γυναικὸς ἀνηράσθη, καὶ κομίζεται αὐτὴν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ τὸν παῖδα ἤδη μέγαν ὄντα εἰσάγει εἰς Κήρυκας, φάσκων εἶναι υἱὸν αὑτοῦ. ἀντεῖπε μὲν Καλλιάδης μὴ εἰσδέξασθαι, ἐψηφίσαντο δὲ οἱ Κήρυκες κατὰ τὸν νόμον ὅς ἐστιν αὐτοῖς, τὸν πατέρα ὀμόσαντα εἰσάγειν ἦ μὴν υἱὸν ὄντα ἑαυτοῦ εἰσάγειν. λαβόμενος τοῦ βωμοῦ ὤμοσεν ἦ μὴν τὸν παῖδα ἑαυτοῦ εἶναι γνήσιον, ἐκ Χρυσίλλης γεγονότα: ὃν ἀπώμοσε. καὶ μοι τούτων ἁπάντων τοὺς μάρτυρας κάλει.

Πηγή αρχαίου κειμένου: Κάκτου, Ανδοκίδης άπαντα

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Ο Λόγος του Στρατηγού Ψινάκη πριν τη Μάχη του Μαραθώνα


Μαζευτείτε μωρέ τρελές να σας μιλήσω!

Εσύ η ψηλή στη γωνία πως κρατάς το δόρυ μωρή, σαν να πιάνεις μαγιόξυλο κάνεις!

Και η άλλη η χοντρή στη μέση! καλέ ασπίδα κρατάς όχι την παρθενιά σου!


Ακούστε με αδελφές, η πατρίδα κινδυνεύει. ήρθανε τα πουστόπερσα να μας πάρουν τ΄αγόρια μας τα νόστιμα. Τους είπα να τους δώσουμε τις γυναίκες μας αλλά δεν τις θέλουν τις βρωμιάρες, φτου, άχρηστες είναι οι ακαμάτρες ακόμα και γι αυτό.


Λοιπόν, εσύ Αρχιδοδιάμαντα με τ’ όνομα θα πάρεις τις Αχαρνιώτισσες και θα πάτε στους βάλτους να τους περικυκλώσετε.


Εσύ πηδηχτούλα Διονυσία, θα κάτσεις στο κέντρο. Θα έρθουν οι Πέρσες και εσύ θα κάνεις πως τους κάθεσαι. Πρόσεχε μωρή κουλή μη δεις κανένα ψηλό και ξανθό και του κάτσεις στ΄αλήθεια, προδότρα!


Ο Πισωσθένης θα πάει από τη μεριά της θάλασσας -όχι για να τον πλύνει μωρή, για να τους περικυκλώσει καλέ.


Μόλις υποχωρήσει η Διονυσία και τους δείξει τον πωπώ της και φτιαχτούν  τα νταβραντισμένα τα Περσά, θα κινηθούν οι άλλες δύο οι τζαζλές ο Αρχιδοδιάμαντος και ο Πισωσθένης και θα τους πάρετε από πίσω. Στεγνά και αθηναϊκά καλέ!

Όσοι νεαροί Πέρσες ζήσουν, να τους φέρετε στη σκηνή μου το βράδυ. Τα πουρά να τα κρατήσετε εσείς.


Καλέ, όλες μαζί κράχτε! 

-Ζήτω η Ελευθερία, ζήτω η Αθήνα και ζήτω καλέ και η δημοκρατία!!!


Αντε και το βράδυ ραντεβού στο κολάδικο της Αγοράς, κερνάω μελίρυτον!

Υ.Γ.
Και μετά τη μάχη να πλυθείτε καλά έρχονται Σπαρτιάτες αύριο!!!



Παλαβοί φιλόσοφοι: Περίανδρος, Σωκράτης, Αναξαγόρας, Αρίστιππος

Ασπασία και Αλκιβιαδης
Πηγή Wikimedia Commons


Περίανδρος.

Για να μην βρεθεί ο τάφος του έκανε το εξής «σοφό»: Είπε σε δυο νεαρούς να σκοτώσουν και να θάψουν όποιον συναντήσουν (και κανόνισε να είναι αυτός ο ίδιος) Είχε διατάξει άλλους τέσσερις να σκοτώσουν τους πρώτους δύο και μετά άλλους, περισσότερους, να σκοτώσουν τους τέσσερις…
( Διογένης Λαέρτιος «Λέγουσι δέ τινες ὡς θελήσας αὐτοῦ τὸν τάφον μὴ γνωσθῆναι, τοιοῦτόν τι ἐμηχανήσατο. Δυσὶν ἐκέλευσε νεανίσκοις, δείξας τινὰ ὁδόν, ἐξελθεῖν νύκτωρ καὶ τὸν ἀπαντήσαντα ἀνελεῖν καὶ θάψαι. ἔπειτα βαδίζειν ἄλλους τε κατὰ τούτων τέτταρας, καὶ ἀνελόντας θάψαι. πάλιν τε κατὰ τούτων πλείονας. Καὶ οὕτως αὐτὸς τοῖς πρώτοις ἐντυχὼν ἀνῃρέθη»)


Σωκράτης
Κάποιος τον κλώτσησε, και του είπαν να του κάνει μήνυση. Και απάντησε: «αν με κλωτσήσει γάιδαρος μήνυση θα του κάνω;»

«Αμα χάσετε κανένα δούλο τον ψάχνετε, άμα χάσετε την αρετή δε σας νοιάζει» έλεγε.

«Αδικα σε σκοτώνουν» του είπαν «δηλαδή καλύτερα θα ήταν να με σκότωναν δίκαια;» απάντησε

Του έβαλε τις φωνές η γυναίκα του και μετά τον περίλουσε και με τη σκάφη. «το είπα εγώ. Αμα βροντάει η Ξανθίππη, βρέχει μετά» είπε.

Τον ρώτησαν πως ανέχεται τις φωνές της γυναίκας του. «Γιατί οι χήνες οι δικές σας δεν φωνάζουν;» ρώτησε. «μα αυτές κάνουν αυγά» του είπαν.  «και η Ξανθίππη παιδιά» απάντησε.

Του είπε ο Λυσίας: «δηλαδή, όποιο επιχείρημα σε βολεύει είναι και καλό;» «ακριβώς. Σαν τα ρούχα και τα παπούτσια» απάντησε.

Είχε μαθητή και φίλο τον Αισχίνη, που ήταν γιός αλλαντοποιού. Και γι αυτό έλεγε «Οι μόνοι που με εκτιμούν είναι οι σαλαμοπώλες»


Ανάχαρσις (Σκύθης)


«Απορώ, πως στην Ελλάδα διαγωνίζονται οι ειδικοί αλλά τους κρίνουν οι ανειδίκευτοι»

«ποιά είναι τα ασφαλέστερα πλοία» τον ρώτησαν «αυτά που είναι τραβηγμένα στη στεριά», απάντησε

Μύσων


Τον είδανε να γελάει μόνος του στην ερημιά και τον ρώτησαν τον λόγο. «γελάω ακριβώς γιατί είμαι μόνος μου» απάντησε.

Αναξαγόρας


«δεν σε νοιάζει η πατρίδα σου» του είπαν. «με νοιάζει και πολύ μάλιστα» απάντησε, δείχνοντας τον ουρανό.


Όταν του είπαν πως τα παιδιά του πέθαναν απάντησε «το ήξερα πως τα γέννησα θνητά»

Αρίστιππος


Ο τύραννος Διονύσιος των Συρακουσών του έφερε τρεις εταίρες και του είπε να διαλέξει μία. Αυτός είπε: «δεν νομίζω πως συνέφερε στον Πάρη που διάλεξε μία» Λένε πως τις πήγε μέχρι την πόρτα του, για να μην προσβάλλει τον τύραννο και μετά τις έδιωξε.


«Τι ξεχωρίζει τους φιλόσοφους από τους άλλους ανθρώπους;» τον ρώτησαν. «Αν καταργηθούν όλοι οι νόμοι, εμείς πάλι με τον ίδιο τρόπο θα ζούμε» απάντησε.

Μπήκε στο σπίτι μιας εταίρας και ένας νεαρός που ήταν εκεί ντράπηκε και κοκκίνησε. «μην ντρέπεσαι που μπήκες, να ντραπείς αν δεν μπορείς να βγείς» του είπε.

Έπλεε μια μέρα προς την Κόρινθο και φοβήθηκε τη θάλασσα. «σιγά τον φιλόσοφο» του είπαν. «εμείς οι άλλοι δεν φοβόμαστε» «μα δεν κινδυνεύουν ίδιας ποιότητας άνθρωποι» απάντησε.

Τον ρώτησε κάποιος τι θα κερδίσει ο γιος του αν γίνει μαθητής του. «Να, όταν πηγαίνει στο θέατρο δεν θα είναι κοτρώνα που κάθεται πάνω σε κοτρώνες» απάντησε.

«Τι διαφέρει ο σοφός από τον άσοφο;» τον ρώτησαν. «πάρε τους τα πάντα, άσε τους και τους δυο γυμνούς, στείλε τους κάπου που κανείς δεν τους γνωρίζει, και τότε θα μάθεις» απάντησε.

Τον κατηγόρησαν πως συζούσε με μια εταίρα. «δηλαδή εσύ δεν θα έμενες σε σπίτι που πριν έμεναν άλλοι; ή δεν θα ταξίδευες σε πλοίο που ταξίδεψαν άλλοι πριν;» απάντησε.

Τον κατηγορούσαν πως τα είχε και με την εταίρα Λαΐδα. «Την έχω, δεν με έχει. Το να κυριαρχείς πάνω στις ηδονές και να μην νικιέσαι από αυτές μετράει, όχι να απέχεις.» Απάντησε

Του έδειξε ένας το, πράγματι ,πολυτελές σπίτι του και αυτός τον έφτυσε στα μούτρα: «όλα τα άλλα ήταν πολύ λαμπερά και έβρισκα πιο βρώμικο μέρος να φτύσω» είπε

Μια μέρα είχε βάλει αρώματα και του είπαν ειρωνικά: «καλέ ποιος μοσχομυρίζει;» «Εγώ» απάντησε «και ο δυστυχής βασιλιάς της Περσίας»

Είχε βάλει τον δούλο του να του κουβαλάει τα χρήματα και ο κακομοίρης ζορίζονταν από το βάρος. «Πέτα παιδί μου όσο δεν μπορείς να κουβαλήσεις και κράτα το υπόλοιπο» του είπε


Τον ρώτησε ο τύραννος Διονύσιος γιατί έχει έρθει στην αυλή του και του απάντησε «Για να σου δώσω αυτά που έχω και να πάρω αυτά που δεν έχω.» άλλοι λένε πως απάντησε: «αν ήθελα σοφία θα πήγαινα στον Σωκράτη, τώρα θέλω λεφτά και ήρθα εδώ»

Του είπε μια εταίρα: «είμαι έγκυος στο παιδί σου» «αν μπεις σε βάτα ξέρεις ποιο αγκάθι σε τσίμπησε;» της απάντησε.

Τον κατηγόρησαν πως απέρριψε το παιδί του. «και τη ροχάλα και τις ψείρες, αν και είναι από το σώμα μου, τις απορρίπτω γιατί τις σιχαίνομαι» απάντησε.

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Σκουρτέλη ΨΙΝΑΚΙΑΣ



Ήμουνα σταρ λίγο τρελλή μα επιτυχημένη
κανείς δεν καταλάβαινε πως ήμουν ξεσκι ---η


Έκανα την φωνή βαριά και φόραγα κοστούμι
μονάχα όταν έπρεπε εφόραγα τακούνι


Επροωθούσα συνεχώς ωραία αγοράκια
ψηλά και πολυτάλαντα και με πολλά μεράκια


«μωρή» τους έλεγα συχνά «σα θέλεις να πετύχεις

κούνησε λίγο τον πωπό, τη τύχη να τσιγκλίσεις»

Σύντομα κατανόησα, δεν ήμουνα βλαμμένος,
τούτη την χώρα κυβερνά ο πλέον γαμη---ος

Κι αφού το σεξ ξεσκόλισα πολιτική αρχίζω
παρέα με τους φούστηδες, κάστανα δεν χαρίζω.

κι αν οι τζαζλές δεν θέλουνε Δήμαρχο στην Αθήνα
να ‘ναι βαρύς και έμπειρος και πάντοτε τσαχπίνα


στον Μαραθώνα βρέθηκα, αντάμα με τους Πέρσες
να δείχνω στις ακρογιαλιές ένα κορμί όλο φέτες.



Τους έπεισα πως μοναχά εγώ θα βοηθήσω
της παραλίας τους καημούς ευθύς θ΄ανακουφίσω

Είναι παλιά η διδαχή, την μάθαινα σχολείο
κάλλιο κραχτή και φανερή μέσα στο Δημαρχείο

γιατί οι άλλες οι κρυφές, γενναίοι μου δημότες
κρυφά σε όλους βάλανε τις γυναικείες μπότες…

Δ.Σ.



Παλαβοί φιλόσοφοι -Διογένης (Β΄μέρος)




Σε έναν νεαρό που πήγαινε σε συμπόσιο, του είπε: “θα γυρίσεις Χείρων” (χειρότερος) Ο νεαρός, γυρίζοντας του είπε: “Δεν γύρισα Χείρων” “Ναι”, απάντησε ο Διογένης “αλλά γύρισες Ευρυτίων” (φαρδύς)


Αφιέρωσε η Φρύνη ολόχρυση Αφροδίτη στους Δελφούς και ο Διογένης πήγε και έγραψε από κάτω: “αφιερωμένο από την ασωτεία των Ελλήνων”

“Γιατί λέγεσαι κυνικός;” τον ρωτήσανε. “Γιατί κουνάω την ουρά μου σε όσους μου δίνουν, γαβγίζω όσους δεν μου δίνουν, και δαγκώνω τους κακούς”


Τις κρυφοπουτάνες τις έλεγε “φαρμακωμένο μελόκρασο”

Μια φορά είδε τον γιο μιας εταίρας να συμμετέχει σε λιθοβολισμό. “κι αν σκοτώσεις τον πατέρα σου;” του είπε.

Κάποιος έδινε πλούσια δώρα σε μια εταίρα. “Τι ελπίζεις να πετύχεις όταν ήδη έχεις αποτύχει;” του είπε.


Τι κέρδισες από την φιλοσοφία;” τον ρωτήσανε. “τουλάχιστον να είμαι προετοιμασμένος για κάθε περίπτωση” απάντησε.

Κάποιοι θυσίαζαν για να κάνουν γιο. “και δεν θυσιάζετε για να θα βγει καλός;” τους ρώτησε.


Όταν οι Αθηναίοι ψήφισαν πως ο Αλέξανδρος (ο Μέγας) ήταν ο Διόνυσος, τους είπε: “Κι εμένα γιατί δε με βγάλατε Σέραπι;”

Του είπε ο Αλέξανδρος ο Μέγας: “δεν με φοβάσαι;” “γιατί να σε φοβηθώ; είσαι κακός;” του απάντησε.

Κάποιος του είπε πως έχει λεφτά καταχωνιασμένα στα ρούχα του. “Γι αυτό κοιμάμαι τυλιγμένος σ΄αυτά” απάντησε.

“Δεν ξέρεις τίποτα και φιλοσοφείς” του είπαν. “και να υποκρίνομαι τον φιλόσοφο, κι αυτό φιλοσοφία είναι” απάντησε.

Κάποιος του έφερε το παιδί του (για μαθητή) και του έλεγε πόσο καλό και έξυπνο και ηθικό είναι. “Τότε τι με θέλει εμένα;” απάντησε.

“Δεν μου πάει εμένα η φιλοσοφία” είπε κάποιος. “Τότε γιατί ζεις αν δεν ζεις σωστά;” του απάντησε.


“Έλα ρε Διογένη, τσάμπα τις πουλάνε, πάρε μια σκλάβα. Ποιος θα σε βγάλει από το σπίτι αν πεθάνεις;” του είπαν. “αυτός που θα πάρει το σπίτι” απάντησε.

Τελικά πήρε έναν δούλο, τον Μάνη, που όμως δραπέτευσε. Του είπαν να τον καταδιώξει, και απάντησε: “αν ο Μάνης μπορεί να ζήσει χωρίς τον Διογένη, τότε ο Διογένης μπορεί να ζήσει χωρίς τον Μάνη”

Τον κορόιδευαν που έπινε στα καπηλιά. “και κουρεύομαι στα κουρεία” απάντησε.


Ζήτησε από έναν σπάταλο μια μνα. “μα από τους άλλους ζητάς μόνο έναν οβολό” του είπε. “Είναι γιατί αυτοί θα έχουν να μου ξαναδώσουν, αλλά από σένα θα ξαναπάρω λεφτά μόνο αν καθίσεις στα γόνατα των θεών”

Ένας ήταν κακός τοξότης και ο Διογένης κάθισε δίπλα στον στόχο του: “για να μην με χτυπήσει” είπε.

Πήγε σε έναν δάσκαλο μουσικής και είδε πως είχε το σχολείο γεμάτο αγάλματα των Μουσών αλλά λίγους μαθητές. “με την βοήθεια των θεών έχεις μπόλικους μαθητές” του είπε.


“Οι σοφοί” έλεγε “είναι φίλοι των θεών, κι αφού οι φίλοι όλα τα μοιράζονται, όλα στους σοφούς ανήκουν”

Μερικοί λένε πως πέθανε όταν προσπαθούσε να φάει ένα χταπόδι μαζί με κάτι σκυλιά και αυτά τον δάγκωσαν και του έκοψαν τον τένοντα του ποδιού. Ζήτησε να μην τον θάψουν, για να φανεί χρήσιμος στα αδέλφια του. (Τα σκυλιά)