Τα Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα τον 19ο αι. στη Μεσόγειο.

Ο κύριος εκφραστής της Αγγλικής πολιτικής στην Ελλάδα του 19ου αι. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΣ

Ολοι γνωρίζουν πως τον 19ο αιώνα τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα φούντωσαν στην Λεκάνη της Μεσογείου. Μέχρι το τέλος του αιώνα είχαν δημιουργηθεί τα περισσότερα σημερινά εθνικά κράτη, και αυτό ολοκληρώθηκε μέχρι τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το κύριο εμπόδιο στην πορεία αυτή, ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία, ενώ ήταν ο καλύτερος σύμμαχος της Δύσης για αιώνες, και είχε καταντήσει το οικονομικό της προτεκτοράτο, χρησιμεύοντας κυρίως για να κρατά τα Δαρδανέλλια και να μπλοκάρει έτσι την κάθοδο της Ρωσίας στη Μεσόγειο, ξαφνικά έγινε αντικείμενο διαμελισμού. 

Τι άλλαξε τον 19ο αι και επέτρεψε αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές;

Στα τέλη του 18ου αι. οι Γάλλοι, με το Ναπολέοντα, είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν την περιοχή του Σουέζ στην Αίγυπτο. Οι μηχανικοί δήλωσαν πως το ανοιγμα του γνωστού Καναλιού ήταν εφικτό, ακόμα και με τα τεχνικά μέσα της εποχής.

Αυτο θα άλλαζε τον παγκόσμιο εμπορικό χάρτη. Η Οθωμανική αυτοκρατορία έλεγχε το εμπόριο με την Ανατολή δια ξηράς, ενώ το θαλάσσιο εμπόριο, που υπερτερούσε, ανήκε στη Δύση, ενισχυμένο από μια σειρά στρατηγικά τοποθετημένες αποικίες.

Τώρα, μια που το Κανάλι του Σουέζ θα πέρναγε απ΄π τα Οθωμανικά εδάφη, η παρακμασμένη Αυτοκρατορία ξαφνικά αποκτούσε πλήρη έλεγχο και του θαλάσσιου εμπορίου, μια που ο περίπλους της Αφρικής καταντούσε πλέον ματαιοπονία.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, χάριν του Εμπορίου της Δύσης, έπρεπε, λοιπόν, να κατακερματιστεί, για να μην έχει την δύναμη να ελέγξει το μελλοντικό κανάλι. Ξαφνικά "όλοι" σπρωγμένοι από Εγγλέζους πράκτορες, κυρίως, θυμήθηκαν πόσο καταπιεσμένοι ήταν και νοστάλγησαν τα εθνικά τους κράτη και τις δόξες του παρελθόντος...

Τα πράγματα δεν ήταν όμως, τόσο απλά... Μια άλλη βασική ανάγκη της Δύσης, και ειδικά των Αγγλογάλλων, ήταν το σταμάτημα της Ρωσίας στα Δαρδανέλια, που μια κατακερματισμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν θα μπορούσε πια να εγγυηθεί. Και οι λαοί των Βαλκανίων ως Ορθόδοξοι, ήταν οι φυσικοί σύμμαχοι της Ρωσίας, και είχαν ήδη υποκινηθεί σε εξέγερση από αυτήν, με "κρυφό" στόχο την έξοδο της χώρας αυτής στη Μεσόγειο...

Ετσι λοιπόν, οι Μεγάλες Δυνάμεις ακολούθησαν την πολιτική του "'μια στο καρφί και μια στο πέταλο" όσον αφορά την Απελευθερωση των Βαλκανίων και την υπεράσπιση ή τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας... Μια πολιτική που εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε καλά από τα βιβλία της ιστορίας μας, που όμως δεν μας εξηγούν τις αιτίες αυτών των φαινομενικών αντιφάσεων.

Ακόμα και η Ρωσία, όταν είδε να αναπτύσσονται Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στην Αίγυπτο και την Συρία, έστειλε στρατό που πολεμώντας στο πλευρό των Τούρκων, τα κατέπνιξε. Ο λόγος ήταν πως η Ρωσία, γνώριζε πως αν διαλύονταν η Τουρκική εξουσία στη Μ. Ανατολή, το Σουέζ θα έπεφτε στα χέρια των Αγγλων.

Αυτά τα ολίγα...

Και την επόμενη φορά που θα ακούσετε Εθνικιστικές κορώνες, κοιτάχτε τις σκιές... Κάπου κρύβεται ένας ΞΕΝΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ που τις υποκινεί...

Γεια σας ωρέ Έλληνες...