Παλαβοί φιλόσοφοι -Διογένης (Β΄μέρος)

(συνέχεια από εδώ)

Σε έναν νεαρό που πήγαινε σε συμπόσιο, του είπε: “θα γυρίσεις Χείρων” (χειρότερος) Ο νεαρός, γυρίζοντας του είπε: “Δεν γύρισα Χείρων” “Ναι”, απάντησε ο Διογένης “αλλά γύρισες Ευρυτίων” (φαρδύς)

Αφιέρωσε η Φρύνη ολόχρυση Αφροδίτη στους Δελφούς και ο Διογένης πήγε και έγραψε από κάτω: “αφιερωμένο από την ασωτεία των Ελλήνων”

“Γιατί λέγεσαι κυνικός;” τον ρωτήσανε. “Γιατί κουνάω την ουρά μου σε όσους μου δίνουν, γαβγίζω όσους δεν μου δίνουν, και δαγκώνω τους κακούς”

Τις κρυφοπουτάνες τις έλεγε “φαρμακωμένο μελόκρασο”

Μια φορά είδε τον γιο μιας εταίρας να συμμετέχει σε λιθοβολισμό. “κι αν σκοτώσεις τον πατέρα σου;” του είπε.

Κάποιος έδινε πλούσια δώρα σε μια εταίρα. “Τι ελπίζεις να πετύχεις όταν ήδη έχεις αποτύχει;” του είπε.

“Τι κέρδισες από την φιλοσοφία;” τον ρωτήσανε. “τουλάχιστον να είμαι προετοιμασμένος για κάθε περίπτωση” απάντησε.

Κάποιοι θυσίαζαν για να κάνουν γιο. “και δεν θυσιάζετε για να θα βγει καλός;” τους ρώτησε.

Όταν οι Αθηναίοι ψήφισαν πως ο Αλέξανδρος (ο Μέγας) ήταν ο Διόνυσος, τους είπε: “Κι εμένα γιατί δε με βγάλατε Σέραπι;”

Του είπε ο Αλέξανδρος ο Μέγας: “δεν με φοβάσαι;” “γιατί να σε φοβηθώ; είσαι κακός;” του απάντησε.

Κάποιος του είπε πως έχει λεφτά καταχωνιασμένα στα ρούχα του. “Γι αυτό κοιμάμαι τυλιγμένος σ΄αυτά” απάντησε.

“Δεν ξέρεις τίποτα και φιλοσοφείς” του είπαν. “και να υποκρίνομαι τον φιλόσοφο, κι αυτό φιλοσοφία είναι” απάντησε.

Κάποιος του έφερε το παιδί του (για μαθητή) και του έλεγε πόσο καλό και έξυπνο και ηθικό είναι. “Τότε τι με θέλει εμένα;” απάντησε.

“Δεν μου πάει εμένα η φιλοσοφία” είπε κάποιος. “Τότε γιατί ζεις αν δεν ζεις σωστά;” του απάντησε.

“Έλα ρε Διογένη, τσάμπα τις πουλάνε, πάρε μια σκλάβα. Ποιος θα σε βγάλει από το σπίτι αν πεθάνεις;” του είπαν. “αυτός που θα πάρει το σπίτι” απάντησε.

Τελικά πήρε έναν δούλο, τον Μάνη, που όμως δραπέτευσε. Του είπαν να τον καταδιώξει, και απάντησε: “αν ο Μάνης μπορεί να ζήσει χωρίς τον Διογένη, τότε ο Διογένης μπορεί να ζήσει χωρίς τον Μάνη”

Τον κορόιδευαν που έπινε στα καπηλιά. “και κουρεύομαι στα κουρεία” απάντησε.

Ζήτησε από έναν σπάταλο μια μνα. “μα από τους άλλους ζητάς μόνο έναν οβολό” του είπε. “Είναι γιατί αυτοί θα έχουν να μου ξαναδώσουν, αλλά από σένα θα ξαναπάρω λεφτά μόνο αν καθίσεις στα γόνατα των θεών”

Ένας ήταν κακός τοξότης και ο Διογένης κάθισε δίπλα στον στόχο του: “για να μην με χτυπήσει” είπε.

Πήγε σε έναν δάσκαλο μουσικής και είδε πως είχε το σχολείο γεμάτο αγάλματα των Μουσών αλλά λίγους μαθητές. “με την βοήθεια των θεών έχεις μπόλικους μαθητές” του είπε.

“Οι σοφοί” έλεγε “είναι φίλοι των θεών, κι αφού οι φίλοι όλα τα μοιράζονται, όλα στους σοφούς ανήκουν”

Μερικοί λένε πως πέθανε όταν προσπαθούσε να φάει ένα χταπόδι μαζί με κάτι σκυλιά και αυτά τον δάγκωσαν και του έκοψαν τον τένοντα του ποδιού. Ζήτησε να μην τον θάψουν, για να φανεί χρήσιμος στα αδέλφια του. (Τα σκυλιά)