 |
| Το κόσμημα από το άρθρο του "Αρχείου Πολιτισμού" |
Το να εξαπατάς τον κόσμο με τα δήθεν τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα των προγόνων, είναι ένα, το να το ομολογείς όμως τελικά βασισμένος πως κανένας δεν θα φτάσει στο τέλος του κειμένου, είναι άλλο. (δείτε εδώ) Ας αρχίσουμε από την αρχή:
Η συλλογή Πονιατόφσκι. (δείτε εδώ)
Ο πρίγκηπας Πονιατόφσκι παράγγειλε τον 19ο αιώνα (μΧ) μια σειρά σκαλιστές πολύτιμες πέτρες με στόχο να μοιάζουν με αρχαίες, και πράγματι μοιάζουν. Είναι μια από τις πλέον επιτυχημένες απομιμήσεις της αρχαιότητας.
Μία από αυτές τις πλαστές παραστάσεις βρήκε ο αξιοσέβαστος ιστότοπος "Αρχείον Πολιτισμού" και ο πολύς κύριος Γ. Λεκάκης για να δηλώσει:
Μία από αυτές τις πλαστές παραστάσεις βρήκε ο αξιοσέβαστος ιστότοπος "Αρχείον Πολιτισμού" και ο πολύς κύριος Γ. Λεκάκης για να δηλώσει:
"Παράσταση με αρχαία μεταλλική πυραμίδα στην Κρήτη! Οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν το ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ και τον ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ"
Κάτω - κάτω στο άρθρο, όμως, οι συγγραφείς παραδέχονται πως τα κοσμήματα αυτά είναι νεότερες κατασκευές! Όπως γράφουν:
“Ο φιλότεχνος Stanisław Poniatowski στις αρχές του 19ου αι. παρήγγειλε περίπου 2.500 εγχάρακτους πολύτιμους λίθους, σε μια ομάδα σπουδαίων χαρακτών στην Ρώμη.”
Αλλά, πρέπει να τους δώσουμε ιστορική βάση, συνεχίζουν, γιατί …
“ Όλοι οι αυτοί οι καλλιτέχνες ήταν και μύστες και γνώστες” (όλο το άρθρο στο τέλος)
 |
| Ο Σάνδων με την "πυραμίδα" του. |
Πρώτα και κύρια, πουθενά από την παράσταση δεν προκύπτει πως η σκηνή διαδραματίζεται στην Κρήτη. Η μόνη υπόθεση, τραβηγμένη από τα μαλιά είναι η ταύτιση του "Vulcan" (όπως αναφέρεται η δεξιά μορφή από την Οξφόρδη) με τον "Βούλχανο". Αλλά έτσι αποκαλούν οι Δυτικοί τον Ήφαιστο, όπως ξέρει όλος ο κόσμος, και η ταύτιση μπορεί να είναι μόνο ετυμολογική και όχι γεωγραφική.
Αλλά, βλέποντας το θέμα του σκαλισμένου πολύτιμου λίθου με το πνεύμα των "αναλυτών" του, πάλι θα λέγαμε πως η παράσταση είναι πλαστή. Γιατί, αφού ο σιδεράς δεξιά είναι ο “Βούλχανος” (όπως ισχυρίζονται οι αρθρογράφοι) ["Fέλχανος" λέγεται] ή ένας από τους “Ιδαίους Δακτύλους” οι οποίοι θεωρούνται εφευρέτες της μεταλλοτεχνίας, τότε ο Απόλλωνας αριστερά δεν έχει καμιά δουλειά στην παράσταση, γιατί οι ιδιότητες του θεού αυτού δεν σχετίζονται με αυτόν τον τομέα της τεχνολογίας, τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων και γενικά την σιδηρουργία. Ούτε “Μύστες” ούτε “Γνώστες” ήταν λοιπόν οι καλλιτέχνες του 19ου αιώνα που το σκάλισαν…
Αλλά, βλέποντας το θέμα του σκαλισμένου πολύτιμου λίθου με το πνεύμα των "αναλυτών" του, πάλι θα λέγαμε πως η παράσταση είναι πλαστή. Γιατί, αφού ο σιδεράς δεξιά είναι ο “Βούλχανος” (όπως ισχυρίζονται οι αρθρογράφοι) ["Fέλχανος" λέγεται] ή ένας από τους “Ιδαίους Δακτύλους” οι οποίοι θεωρούνται εφευρέτες της μεταλλοτεχνίας, τότε ο Απόλλωνας αριστερά δεν έχει καμιά δουλειά στην παράσταση, γιατί οι ιδιότητες του θεού αυτού δεν σχετίζονται με αυτόν τον τομέα της τεχνολογίας, τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων και γενικά την σιδηρουργία. Ούτε “Μύστες” ούτε “Γνώστες” ήταν λοιπόν οι καλλιτέχνες του 19ου αιώνα που το σκάλισαν…
Όσο για την “μεταλλική πυραμίδα”, θα μπορούσε να είναι απλά μια ξύλινη κατασκευή την οποία μάλιστα έκαιγαν, τοποθετώντας την θυσία στην κορυφή της. Την συναντάμε και στην λατρεία του Ασιατικού θεού Σάνδωνα που παριστάνεται να στέκεται πάνω σε ένα λιοντάρι μέσα σε μια πυραμιδωτή ξύλινη κατασκευή την οποία έκαιγαν στις γιορτές. Ο Σάνδωνας ταυτίζονταν με τον Ηρακλή αλλά και τον Σαμψών… (Δείτε εδώ: Mémoires d'archéologie comparée, asiatique, grecque et étrusque)
Τι όμως δείχνει πραγματικά η παράσταση;
Φυσικά, κατά την ανάλυση της Οξφόρδης, που βλέπετε εδώ: "VULCAN SHEWING APOLLO THE NET OF METAL WHICH HE HAD FORGED TO ENVELOPE VENUS AND MARS" την οποία έχουν το θράσος να επικαλούνται οι συγγραφείς του άρθρου, τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. (Εδώ, και ο κατάλογος του James Prendeville με το εν λόγω κόσμημα στον αριθμ. 103 και την ερμηνεία του)
Η υπόθεση αναφέρεται στην "Οδύσσεια" του Ομήρου και στις "Μεταμορφώσεις" του Οβιδίου, και μας δείχνει τον Ήφαιστο να παρουσιάζει στον Απόλλωνα (που τον ειδοποίησε για την απιστία της γυναίκας του Αφροδίτης με τον Άρη) το μεταλλικό δίχτυ με το οποίο θα παγίδευε τους δυο εραστές για να τους εκθέσει.
Το θέμα έχει ζωγραφίσει και ο Βελάσκεθ (δες εδώ) αλλά όπως φαίνεται δεν υπάρχει στην αρχαία τέχνη.
Ούτε "πυραμίδα" λοιπόν υπάρχει, ούτε καν ξύλινη πυραμιδωτή κατασκευή θυσίας, αλλά απλά ένα μεταλλικό δίχτυ, όχι ...πλέγμα στοιχείων.
Την γνωρίζουν αυτήν την εξήγηση οι συγγραφείς αναφέροντας πως η Αφροδίτη και ο Άρης είναι "προφανώς ... πλανήτες"... που ... κάποιος, "έχει ξεχάσει να συμπεριλάβει" ...
Και κάτι για τον "Κρώμο". Οι ίδιοι οι αρθρογράφοι παραδέχονται πως το μόνο μυθολογικό πρόσωπο με αυτό το όνομα ήταν Αρκάς και όχι Κρητικός.
Αλλά το ζήτημα είναι αλλού. Όλοι σχεδόν οι δακτυλιόλιθοι της συλλογής Πονιατόφσκι έχουν υπογραφές με τα φανταστικά ονόματα των υποθετικών αρχαίων καλλιτεχνών που τους σκάλισαν. (δείτε ξανά τον κατάλογο των δακτυλιόλιθων) Αυτά τα ονόματα δεν έχουν σχέση με την υπόθεση του έργου. "Κρώμος", "Αμμώνιος", "Γναίος", "Διοσκουρίδης", "Απολλωνίδης", "Αθηνίων", κλπ, και επαναλαμβάνονται το καθένα σε αρκετές παραστάσεις, άσχετα με τα θέματα, πράγμα που αποδείχνει πως είναι υπογραφές των καλλιτεχνών. Υπογραφές, φυσικά πλαστές.
Φυσικά, κατά την ανάλυση της Οξφόρδης, που βλέπετε εδώ: "VULCAN SHEWING APOLLO THE NET OF METAL WHICH HE HAD FORGED TO ENVELOPE VENUS AND MARS" την οποία έχουν το θράσος να επικαλούνται οι συγγραφείς του άρθρου, τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. (Εδώ, και ο κατάλογος του James Prendeville με το εν λόγω κόσμημα στον αριθμ. 103 και την ερμηνεία του)
 |
| Η ερμηνεία της Οξφόρδης |
Η υπόθεση αναφέρεται στην "Οδύσσεια" του Ομήρου και στις "Μεταμορφώσεις" του Οβιδίου, και μας δείχνει τον Ήφαιστο να παρουσιάζει στον Απόλλωνα (που τον ειδοποίησε για την απιστία της γυναίκας του Αφροδίτης με τον Άρη) το μεταλλικό δίχτυ με το οποίο θα παγίδευε τους δυο εραστές για να τους εκθέσει.
Το θέμα έχει ζωγραφίσει και ο Βελάσκεθ (δες εδώ) αλλά όπως φαίνεται δεν υπάρχει στην αρχαία τέχνη.
Ούτε "πυραμίδα" λοιπόν υπάρχει, ούτε καν ξύλινη πυραμιδωτή κατασκευή θυσίας, αλλά απλά ένα μεταλλικό δίχτυ, όχι ...πλέγμα στοιχείων.
Την γνωρίζουν αυτήν την εξήγηση οι συγγραφείς αναφέροντας πως η Αφροδίτη και ο Άρης είναι "προφανώς ... πλανήτες"... που ... κάποιος, "έχει ξεχάσει να συμπεριλάβει" ...
Και κάτι για τον "Κρώμο". Οι ίδιοι οι αρθρογράφοι παραδέχονται πως το μόνο μυθολογικό πρόσωπο με αυτό το όνομα ήταν Αρκάς και όχι Κρητικός.
Αλλά το ζήτημα είναι αλλού. Όλοι σχεδόν οι δακτυλιόλιθοι της συλλογής Πονιατόφσκι έχουν υπογραφές με τα φανταστικά ονόματα των υποθετικών αρχαίων καλλιτεχνών που τους σκάλισαν. (δείτε ξανά τον κατάλογο των δακτυλιόλιθων) Αυτά τα ονόματα δεν έχουν σχέση με την υπόθεση του έργου. "Κρώμος", "Αμμώνιος", "Γναίος", "Διοσκουρίδης", "Απολλωνίδης", "Αθηνίων", κλπ, και επαναλαμβάνονται το καθένα σε αρκετές παραστάσεις, άσχετα με τα θέματα, πράγμα που αποδείχνει πως είναι υπογραφές των καλλιτεχνών. Υπογραφές, φυσικά πλαστές.
Το φρικτόν του ζητήματος είναι πως το "Αρχείον Πολιτισμού" μας απειλεί με "ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ"
Εδώ θα είμαι αγαπητοί...
Το άρθρο του “Αρχείου πολιτισμού”
Εδώ θα είμαι αγαπητοί...
Το άρθρο του “Αρχείου πολιτισμού”
Παράσταση με αρχαία μεταλλική πυραμίδα στην Κρήτη! Οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν το ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ και τον ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ , ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ , ΚΕΙΜΕΝΑ , ΚΡΗΤΗ , ΜΟΥΣΙΚΗ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ , ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ , ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ , ΤΕΧΝΕΣ
Παράσταση με αρχαία
μεταλλική πυραμίδα
στην Κρήτη!
Οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν
το ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ
και τον ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ
ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
Του Γιώργου Λεκάκη
Πρόκειται για πληροφορία από μια γραπτή πηγή, από έναν δακτυλιόλιθο (cornelian), που είχε στην κατοχή του ο πρίγκηψ Poniatowski (αρ. 40000132, Poniatowski, T103).
Εικονίζει δεξιά τον θεό των Κρητών, Βάλχανο (αργότερα Βάλχανο Δία ή/και Ήφαιστο), εξουσιαστή των ηφαιστείων (εξ ου και Vulcan, volcano, αλλά και Βαλκάνια, η ηφαιστειώδης χερσόνησος της Ευρώπης), να δείχνει στον ιπτάμενο και επί νεφών, θεό Απόλλωνα, το Δίκτυο των Μετάλλων ή ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ / ΠΛΕΓΜΑ («THE NET OF METAL», κατά την Οξφόρδη), στο οποίο έχει ξεχάσει να συμπεριλάβει το θείο ζευγάρι, την Αφροδίτη και τον Άρη, τους οποίους (προφανώς τους πλανήτες) δείχνει με το δάκτυλό του ο ηλιοθεός...
Ο Βάλχανος - γνωστός από νόμισμα της Φαιστού - είναι ενώπιον αμονιού, με το σφυρί στο έδαφος. Κλασσικός σιδηρουργός (smith)...
Ο Βάλχανος - γνωστός από νόμισμα της Φαιστού - είναι ενώπιον αμονιού, με το σφυρί στο έδαφος. Κλασσικός σιδηρουργός (smith)...
Η εικόνα σηκώνει πολλή συζήτηση...
Ίσως είναι από την εποχή που ο Απόλλων διατριβούσε στην Κρήτη, πριν καν έρθει στην Φωκίδα, και ιδρύσει το Μαντείο των Δελφών…
Ο Βάλχανος λατρευόταν κυρίως στην Φαιστό (< την φαινομένη, την φανερή, την φανερωμένη, την λουσμένη στο φως). Γι’ αυτό και ο θεός της φωτιάς Ήφαιστος, έχει ονοματική σχέση με την Φαιστό.
Με το δίκτυο των μετάλλων ή τα μέταλλα έχει φτιάξει μια (μεταλλική) πυραμίδα. Πυραμίδες στην Κρήτη υπάρχουν πολλές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ τι ήταν οι ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ, ΕΔΩ.
Το αρχαίο δακτυλίδι, ίσως, μαρτυρά μια απ’ αυτές, και μάλιστα μεταλλική.
Αυτές οι μεταλλικές τεχνικές πυραμίδες, μεταξύ τους, έκαναν ένα δίκτυο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τις ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ, ΕΔΩ.
Όλο αυτό είναι ή έργο του Κρώμου ή επί εποχής Κρώμου (κρώμος = πηκτό < κρώμνος, κράμνος, κράμα, χρώμα). Πρόκειται, λοιπόν, για τον ευρετή των κραμάτων και των χρωμάτων; Ή μήπως μιλά για έναν κρώμο > θρόμβο, κόμβο;
Από την άλλη σπουδαία πηγή μας, την μυθιστορία μας (και όχι μυθολογία) μας, ο μόνος Κρώμος, που μας είναι γνωστός είναι ο υιός τού Λυκάονος, από του οποίου ωνομάσθησαν οι Κρώμοι, ιδρυτές ομωνύμου πόλεως στην Αρκαδία. Ίσως να είναι ο ίδιος με τον Κρώμνο, επίσης Λυκαονίδη, από του οποίου ωνομάσθη η Κρώμνα της Παφλαγονία, η μετέπειρα Άμαστρις ή μέρος αυτής. Βλέπετε Κρήτη – Αρκαδία – Πόντος ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων μια ανοικτή γραμμή…
Όμως υπάρχει και κάτι άλλο άξιο παρατήρησης:
Ίσως ο Βάλχανος να έχει φτιάξει και το πρώτο (πυραμιδικό) περιοδικό σύστημα/πίνακα, την κατάταξη των χημικών στοιχείων των μετάλλων στην Ιστορία, για χρήση και γνώση του θεού…
 |
| Απόλλων, Βάλχανος και... Τέσλα... |
Σημειώστε πως η παράσταση το δακτυλιδιού δημοσιεύθηκε το 1830/1833, ενώ ο Γερμανός Julius Lothar Meyer, ο Βρετανός χημικός John Newlands, ο Ιταλός Stanislao Canizzaro και, εν τέλει, ο Ρώσος χημικός Δημήτριος Μεντελέγιεφ (στον οποίο και κατοχυρώθηκε τελικά, από την παγκόσμια επιστήμη) συνέταξαν παρόμοιους πίνακες, τουλάχιστον 25 χρόνια μετά την δημοσίευση του δακτυλιδού, και την επεξήγησή του…
ΠΗΓΕΣ για το δακτυλίδι:
Prendeville, J. «Explanatory catalogue of the proof-impressions of the antique gems possessed by the late Prince Poniatowski and now in the possession of John Tyrrell», έκδοση 1841…
Christie's Λονδίνου «Catalogue des pierres graves antiques de S.A. le Prince Stanislas Poniatowski ([1830;]-1833)»…
Όσο για τον κάτοχο του δακτυλιδιού, πρίγκηπα Stanisław Poniatowski (1754-1833) ήταν Πολωνός ευγενής, πολιτικός, διπλωμάτης, μέλος της πλούσιας οικογένειας Poniatowski και ανηψιός του τελευταίου βασιλιά της Πολωνίας, Stanislaw II Αύγουστο. Άμεσα υπεύθυνος για την ζωή του μονάρχη, ο μεγάλος ταμίας (δηλ. υπ. Οικονομικών) του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας (1784-1791), ο κυβερνήτης του Stryj, κ.ά.
Ο St. Poniatowski μετανάστευσε στην Ιταλία, όπου ζούσε στην Ρώμη, και εν συνεχεία στην Φλωρεντία, και σχετίσθηκε με το Δουκάτο της Τοσκάνης…
Ο φιλότεχνος Stanisław Poniatowski στις αρχές του 19ου αι. παρήγγειλε περίπου 2.500 εγχάρακτους πολύτιμους λίθους, σε μια ομάδα σπουδαίων χαρακτών στην Ρώμη. Όλοι οι αυτοί οι καλλιτέχνες ήταν και μύστες και γνώστες. Και περνούσαν κωδικοποιημένα μηνύματα στα έργα τέχνης τους, για να τα βρουν και να τα αποκωδικοποιήσουν, να τα διαβάσουν, οι επόμενες γενιές… Γι’ αυτό οι εν λόγω καλλιτέχνες εστράφησαν στην κλασσική λογοτεχνία και ελληνική μυθολογία, για έμπνευση (κυρίως Όμηρο, Βιργίλιο, Οβίδιο). Το 1830, ο Poniatowski δημοσίευσε έναν συνοπτικό κατάλογο των πολύτιμων λίθων του, με τίτλο «Catalogue des Pierres Gravees Antiques de S.A. le Prince Stanislas Poniatowski», ο οποίος περιείχε περίτεχνες περιγραφές για κάθε έναν απ’ αυτούς. Η συλλογή του επωλήθη μετά τον θάνατό του, στην δημοπρασία του Οίκου Christie στις 21-29.5.1839. Κάποιοι διέδωσαν πως είναι ανάξια λόγου, διότι είναι έργα του 19ου αι. Έτσι επωλήθη φθηνά και έκτοτε έχει διασκορπιστεί… Η πλειοψηφία της αποκτήθηκε από τον John Tyrrell. Κάποιους απ’ αυτούς, όπως και τον εν λόγω, εδημοσίευσε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το οποίο τώρα ξανα-ανοίγει τον «φάκελλο Poniatowski»!
Σε έναν, λοιπόν, απ’ αυτούς, εικονίζεται η παραπάνω «αινιγματική» κωδικοποιημένη παράσταση του Κρώμου…
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης "Αγία Πετρούπολη και Κωνσταντινούπολη". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 18.12.2019.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου