Ο Ντουραντί ( Edmond Duranty) ήταν τεχνοκριτικός και φίλος του ζωγράφου Μανέ (Édouard Manet, 1832-1883)
Συχνάζανε και οι δύο στο Cafe Guerbois και ο Ντουραντί, που έγραφε σε καμιά δεκαριά εφημερίδες παρακολουθούσε στενά την νέα -τότε- κίνηση του Ιμπρεσιονισμού.
Έκανε όμως το λάθος να γράψει ειρωνικά πως ο φίλος του ο Μανέ:
"παρουσίασε έναν πίνακα όπου ένας φιλόσοφος τσαλαπατάει στρείδια, και μια νερομπογιά του Χριστού μετά των Αγγέλων"
Ο Μανέ έγινε έξαλλος, όρμηξε στο Cafe και έριξε ένα χαστούκι στο Ντουραντί, προκαλώντας τον σε μονομαχία.
Πήγαν λοιπόν στο δάσος Saint-Germain σε δυο μέρες, στις 23 Φεβρουαρίου 1870, ώρα 11 το πρωί.
Μάρτυρας του Μανέ ήταν ο γνωστός μας Εμίλ Ζολά. Ο συγγραφεύς.
Ιδού ένα απόσπασμα από την αναφορά της Αστυνομίας:
"Το μοναδικό χτύπημα που αντάλλαξαν ήταν τόσο δυνατό που οι λάμες λύγισαν. Ο κύριος Ντουραντί πληγώθηκε στο άνω δεξιό στήθος, και οι μάρτυρες, βλέποντας την πληγή, ανακήρυξαν πως η προσβολή είχε ικανοποιηθεί και δεν υπήρχε λόγος να συνεχιστεί η μονομαχία"
Την άλλη βδομάδα οι δυο μονομάχοι έγιναν ξανά φίλοι ενώ το Cafe Guerbois βοούσε.
Οι θαμώνες τους έβγαλαν μέχρι και τραγούδι.
Σημειώνουμε πως ο Μανέ υπηρέτησε ως ανθυπολοχαγός στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο και παρασημοφορήθηκε.
Αυτά για να μανθάνουν οι νεώτεροι ζωγράφοι πως παίζεται το παιχνίδι.
(που καταντήσαμε σήμερα, λέγω...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου