Μια που τόσοι και τόσοι πατριώτες Έλληνες καυχώνται πως οι Ρωμαίοι ήταν Ιθακήσιοι (από τον Οδυσσέα) και μετά έγιναν Σπαρτιάτες (Από τους Σαββάθ –Σαβίνους -σαλώμ) και στο τέλος Αρκάδες, επειδή ο Αδριανός είχε ερωτευθεί έναν Αρκά, τον Αντίνοο, δεν θα ενοχλήσει, πιστεύω, κανένα, να αναφέρω μερικές Ρωμαϊκές ανθρωποθυσίες, δηλ Ιθακοσπαρτιαρκαδικής προέλευσης –Γη ο Πλανήτης των Ελλήνων.
Από κτίσεως Ρώμης 271
Μετά από συνεχείς ατυχίες οι Ρωμαίοι θάβουν ζωντανή μια Εστιάδα παρθένο, γιατί υποπτεύθηκαν πως δεν τήρησε την αγνότητά της.
Δίων Κάσιος XLIII. «Ὅτι συνεχέσιν ἀτυχήμασι Ῥωμαῖοι χρησάμενοι, καὶ δαιμονικὸν τοῦτο νομίσαντες, μίαν τῶν ἑστιάδων κατὰ τὰ πάτρια ζῶσαν κατορύττουσιν, ὡς αἰτίαν γενομένην τῆς θεοβλαβείας, διὰ τοῦ προέσθαι τὴν παρθενίαν, μιᾶναί τε μίξει παρανόμῳ τὰ ἱερά.»
---------------------------------------
Από κτίσεως Ρώμης 242
Το Καπιτώλιο ήταν ο σπουδαιότερος από τους επτά λόφους της Ρώμης, που πάνω του ήταν κτισμένος ο ναός του Καπιτωλίνου Δία. Στις κορυφές του Καπιτωλίου χτίστηκαν πάρα πολλοί ναοί στην αρχαία Ρώμη. Στο χώρο μεταξύ των δύο κορυφών ήρθε και κατοίκησε για πρώτη φορά ο Ρωμύλος. Αρχικά ονομάζονταν Ταρπήιος λόφος, αλλά ονομάστηκε Καπιτώλιο (Κεφαλικός) γιατί εκεί «στοίχειωσαν» ένα «νεοσφαγές» κεφάλι ανθρώπου κατά το χτίσιμο ενός ναού, όπως σήμερα σφάζουμε κόκορα στα θεμέλια.
Δίων Κάσιος XXV.
«Ὅτι ἐν Ῥώμῃ θεμελίων ὁρυσομένων ναοῦ, κεφαλὴ νεοσφαγοῦς ἀνθρώπου εὑρέυη λελυθρωμένη. προς ὅπερ Τυρρηνὸς μάντις ἔφη τὴν πόλιν κεφαλὴν πολλῶν ἐθνῶν ἔσεσθαι, πλὴν δι' αἵματος καὶ σγαγῶν· κἀντεῦθεν ὁ Ταρπήιος λόφος μετωνομάσθη Καπιτωλῖνος.» (Και για να μην νομισουμε πως αυτά ήταν ασεβή και ανόσια…)
Δίων Κάσιος LXI.
«Ὅτι Σιβύλλης χρησμὸς ἐφάσκετο Καπιτὼλιον κεφάλαιον ἔσεσθαι τῆς οἰκουμένης μέχρι τῆς τοῦ κόσμου καταλύσεως.»
---------------------------------------------
Από κτίσεως Ρώμης 393
Μαζική ανθρωποθυσία λόγω σεισμού. Ο Κούρτιος ρίχνεται στο χάσμα που άνοιξε ένας σεισμός για να τον ξορκίσει, κατόπιν σιβυλλικού χρησμού. Είχαν πέσει ήδη πολλοί πριν από αυτόν ως θυσία, αλλά το χάσμα δεν έκλεινε, μέχρι να πέσει ο εν λόγω ευπατρίδης, που θυσιάστηκε αφήνοντας υπαινιγμούς πως οι άλλοι έριχναν εκεί τα παιδιά τους.
Δίων Κάσιος LXΙX.
«Ὀτι σεισμοῦ κατὰ τὴν Ῥώμην συμβάντος καὶ χάσματος ἐν τῇ ἀγορᾷ γενομένου, σιβύλλειον λόγιον ἦν συνελθεῖν τὸ χάσμα, τοῦ τιμιωτάτου ἐν αὐτῷ· πολλῶν δὲ πολλὰ τῶν τιμίων ἐκεῖσε ῥιπτομένων, καὶ τοῦ χάσματος μηδαμῶς συνιόντος. Κούρτιος, ἀνὴρ εὐπατρίδης, νέος τὴν ἡλικίαν, ὡραιότατος τὴν μορφήν, ῥωμαλεώτατος τὴν ἰσχύν, ἀνδρειότατος τὴν ψυχήν, φρονήσει διαπρεπής, τὸν νοῦν συνεὶς τοῦ χρησμοῦ παρελθὼν εἰς μέσον ἐδημηγόρησε λέγων·» (στη συνέχεια βγάζει λόγο που τελειώνει ως εξής: ) «Καὶ μή τις οἰήσαιτο ὅτι κλῆρον ποιήσομαι ἢ κόρην κελεύσω θανεῖν ἢ μειράκιον·» (αυτό σημαίνει πως ήταν συνήθης πρακτική να θυσιάζουν τα παιδιά τους, αλλά αυτός κάνει «καινοτομία») «αὐτὸς γὰρ ἐγὼ ἑκὼν ἐμαυτὸν ὑμῖν ἐπιδίδωμι, ἵνα σήμερον αὐτίκα κήρυκα πέμψητέ με καὶ πρεσβευτὴν τοῖς χθονίοις θεοῖς, ἐσόμενον ὑμῖν ἀεὶ προστάτην καὶ σύμμαχον. Ταῦτα εἰπὼν ὁ Κούρτιος τὰ ὅπλα ἐνεδιδύσκετο, εἶτα καὶ τοῦ ἵππου ἐπέβη, καὶ ἀτρεέπτῳ προσώπῳ ἑλαύνει κατὰ τοῦ χάσματος, καὶ συνῆλθεν ἠ γῆ· ὁ δέ ἡρωικὰς καρποῦται τιμάς.»
-------------------------------------------------
Από κτίσεως Ρώμης 415
Ο Ύπατος Δέκιος κατόπιν χρησμού ρίχνεται στους εχθρούς άοπλος, ως θυσία στους Χθόνιους θεούς.
Δίων Κάσιος LXXVIII.
«Ὅτι Ῥωμαίων Λατίνοις πολεμούντων, καὶ τοῦ μάντεως εἰπόντος Ῥωμαίους νικᾷν, εἰ ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων χθονίοις ἑαυτὸν ἐπιδοίη δαίμοτι, Δέκιος ὁ ὕπατος τὴν πολεμικήν σκευὴν ἀποθέμενος καὶ τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα ἀνελαβὼν κατὰ τὸ καρτερικώτατον εἰσελαύνει τῶν πολεμίων· καὶ`ὁ μὲν πανταχόθεν βαλλόμενος θνήσκει, Ῥωμαίοις δὲ πρὸς τὸ εὐτυχὲς ὁ ἀγὼν ἐτελεύτα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου